Από τον «Βασιλέα της Ελλάδος» στον «Βασιλέα των Ελλήνων». Ένα τεύχος που φωτίζει μια από τις πιο κακοφωτισμένες περιόδους της νεώτερης Ιστορίας μας. Στην δυσεπίλυτη εξίσωση εμπλέκονται πολλές άγνωστες παράμετροι.
Ενας ανήλικος, άπειρος, κηδεμονευόμενος και αμφιταλαντευόμενος μονάρχης που κυβερνά αυταρχικά με το βαυαρικό «ανακτοβούλιο» του. Που φυλακίζει αλλά δεν εκτελεί τον Κολοκοτρώνη. Το ξέσπασμα μιας ανερχόμενης, οικονομικά και μορφωτικά, κοινωνίας στις 3 Σεπτεμβρίου 1843 τον αναγκάζει να αποδεχθεί Σύνταγμα. Ημερομηνία που μέχρι την πτώση του καθιερώνεται σαν δεύτερη εθνική εορτή μετά την 25η Μαρτίου. Η εξωραϊστική παρουσίαση της από την επίσημη Ιστορία αποσκοπούσε στη διάδοση εθνικών μύθων τους οποίους χρειαζόταν στα η ελληνική κοινωνία ως ενοποιητικών στοιχείων του έθνους. Δεν πρέπει όμως να παραγνωρίζεται η συμβολή της στους ριζοσπαστικούς αγώνες για κατοχύρωση και διεύρυνση των συνταγματικών ελευθεριών.
Η δημοφιλία που κερδίζει προσωρινά ο Οθωνας, με αφορμή την «υπόθεση Πατσίφικο» (1847) και τον επακολουθήσαντα ναυτικό αποκλεισμό που επέβαλε η Αγγλία (Παρκερικά, 1850), δεν στάθηκε αρκετή. Ούτε ο συμβιβασμός «αυτοχθόνων» και «ετεροχθόνων» (Εθνοσυνέλευση, 1848).
Το επαναστατικό αντιμοναρχικό κλίμα της Ευρώπης του 1848 αντανακλάται και στην Ελλάδα με αντιοθωνικές αναταραχές και τη συμπαράσταση των φοιτητών στους Γαριβαλδινούς.
Η «Χρυσή νεολαία», γέννημα μιας διεκδικητικής κοινωνίας, και η εχθρότητα των διανοούμενων προς το πολιτικό κατεστημένο, καθορίζουν την τελευταία περίοδο. Με κάθε αφορμή: Από τα «Σκιαδικά» (1859, ως διαμαρτυρία για τα εισαγόμενα ψάθινα καπέλα) μέχρι το αίτημα για την ριζοσπαστική διεύρυνση των ελευθεριών. Ενας νεαρός φοιτητής –γιός διατελέσαντος υπουργού και εγγονός πρωθυπουργού- που είχε ξεκινήσει οπλισμένος από τα Εξάρχεια πυροβολεί την Αμαλία (1861). Τα «Ναυπλιακά» του 1862 καταφέρουν το τελικό πλήγμα στη «Βαυαροκρατία».
Εδώ εισέρχεται δεύτερος «άγνωστος» της εξίσωσης, ο Δανός πρίγκηπας Γεώργιος-Γουλιέλμος. Οι Αγγλοι «προικοδοτούν» με τα Επτάνησα τον Γλίξμπουργκ -ως «Βασιλέα των Ελλήνων»- αναγνωρίζοντας έτσι τον εκτός συνόρων ελληνισμό και έμμεσα τη δυνατότητα απελευθέρωσης του.
