Tέτοιες μέρες πέρυσι γράφαμε για την ολυμπιακή χρονιά που ερχόταν αγκομαχώντας και σημαδεύαμε τους έτοιμους για όλα άντρες στους οποίους πόνταρε ο ελληνικός αθλητισμός για να πανηγυρίσει παγκόσμιες διακρίσεις μέσα στο 2021: Μίλτος Τεντόγλου, Στέφανος Τσιτσιπάς. Λευτέρης Πετρούνιας, Γιάννης Αντετοκούνμπο. Και τους λεβέντες της εθνικής πόλο, που αναζητούσαν απεγνωσμένα την υπέρβαση για να ξεφύγουν από τις πέμπτες και έκτες θέσεις.
Δώδεκα μήνες αργότερα όλοι όσοι προαναφέρθηκαν καμαρώνουν στην παγκόσμια κορυφογραμμή, ως κάτοχοι τίτλων ή σκαρφαλωμένοι στο βάθρο ή καταξιωμένοι στην ελίτ των αθλημάτων τους. Αντάξιοι της πρόκλησης και μπράβο τους! Τους πλαισιώνει ένας απρόσκλητος γκεστ σταρ, ο Στέφανος Ντούσκος, τον οποίο ακόμη και στο αεροπλάνο για το Τόκιο ουδείς έξω από τους κωπηλατικούς κύκλους είχε ακουστά.
Κορίτσαροι όπως η Μαρία Σάκκαρη, η Αννα Ντουντουνάκη, η Κατερίνα Στεφανίδη και οι πολίστριες του Ολυμπιακού ράντισαν τη χρονιά των θριάμβων με άρωμα γυναίκας. Οι «ερυθρόλευκες» πολίστριες σάρωσαν τα πάντα, ενώ και η Σάκκαρη έφτασε πολύ κοντά στην πηγή με το νέκταρ.
Το 2021 ανήκε πάνω απ’ όλα στους 5+12 άντρες σημαιοφόρους του ελληνικού αθλητισμού. Στο μπάσκετ, το τένις, το σκάμμα, στους κρίκους, στα κουπιά, στις πισίνες. Ούτε ψύλλος στον κόρφο των δημοσιογράφων που επιχείρησαν να βγάλουν τον κορυφαίο μεταξύ ίσων στο ετήσιο γκάλοπ του συνδέσμου αθλητικών συντακτών!
O βιονικός Γιάννης
Η δική μας ψήφος δόθηκε στον Γιάννη Αντετοκούνμπο, όχι μόνο γιατί έχει αδικηθεί κατάφωρα και διαχρονικά στο συγκεκριμένο γκάλοπ αλλά και επειδή το κατόρθωμά του ήταν… διαρκείας, κόντρα σε θεούς, δαίμονες και προγνωστικά. Οι Μιλγουόκι Μπακς βρέθηκαν να χάνουν 2-0 και 3-2 από τους Μπρούκλιν Νετς του Κέβιν Ντουράντ στα ανατολικά ημιτελικά, 1-0 με «μπρέικ» από τους Ατλάντα Χοκς στο προτελευταίο εμπόδιο και 2-0 από τους Φίνιξ Σανς στους τελικούς του ΝΒΑ.
Τέσσερις φορές με την πλάτη στον τοίχο και όμως άντεξαν. Στην πορεία προς την κατάκτηση του τίτλου με τρεις απανωτές ανατροπές ο βιονικός Γιάννης ανέτρεψε ακόμη και τους κανόνες της ιατρικής, αφού επέστρεψε σε μία εβδομάδα από τραυματισμό στο γόνατο που άλλους θα τους άφηνε εκτός νυμφώνος επί μήνες. Ο τέταρτος τελικός με τους Σανς κρίθηκε από ένα απίστευτο ανδραγάθημα του Ελληνα σταρ στην άμυνα (τάπα σε απόπειρα του Εϊτον για κάρφωμα) και ο κομβικός πέμπτος στο Φίνιξ, με το σκορ στο 2-2, από ένα βροντερό κάρφωμά του στον αιφνιδιασμό στην τελευταία επίθεση των Ελαφιών.
Και όταν ο Γιάννης κλήθηκε να παίξει το ματς της ζωής του εμφανίστηκε σαν έτοιμος από καιρό: 50 πόντοι, 17 σερί εύστοχες βολές, παράσταση τίτλου αφιερωμένη σε μια πόλη εθισμένη στην ήττα και σε ρόλο κομπάρσου. Ο Γιάννης Aντετοκούνμπο αναδείχτηκε MVP των τελικών και δικαίωσε τους ανθρώπους που έριξαν στο τραπέζι του το supermax συμβόλαιο των πολυεκατομμυρίων τον Δεκέμβριο του 2020.
Επειτα ήρθε στην Ελλάδα για διακοπές αγκαζέ με το τρόπαιο και πήγε αθόρυβα στα Σεπόλια για να μοιράσει φαγητό και ρούχα σε παιδιά που μεγαλώνουν στα σκοτεινά της ελληνικής κοινωνίας. Όπως ο ίδιος.
Οταν ο Μίλτος Τεντόγλου μέτρησε τα βήματα για την τελευταία προσπάθειά του στο μήκος, στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων στην αγαπημένη του Ιαπωνία, πατούσε και με τα δύο πόδια έξω από το βάθρο των νικητών. Δευτερόλεπτα νωρίτερα ένας άγνωστος Ισπανός, ο Κάθερες, τον είχε ρίξει στην τέταρτη θέση, αφήνοντάς του μία και μοναδική ευκαιρία για ανατροπή.
Ο τραυματίας Τεντόγλου χρειαζόταν άλμα στα 8,18 μ. για να μπει στην τριάδα των νικητών. «Παιχνιδάκι» είπε μέσα του, αφού τέτοιες επιδόσεις τις έχει για ψωμοτύρι, με κορωνίδα τα 8,60 μ. του περασμένου Μαΐου. Ωστόσο το χάλκινο μετάλλιο δεν του έφτανε. Στα 23 του ο Μίλτος τα θέλει όλα και τα θέλει τώρα. Χαλαρός σαν να βρισκόταν σε προπόνηση στα Γρεβενά, αν και τραυματίας, ο νεαρός που δεν καταλαβαίνει από πίεση και άγχος απογειώθηκε από τον βατήρα και πέταξε στα 8,41 μ., που ήταν αρκετά για να του χαρίσουν το χρυσάφι.
«Αντρικά!» φώναξε από μακριά στον προπονητή του Γκιόργκι Πομάσκι. Από την εποχή του Τσικλητήρα είχε η Ελλάδα να κερδίσει μετάλλιο στο μήκος. «Πήδηξα χάλια στις πρώτες πέντε προσπάθειες, δεν ξέρω τι έπαθα» είπε μετά. «Ισως επειδή ο αγώνας έγινε πρωί και εγώ δεν είμαι πρωινός τύπος. Τι νιώθω τώρα; Τίποτα! Κακό είναι;».
Τρεις μήνες αργότερα ο χρυσός ολυμπιονίκης ομολόγησε σε συνέντευξή του στο Spοrt24 ότι είναι τεμπελάκος και βαριέται τα πάντα, ιδίως την προπόνηση: «Θέλω να έχω χρόνο για να τεμπελιάζω, δεν μου αρέσει να έχω υποχρεώσεις». Αντράκι που θριαμβεύει με θαύμα της τελευταίας στιγμής χάρη στο ταλέντο του και δηλώνει αλλεργικός στη δουλειά; Ο Ελληνας φίλαθλος ταυτίστηκε με τον Μίλτο χωρίς καμία επιφύλαξη.
Από το πουθενά
Ο Στέφανος Ντούσκος ήρθε από το πουθενά και έφτασε στο παντού. Προκρίθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες από τους τελευταίους Απρίλιο μήνα, έφτασε στο Τόκιο άγνωστος μεταξύ αγνώστων, αλλά εξαπέλυσε προειδοποιητική βολή στον ημιτελικό του σκιφ, όταν πέρασε στον τελικό με τον καλύτερο χρόνο. Εξαπέλυσε την επίθεσή του μετά το πρώτο μισό του αγώνα, «κατάπιε» τους ανταγωνιστές του τον ένα μετά τον άλλο και έφτασε στον τερματισμό με χρυσά κουπιά ένα μήκος μπροστά από τους υπόλοιπους και με νέο ολυμπιακό ρεκόρ (6:40.45).
«Οταν έκανα την αλλαγή και προσπέρασα, στα 750-800 μέτρα, δεν πίστευα ότι θα αντέξω μέχρι τέλους. Ελεγα μέσα μου, Θεέ μου, ας κρατήσω λίγο ακόμα! Μόνο στα τελευταία 100 μέτρα πίστεψα ότι ήμουν νικητής» είπε μετά τον θρίαμβο ο 24χρονος κωπηλάτης. «Σιωπηλός εργάτης, επαγγελματίας στο μυαλό, ικανός για όλα» σύμφωνα με τον εθνικό προπονητή Τζοβάνι Ποστιλιόνε.
Τα Ιωάννινα φωταγωγήθηκαν, αλλά ο φτωχός και μόνος καουμπόης των κωπηλατηρίων δεν σκόπευε να μασήσει λόγια. «Είμαστε κλεισμένοι 330 μέρες τον χρόνο στον Σχινιά χωρίς την παραμικρή υποστήριξη από την πολιτεία» είπε από το Τόκιο. Οι μεγαλόσχημοι της κυβέρνησης απέφυγαν τα πολλά πολλά με τον σεμνό Στέφανο. Θα τον θυμηθούν ξανά το 2024 στο Παρίσι.
Ο δρόμος του Λευτέρη Πετρούνια προς το Τόκιο ήταν βασανιστικός γολγοθάς, αφού η συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες κρεμόταν από μια κλωστή επί σχεδόν δύο χρόνια. Η πρόκριση σφραγίστηκε τελικά στις 25 Ιουνίου 2021, μόλις ένα μήνα προτού ανάψει η φλόγα. Ο τραυματισμός στον ώμο τον έστειλε στο χειρουργείο και δοκίμασε τις αντοχές του, αλλά δεν μπόρεσε να του στερήσει τη συμμετοχή στη μεγάλη γιορτή.
Στο Τόκιο ο «άρχοντας των δαχτυλιδιών» δεν κατόρθωσε να κάνει το τέλειο πρόγραμμα που θα τον ανέβαζε στο υψηλότερο σκαλοπάτι, αφού παραπάτησε ελαφρά στην προσγείωση, αλλά πανηγύρισε το χάλκινο μετάλλιο με 15,500 βαθμούς (πίσω από τους Κινέζους Λιου Γιανγκ και Χιάο Γιου) σαν να ήταν μαλαματένιο.
«Δεν τελειώνουμε εδώ, η καριέρα μου θα κλείσει με χρυσό» δήλωσε βουρκωμένος στην ίδια ΕΡΤ που… ξέχασε να μεταδώσει ζωντανά την προσπάθειά του στον προκριματικό. Στο Παρίσι ο Πετρούνιας θα είναι πια 34 ετών. Οι δηλώσεις με τις οποίες αμφισβήτησε ευθέως τις καταγγελίες γυμναστριών για κακοποίηση και σεξουαλική παρενόχληση στα τέλη Οκτωβρίου έγιναν μουντζούρα στο βιογραφικό του, όσο κι αν ο ίδιος προσπάθησε άτσαλα να τις «μαζέψει».
O Στέφανος Τσιτσιπάς ξεκίνησε το 2021 με εκκωφαντικό πυροτέχνημα. Πριν από τον δραματικό ημιτελικό του Αυστραλιανού Οπεν ο Ράφα Ναδάλ είχε χάσει μόνο μία φορά στην καριέρα του αγώνα στον οποίο προηγήθηκε με 3-2. Ο Τσιτσιπάς μπορεί να ηττήθηκε στον ημιτελικό από τον Ντανιίλ Μεντβέντεφ, αλλά πέντε μήνες αργότερα επέστρεψε δριμύτερος για να γίνει ο πρώτος Ελληνας που έπαιξε σε τελικό Γκραν Σλαμ.
Λίγες εβδομάδες πριν από τα 23α γενέθλιά του ο Τσιτσιπάς έφτασε μια ανάσα από τον θρίαμβο απέναντι στον Νόβακ Τζόκοβιτς στο Ρολάν Γκαρός, αλλά ο ασυναγώνιστος Σέρβος αποδείχτηκε ρομπότ και το 2-0 έγινε 2-3 σε ένα θρίλερ πέντε ωρών. «Ο Τσιτσιπάς πρωταγωνίστησε στις δύο θεαματικότερες ανατροπές της χρονιάς» αποφάνθηκε η ΑΤΡ στον απολογισμό του 2021. Στη μία κέρδισε, στην άλλη δυστυχώς έχασε.
Το ελληνόπουλο αναρριχήθηκε στο νούμερο 3 της παγκόσμιας κατάταξης κερδίζοντας το Μάστερς του Μόντε Κάρλο, η Μαρία Σάκκαρη έφτασε κι αυτή σε δύο ημιτελικούς Γκραν Σλαμ (Παρίσι, Νέα Υόρκη) σκαρφαλώνοντας στο νούμερο 6 και το τένις εξελίσσεται σε εθνικό μας άθλημα.
Ο Τσιτσιπάς βρέθηκε στο στόχαστρο για τα αμφιλεγόμενα πηγαινέλα στις τουαλέτες, ενώ η Σάκκαρη βάλθηκε να μπαινοβγαίνει στο σπιτικό του πρωθυπουργού, αλλά τα κατορθώματά τους στο κορτ δεν σηκώνουν ούτε αμφισβήτηση ούτε λοξές ματιές. Mε λίγη τύχη θα μπορούσαν να έχουν κερδίσει ακόμη και ολυμπιακά μετάλλια. Στο μεικτό διπλό του Τόκιο το δίδυμο αποκλείστηκε στα προημιτελικά.
Χαρά σε «μαύρο» φόντο
«Ζητάμε συγγνώμη για τη χαρά μας» είπε από τη χώρα του ανατέλλοντος μεταλλίου ο αρχηγός της εθνικής πόλο Γιάννης Φουντούλης στους Ελληνες που δοκιμάζονταν από τις καταστροφικές πυρκαγιές της Εύβοιας. Ηταν η δήλωση της χρονιάς, μια επίδειξη ευαισθησίας και ανθρωπιάς από αθλητές που ζούσαν τις ωραιότερες μέρες της ζωής τους.
Η… έτερη «επίσημη αγαπημένη», που ωστόσο δεν έλειψε ποτέ από κοντά μας, γκρέμισε τα πάντα στο πέρασμά της καθ’ οδόν προς τον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων και επέστρεψε από το Τόκιο με το ασημένιο μετάλλιο, ξορκίζοντας όλα τα φαντάσματα προηγούμενων διοργανώσεων που την ήθελαν πεισματικά εκτός βάθρου.
Η ελληνική ομάδα έκανε κομμάτια το Μαυροβούνιο στον προημιτελικό (10-4) και την Ουγγαρία στον ημιτελικό (9-6), αλλά δεν είχε απάντηση απέναντι στους Σέρβους στο ραντεβού του τίτλου (1013, από 10-10). «Δεν μπορούμε να γιορτάσουμε με την καρδιά μας, γιατί στην Ελλάδα έχουμε πόλεμο» είπε συγκινημένος ο Μάριος Καπότσης. «Εναν πόλεμο πολύ οδυνηρό, που μας έχει επηρεάσει όλους». Ολους εκτός από την κυβέρνηση!
Για να συντελεστεί το θαύμα του Τόκιο έβαλαν το χεράκι τους οι υδατοσφαιριστές Ζερδεβάς, Γεννηδουνιάς, Σκουμπάκης, Καπότσης, Φουντούλης, Παπαναστασίου, Δερβίσης, Αργυρόπουλος, Μουρίκης, Κολόμβος, Γκιουβέτσης, Βλαχόπουλος, Γαλανίδης και ο προπονητής Θοδωρής Βλάχος, που ωστόσο απειλήθηκε με αποκαθήλωση από τη νεόκοπη διοίκηση της κολυμβητικής ομοσπονδίας.
Τελικά συνεχίζουν όλοι μαζί με πορεία προς τον Πύργο του Αϊφελ και με τις μικρότερες εθνικές ομάδες του πόλο (σε αγόρια και κορίτσια) να κολυμπούν στα χνάρια τους.
