Σε ακινησία τέθηκε η Γερμανία, ενώ ολόκληρη η γηραιά ήπειρος βρίσκεται σε κρεσέντο κινητοποιήσεων
Οι εργαζόμενοι της Ευρώπης βρίσκονται σε απεργιακό αναβρασμό από την αρχή του έτους και η περασμένη εβδομάδα δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Μετά το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και την Ισπανία ήρθε η σειρά της Γερμανίας, όπου οι εργαζόμενοι στις μεταφορές ήρθαν δυναμικά στο προσκήνιο με αιτήματα για αύξηση των μισθών απέναντι στο αυξανόμενο κόστος διαβίωσης. Τοπικές και εθνικές υπηρεσίες μεταφοράς στη Γερμανία σταμάτησαν να εξυπηρετούν το κοινό, σε μια κινητοποίηση που χαρακτηρίστηκε από τα Μέσα της χώρας ως η μεγαλύτερη που έχει γίνει τα τελευταία τριάντα χρόνια. Αν και η διάρκειά της δεν ξεπέρασε τη μία μέρα, τη Δευτέρα, η συνεχιζόμενη διαπραγμάτευση των συνδικάτων για τους μισθούς δεν εγγυάται ότι το Πάσχα δεν θα γίνουν κινητοποιήσεις που θα χρησιμοποιηθούν σαν μοχλός πίεσης για τους ιθύνοντες.
«Πάγος» στον αέρα, στη γη και τη θάλασσα
Τα πρωτοσέλιδα του γερμανικού Τύπου, ακόμη και του συντηρητιτην κού, ήταν γεμάτα με φωτογραφίες από ακινητοποιημένους συρμούς τη Δευτέρα που πέρασε, καθώς η χώρα βίωσε μια από τις μεγαλύτερες απεργιακές κινητοποιήσεις των τελευταίων δεκαετιών. Ο γερμανικός σιδηρόδρομος (Deutsche Bahn) διέκοψαν όλες τις μετακινήσεις μεγάλων αποστάσεων, ενώ στην πλειονότητα των ομόσπονδων κρατιδίων διακόπηκαν όλες οι μεταφορές επιβατών μέσω τρένων. Παράλληλα, τα αεροδρόμια σε πόλεις όπως η Φρανκφούρτη (όπου βρίσκεται και το μεγαλύτερο της χώρας Κολωνία, Βόννη και Ντίσελντορφ σταμάτησαν να λειτουργούν για λόγους ασφαλείας. Ακόμη και οι υδάτινες μεταφορές έπαυσαν να εξυπηρετούν το κοινό εξαιτίας της απεργίας.
Το συνδικάτο Ver.di (Vereinte Dienstleistungsgewerkschaft – Ενωμένο Σωματείο Εμπορίου και Υπηρεσιών), το μεγαλύτερο σωματείο εργαζομένων στη Γερμανία μετά το ιστορικό IG Metall, συνεχίζει τις διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση για την αύξηση των μισθών κατά τουλάχιστον 500 ευρώ (!) τον μήνα για όλους τους μισθωτούς που λαμβάνουν έως 4.762 ευρώ και 10,5% για εκείνους που αμείβονται με περισσότερα. Η αντιπρόταση των εργοδοτών ήταν αύξηση 12% σε δύο χρόνια, δηλαδή 6% τον χρόνο, συμπεριλαμβανομένης μιας εφάπαξ καταβολής 2.500 ευρώ. Να σημειωθεί ότι ο πληθωρισμός στη Γερμανία τον Φεβρουάριο του 2023, σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Στατιστική Αρχή, ήταν 8,7%.
Το σωματείο των σιδηροδρομικών EVG (Eisenbahn- und Verkehrsgewerkschaft) απαιτεί αύξηση 650 ευρώ. Το σωματείο εβδομάδα που πέρασε διαπραγματεύτηκε συνολικά με 50 σιδηροδρομικές εταιρείες, ενώ σύμφωνα με το Δεύτερο Κανάλι της Δημόσιας Γερμανικής Τηλεόρασης, ZDF, επιθυμεί να συνεχίσει τη διαπραγμάτευση με τον Deutsche Bahn, του οποίου η προσφορά για αύξηση συνολικά 5,5% απορρίφθηκε, στα τέλη Απριλίου. Πέρα όμως από τη συζήτηση περί οικονομικών αποζημιώσεων δεν φαίνεται, τουλάχιστον στον παρόντα χρόνο, να τίθενται γενικότερα πολιτικά θέματα ή ζητήματα αλλαγής του συστήματος διακυβέρνησης της χώρας.
Αξίζει να σημειωθεί η αντίδραση του συντηρητικού Τύπου απέναντι στις απεργίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η «Frankfurter Allgemeine Zeitung» (FAZ) η οποία με άρθρο της εστίασε στην οικονομική ζημιά της γερμανικής οικονομίας εξαιτίας της μίας μέρας απεργίας. Υπογράμμισε ότι πλέον, μετά τα «μαθήματα» της πανδημίας, οι απώλειες από τέτοιου είδους κινητοποιήσεις είναι πιο μικρές καθώς οι εταιρείες και οι δημόσιες υπηρεσίες έχουν προνοήσει να κατασκευάσουν μεγαλύτερες αποθήκες για να προλάβουν τυχόν αναταραχές στη ζήτηση παραγγελιών με βραχεία προθεσμία παράδοσης, ενώ πολλοί υπάλληλοι μπορούν να εργαστούν εξ αποστάσεως αν χρειαστεί…
Η Βρετανία σε αναβρασμό με τους Τόρηδες
Πέρα όμως από την καρδιά της οικονομίας της ΕΕ και η υπόλοιπη γηραιά ήπειρος βιώνει πρωτοφανές κύμα απεργιακών κινητοποιήσεων σε μια σειρά από τομείς. Στη Βρετανία η κυβέρνηση των Συντηρητικών του Ρίσι Σούνακ προσπάθησε στα μέσα Μαρτίου να κατευνάσει τα πνεύματα στους νοσοκομειακούς και τους δασκάλους, οι οποίοι ζητούσαν αυξήσεις στο ύψος του πληθωρισμού. Οι ανακοινώσεις του υπουργού Οικονομικών Τζέρεμι Χαντ, ωστόσο, προκάλεσαν περισσότερο επικριτικά σχόλια παρά πέτυχαν τον στόχο της «επιστροφής στην εργασία», ενόψει των μεγάλων ελλείψεων σε εργατικά χέρια που παρατηρείται στη βρετανική οικονομία. Η κατάργηση του φόρου στα επιπλέον χρήματα που μπορούν να συγκεντρώσουν οι πλούσιοι αποταμιευτές έκανε τους Εργατικούς να χαρακτηρίσουν το σχέδιο της κυβέρνησης υπερβολικά ευνοϊκό για το περίφημο πιο πλούσιο 1% της κοινωνίας.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι ιδιαιτέρως οργισμένοι με την κυβέρνηση Σούνακ καθώς ήταν εκείνοι που σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος της δημοσιονομικής λιτότητας των Τόρηδων καθ’ όλη την παραμονή τους στην εξουσία από το 2010. Ενα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα μείωσης του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων είναι η περίπτωση των γιατρών: η Βρετανική Ιατρική Ενωση αναφέρει ότι οι γιατροί που πρωτοπιάνουν δουλειά έχουν δει τα τελευταία χρόνια τον μισθό τους να πέφτει κατά 26%, συνυπολογιζομένου του πληθωρισμού.
Ας σημειωθεί ότι οι τιμές καταναλωτή αυξήθηκαν στη Βρετανία το δωδεκάμηνο Ιανουάριος 2022 – Ιανουάριος 2023 κατά 10,1%. Για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού η Τράπεζα της Αγγλίας, όπως σχεδόν όλες οι μεγάλες τράπεζες της Δύσης, έχει κάνει μεγάλες αυξήσεις στα επιτόκια δανεισμού τους τελευταίους 15 μήνες, αυξάνοντας έτσι τις αποπληρωμές στεγαστικών καθώς και καταναλωτικών και επιχειρηματικών δανείων.
Τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη
Στην Ισπανία οι υγειονομικοί εργαζόμενοι σε νοσοκομεία που «αναστενάζουν», όπως εκείνο της Μούρθια, κατέβηκαν σε απεργία την εβδομάδα που πέρασε διαμαρτυρόμενοι για τις συνθήκες εργασίας και τους πενιχρούς μισθούς. Στο Βέλγιο ο τομέας της λιανικής πώλησης ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει σε απεργιακές κινητοποιήσεις το επόμενο χρονικό διάστημα, καθώς οι ήδη πολύ χαμηλοί μισθοί μπορούν να αυξηθούν, σύμφωνα με το Κεντρικό Συμβούλιο Επιχειρηματικότητας, μόνο κατά 8 ευρώ τα επόμενα δύο χρόνια! Οι απεργίες θα λάβουν χώρα λίγο πριν από τις 17 Απριλίου, όταν και ξεκινάει ο νέος γύρος διαπραγματεύσεων για τους μισθούς, ως μοχλός πίεσης. Σε Πολωνία και Ρουμανία οι αγρότες έχουν βγει στους δρόμους εξαιτίας του αδασμολόγητου ουκρανικού σιταριού που εισάγεται αθρόα στην ΕΕ και ισοπεδώνει την εγχώρια παραγωγή.
Επίσης, οι Σλοβένοι αγρότες βγήκαν και αυτοί στους δρόμους, ακολουθώντας το παράδειγμα των Ολλανδών συναδέλφων τους το περασμένο καλοκαίρι, αφού η σλοβενική κυβέρνηση θέλει να επιβάλει περιορισμούς στη χρήση ζιζανιοκτόνων, ενώ παραπονιούνται ακόμη και για την επέκταση των περιοχών όπου κυνηγούν λύκοι και αρκούδες.
