Η Εύα Μελά και η κατάσταση πολιορκίας στην Παλαιστίνη

«Παιδιά και στρατιώτης» είναι ο τίτλος μιας από τις εκτιθέμενες δημιουργίες της Εύας Μελά

Τα ζωγραφικά και χαρακτικά έργα που εκθέτει η Εύα Μελά στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων είναι αφιερωμένα στα πάθη του παλαιστινιακού λαού.

«Θα τραγουδήσω τη χαρά πίσω απ’ τα βλέφαρα των φοβισμένων ματιών» είναι ο τίτλος της έκθεσής της. Ο στίχος είναι από το ποίημα «Υποσχέσεις της θύελλας» του εθνικού ποιητή των Παλαιστινίων Μαχμούντ Νταραουίς, για τον οποίο ο Ζοσέ Σαραμάγκου έγραψε ένα χρόνο μετά τον θάνατό του (το 2008): «Τα ποιήματά του είναι σαν ένα ημερολόγιο όπου μπορείς να ακολουθήσεις βήμα το βήμα, δάκρυ με δάκρυ τα δεινά ενός λαού». Η ζωγράφος και χαράκτρια Εύα Μελά ασχολείται στο έργο της με την Παλαιστίνη εδώ και πολλά χρόνια, ωστόσο από το 2021 αυτή η ανάγκη έγινε ακόμη εντονότερη.

Στην τελευταία της μεγάλη έκθεση εμπνέεται από τον στίχο του ποιητή για να μας συστήσει το «Κορίτσι από τη Γάζα», το «Παιδί στην Παλαιστίνη», τον «Πατέρα», μορφές πίσω από σύρματα, πρόσωπα έγκλειστα που θρηνούν ή σχηματίζουν με τα δάχτυλα το σήμα της νίκης για να διατηρήσουν ζωντανή την ελπίδα, μορφές που ίσως μας θυμίζουν κάτι γνώριμο από τις ειδήσεις αλλά η ζωγράφος τούς δίνει νέα ζωή φτιαγμένη με μελάνι και κάρβουνο. Πιο δίπλα βλέπουμε μικρά πουλιά στο σύρμα, ζώα που βιώνουν τον ανεξήγητο τρόμο της γης, ένα παιδί της Γάζας που αγκαλιάζει το σκυλί του με μάτια που φοβούνται. Είναι έργα με δύναμη, συναίσθημα, μοντέρνες αγιογραφίες ανάμεσα σε συρματοπλέγματα και ερείπια. «Η τέχνη μου τροφοδοτείται με εικόνες που βλέπουμε και χωρίς να το θέλω γίνονται ο πλούτος μου. Τα τελευταία χρόνια με απασχολεί ο εγκλεισμός σε καταυλισμούς και στρατόπεδα συγκέντρωσης που βιώνουν χιλιάδες άνθρωποι θύματα των πολέμων, των ανταγωνισμών, μετανάστες, πρόσφυγες και παιδιά της Παλαιστίνης που στερούνται το δικαίωμά τους στη ζωή και την ελευθερία» λέει καθώς βαδίζει δίπλα μου στην έκθεση.

Οσα έργα της αναφέρονται στην Παλαιστίνη φιλοτεχνήθηκαν την τελευταία τριετία, ενώ παράλληλα παρουσιάζονται δημιουργίες της από την τελευταία δεκαετία με αφορμή τη «φωτιά στο δάσος», όπως στην Εύβοια ή τη Δαδιά, με συνδετικό κρίκο πάντα τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση. Μεταξοτυπίες, λιθογραφίες και μεικτές τεχνικές που αιχμαλωτίζουν πρόσφυγες από την Αφρική και τη Συρία που φτάνουν στη χώρα μας, μεταλλεργάτες με σκαμμένα πρόσωπα και έργα με μνήμες από την ιστορία του τόπου μας.

INFO
Έως 30 Ιουνίου. Μυλέρου & Γερμανικού, Κτίριο Α’ – Μεταξουργείο