Η παλιά αφίσα που ήταν αναρτημένη στα μπακάλικα και χασάπικα «ο πωλών επί πιστώσει και ο πωλών τοις μετρητοίς» κατέγραφε εμφατικά σε δύο φωτογραφίες την κατάσταση του «βερεσεβάκια» (αποστεωμένος και με άδειο ταμείο) και του «παγκουί» (τρυφηλός με πούρο και το ταμείο να ξεχειλίζει).
Η ΝΔ σήμερα πολιτεύεται με τη λογική «δύο σε ένα»:
Το προεκλογικό, επί πιστώσει παρεχόμενο εμπόριο ελπίδας αποδείχτηκε μετεκλογικά αέρας κοπανιστός που πληρώνεται πανάκριβα, τοις μετρητοίς και χωρίς ελπίδα.
Οι έξι μήνες διακυβέρνησης το 2019 και ο προϋπολογισμός του 2020 αρκούσαν για να σκορπιστεί βίαια η χρυσόσκονη της «κανονικότητας» και να αποκαλυφθεί η ολισθηρή πραγματικότητα που επανήλθε στις ζωές των οικονομικώς αδυνάτων.
Είναι η ΝΔ που με τις κραυγές της ξεσήκωνε (τοις μετρητοίς) τους αφελείς κατά του ΣΥΡΙΖΑ διότι ασκούσε αντιαναπτυξιακή πολιτική και κράταγε χαμηλά τον ρυθμό ανάπτυξης, μισούσε τις επενδύσεις, αποβιομηχανοποιούσε τη χώρα, διέθετε υποτυπώδη κονδύλια στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και μοίραζε επιδόματα «ελεημοσύνης» από το υπερπλεόνασμα της «σφαγής των αμνών» (σε συνθήκες μνημονίου, που δεν το λέγανε).
Είναι η ΝΔ που παράλληλα έταζε (επί πιστώσει) καταιγίδα προσέλκυσης επενδύσεων, αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης στο 4%, μείωση του ΕΝΦΙΑ και των φορολογικών συντελεστών, αύξηση των κύριων και επικουρικών συντάξεων, αύξηση του κατώτατου μισθού (στο διπλάσιο του ρυθμού ανάπτυξης), μεγάλη μείωση της ανεργίας (με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας από επενδύσεις) και καλά αμειβόμενη εργασία.
Ομως επειδή άλλο το τάξιμο κι άλλο το δόσιμο, κατόρθωσαν να μην υλοποιήσουν ούτε ένα από τα (πραγματικά και όχι επικοινωνιακά) ταξίματά τους (σε συνθήκες εκτός μνημονίου και με 37 δισ. «μαξιλάρι», που δεν το λένε).
Οι επενδύσεις έγιναν «πού ’ν’ το, πού ’ν’ το το δαχτυλίδι, ψάξε, ψάξε, δεν θα το βρεις», ενώ οι μπουλντόζες του Ελληνικού κολλήσανε στο «ποιος πληρώνει τον βαρκάρη (Λάτση)».
Οι δημόσιες επενδύσεις περικόπηκαν κατά 1,1 δισ. (σημειώνοντας έτσι το χαμηλό της τελευταίας εικοσαετίας) και παρέδωσαν στο τέλος του 2019 δαπάνες χαμηλότερες κατά 750 εκατομμύρια σε σχέση με το 2018. Και όλη αυτή η αρνητική αντιστροφή… επιτεύχθηκε σε μόλις ένα εξάμηνο.
Η βιομηχανική παραγωγή τον Νοέμβριο είχε πτώση 8,1% και η ανάπτυξη που θα κάλπαζε στο ετήσιο 4% περιορίστηκε (ως πρόβλεψη) μόλις στο 2,8%. Ετσι η χαμηλή ανάπτυξη (που στερεί πόρους από τις δημόσιες επενδύσεις) έχει αποτέλεσμα ότι οι περιφέρειες και οι δήμοι χάνουν πάνω από 850 εκατομμύρια, μηδενίζοντας ουσιαστικά το πρόγραμμα «Φιλόδημος ΙΙ» και τα περιφερειακά ταμεία.
Ο κλαυθμός ακούστηκε γοερά τα Χριστούγεννα, αφού οι… μάγοι του Οζ εξαφάνισαν το κοινωνικό μέρισμα καθώς αντί για 1 δισ. –που κατέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2018– μοίρασαν κάτι περισσότερο από 200 εκατομμύρια και αντί για περίπου 1,6 εκατομμύριο πολίτες που το έλαβαν πέρυσι, φέτος καταβλήθηκε σε μόλις 250.000 άτομα.
Αποτέλεσμα της νέας αντίληψης περί «κοινωνικής» πολιτικής ήταν η χριστουγεννιάτικη αγορά να έχει 30% πτώση του τζίρου.
Επεται και συνέχεια στην πολιτική «στήριξης» της μεσαίας τάξης, αφού εξήγγειλαν ότι η θεσμοθετημένη 13η σύνταξη καταργείται και απλώς δεν θα καταβάλλεται.
Αλλωστε ο Χρήστος Σταϊκούρας μας ενημέρωσε ότι μεσαία τάξη είναι όσοι έχουν μηνιαία εισοδήματα 500 ευρώ και άνω, ενώ ο Αδωνης Γεωργιάδης δήλωσε ότι «με 200 ευρώ μπορεί κάποιος να επιβιώσει».
Η οριζόντια μείωση του ΕΝΦΙΑ αφορά κυρίως τις συνοικίες των «ευγενών», ενώ η ελάχιστη μείωση στις λαϊκές περιοχές εξανεμίζεται με την αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων.
Η εξαγγελθείσα μικρή αύξηση των κύριων και επικουρικών συντάξεων (αν γίνει) θα αφορά περίπου 500.000 άτομα σε σύνολο 2,8 εκατ. συνταξιούχους, την οποία αύξηση «τρώει ο μούτος» της αύξησης του κόστους ζωής.
Ο κατώτατος μισθός (στο διπλάσιο του ρυθμού ανάπτυξης) αναβάλλεται γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ τον αύξησε κατά 9% τον… Φεβρουάριο του 2019.
Και «για να μη χαλάμε τις καρδιές μας» και επειδή «εδώ είναι θέμα προσωπικής ευθύνης» ο Αδωνης μας πληροφόρησε ότι μετά τις 30/4 τέλος η προστασία της πρώτης κατοικίας, δηλαδή «χορεύοντας με τους λύκους» των πλειστηριασμών.
Τι να πεις; Με αυτούς που μπλέξαμε δέσαμε τον γάιδαρο στο μαρούλι!
Ο Θύμιος Γεωργόπουλος είναι οικονομολόγος
