Σε αδιέξοδο οι συνομιλίες για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων στην Ευρώπη, μια και το «τέλος του αυτοκινήτου» ξενίζει το Βερολίνο
Αυτό που υποτίθεται ότι θα ήταν μια τυπική έγκριση των υπουργών σε σχέδιο το οποίο συμφωνήθηκε το περασμένο έτος κατέληξε να μετατραπεί στο πολυπαιγμένο έργο: «Η Γερμανία στυλώνει τα πόδια γιατί η απόφαση δεν ικανοποιεί τα στενά εθνικά της συμφέροντα και η Ευρώπη περιέρχεται σε αδιέξοδο». Ετσι, κατ’ ουσίαν το Βερολίνο απονομιμοποιείται να ασκήσει οποιαδήποτε κριτική στο μέλλον σε οποιαδήποτε χώρα θέσει βέτο σε μια κοινοτική απόφαση που αντιβαίνει στα εθνικά της συμφέροντα, ενώ ταυτόχρονα επιβεβαιώνει τις υποψίες αρκετών ότι η δέσμευσή του για πράσινη μετάβαση ήταν λόγια του αέρα.
Δυσανεξία στις αλλαγές
Η κλιματική κρίση έχει υποχρεώσει τα κράτη-μέλη να πάρουν ορισμένες αποφάσεις σχετικά με τη μείωση των εκπομπών ρύπων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ασχετα με το αν μια απλή μείωση των ρύπων θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, η δέσμευση των χωρών απέναντι στους στόχους είναι απογοητευτική. Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή η μετάβαση σε ένα πράσινο μοντέλο ανάπτυξης απαιτεί τρομερές ανακατατάξεις στην οικονομία, οι οποίες θα έχουν ως αποτέλεσμα τόσο την απώλεια κερδών από τη μεριά των εργοδοτών στις παραδοσιακές βιομηχανίες όσο και την απώλεια θέσεων εργασίας για τους εργαζομένους. Αυτή η αναταραχή μεταφράζεται στο μυαλό των απανταχού κυβερνώντων ως «πολιτικό κόστος», το οποίο δεν είναι σε καμία περίπτωση έτοιμοι ή πρόθυμοι να πληρώσουν.
Οι αριθμοί για την αυτοκινητοβιομηχανία σε παγκόσμιο επίπεδο είναι τρομακτικοί: η κατάργηση των κινητήρων εσωτερικής καύσης για χάρη των ηλεκτρικών μπορεί να σημαίνει μείωση των θέσεων εργασίας μέχρι και 40%, εκτίμηση που προέρχεται από τη Ford, η οποία μόλις κατάργησε 3.800 θέσεις εργασίας σε όλη την Ευρώπη. Ετσι, δεδομένης της σημασίας της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας για την οικονομία της χώρας (συνεισφέρει το ένα πέμπτο των βιομηχανικών εσόδων), είναι ευκόλως κατανοητό γιατί η κυβέρνηση δεν θέλει να δρομολογήσει πολιτικές που θα έχουν ως αποτέλεσμα περικοπές θέσεων εργασίας, ειδικά σε ένα περιβάλλον αυξημένου κόστους διαβίωσης λόγω πρωτοφανούς πληθωρισμού.
Μεσοβέζικες λύσεις
Χωρίς την υποστήριξη του Βερολίνου η κατάργηση των κινητήρων εσωτερικής καύσης δεν πρόκειται να περάσει. Ετσι, μετά τη δυσανεξία της Γερμανίας αναμένεται να αντισταθούν και άλλες χώρες: η Ιταλία, λόγω αναπτυγμένης αυτοκινητοβιομηχανίας στηρίζει τη Γερμανία. Επίσης, η Πολωνία έχει ήδη αντιταχθεί στην πρόταση, ενώ και η Βουλγαρία είπε ότι θα απέχει από την ψηφοφορία. Η Γερμανία έχει προτείνει μια ενδιάμεση λύση για να γεφυρώσει το χάσμα, η οποία μπορεί να δώσει μια προσωρινή παράταση στους κατασκευαστές: να συμπεριλάβει η Κομισιόν μια εξαίρεση στον νόμο για τα αυτοκίνητα που χρησιμοποιούν βιοκαύσιμα και συνθετικά eFuel. Τα καύσιμα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν από παραδοσιακούς κινητήρες, όμως είναι το ίδιο ρυπογόνα όσο και τα ορυκτά καύσιμα. Πάντως οι περισσότερες αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν ποντάρει στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, έχοντας καταστρώσει σχέδια για την εξάλειψη των πετρελαιοκινητήρων.
Μέσα από αυτήν τη σύγκρουση αναδεικνύεται η αδυναμία της ΕΕ να επιβάλει τους κανόνες της στους ισχυρούς του μπλοκ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Γαλλία δεν πετυχαίνει τον στόχο των ανανεώσιμων πηγών από το 2020. Παρ’ όλα αυτά, η Κομισιόν δεν της έχει επιβάλει κυρώσεις.
