Εν μέσω διαπραγματεύσεων με τους δανειστές “έσκασε” το θέμα της αδυναμίας υπολογισμού του σχετικού δείκτη για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών και την απόδοσή τους στους δικαιούχους που υπέβαλαν αιτήματα συνταξιοδότησης από τις 12 Μαΐου 2016 και μετά (το Documento έχει αναφερθεί σε αυτό το πρόβλημα που οδήγησε στο πάγωμα περίπου 65.000 συντάξεων με τον αριθμό να αυξάνεται αφού αφορά όλες τις αιτήσεις μετά το Μάιο του 2016).
Το θέμα απέκτησε ευρεία δημοσιότητα μετά την ανακοίνωση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), η οποία απάντησε σε δημοσιεύματα που της απέδιδαν ευθύνες.
Τί είπε η ΕΛΣΤΑΤ;
Πρώτον ο νόμος ψηφίστηκε το Μάιο του 2016, αλλά το υπουργείο Εργασίας ζήτησε από την ανεξάρτητη αρχή μετά από μήνες – και συγκεκριμένα τον Νοέμβριο του 2016 – να υπολογίσει το σχετικό δείκτη. Δεύτερον ότι απάντησε αρνητικά και ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει. Τρίτον ότι το ίδιο είχε πει και και στην Εθνική Αναλογιστική Αρχή στο πλαίσιο παλαιότερου αιτήματός της προς την ΕΛΣΤΑΤ σχετικά με την κατάρτιση του συντελεστή ωρίμανσης για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών, σε εφαρμογή παλαιότερου νόμου 3863/2010.
Με άλλα λόγια από το 2010 υπήρχε πρόβλημα, αλλά εμείς νομοθετούσαμε άστοχα ενώ καταλάβαμε το πρόβλημα τον Μάρτιο του 2017, όχι γιατί το πρόβλημα υπήρχε, αλλά γιατί το ανακοίνωσε δημόσια η ΕΛΣΤΑΤ.
Όσοι βλέπουν φαντάσματα θα σπεύσουν να κατηγορήσουν την ΕΛΣΤΑΤ, που τόλμησε και ανέδειξε το πρόβλημα μεσούσης της πολύ κρίσιμης διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Όσοι όμως σκέφτονται λογικά θα λυπηθούν πραγματικά γιατί οι πραγματικοί υπαίτιοι δεν είναι άλλοι από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, δηλαδή τον αρμόδιο υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Τάσο Πετρόπουλο και βεβαίως την υπουργό Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου άφηνε το πρόβλημα να διαιωνίζεται και να γίνεται μεγαλύτερο χωρίς να κάνει κάτι από τον περασμένο Μάιο. Μεγαλύτερες ευθύνες έχει η κυρία Έφη Αχτσιόγλου αφού διετέλεσε συνεργάτιδα του προηγούμενου υπουργού Εργασίας, Γιώργου Κατρούγκαλου, που έκανε τη μεταρρύθμιση και βεβαίως οφείλει να γνωρίζει όλα τα στάδια της διαδικασίας (εκτός εάν προσβλήθηκε από τον ιό Χρυσοχοΐδη, που δεν διάβαζε τα νομοσχέδια).
Χρειάστηκε η ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ, προκειμένου ο αρμόδιος υφυπουργός Εργασίας, Τάσος Πετρόπουλος παραδεχόμενος το πρόβλημα, να καταθέσει αμέσως τροπολογία και να αλλάξει την μέχρι τώρα διάταξη με κάποια άλλη.
Πέρα από το ότι είναι αδικαιολόγητη όλη αυτή η ολιγωρία και βεβαίως η αρχική νομοθέτηση, αφού νομοθετήθηκε κάτι ανεφάρμοστο, το ζήτημα είναι ότι δίνουμε λαβή στους δανειστές. Όλα αυτά γίνονται την ώρα που ο Τόμσεν και η παρέα του ακονίζουν τα δόντια τους για αίμα στις συντάξεις. Με τι επιχειρήματα θα μπορέσει η πολιτική ηγεσία να αναστρέψει τις αδικαιολόγητες απαιτήσεις τους; Να δείτε που την ουρά των συνταξιοδοτήσεων, δηλαδή το ποσό που θα χρειαστεί για να πληρωθούν όλες αυτές οι συντάξεις, αυτοί θα το αφαιρέσουν από το πλεόνασμα, αμφισβητώντας γενικότερα τις καλές επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας ως προς τα πρωτογενή αποτελέσματα. Και ποιοι θα είναι οι χαμένοι; Νομίζω την απάντηση τη γνωρίζουμε ήδη.