Ο δεύτερος γάμος τής εκθαμβωτικής σταρ Ανούκ Εμέ με τον Ελληνα κινηματογραφιστή και σεναριογράφο διήρκεσε σχεδόν μια πενταετία.
Πριν από λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή, στα 92 της, η Ανούκ Εμέ, που συνέδεσε τον μύθο της με την ταινία του Κλοντ Λελούς «Ενας άντρας και μια γυναίκα». Το φιλμ που έκανε διάσημη τη Γαλλίδα ηθοποιό γυρίστηκε το 1966, κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα και έγινε μεγάλη εμπορική αλλά και καλλιτεχνική επιτυχία φτάνοντας μέχρι τα Οσκαρ. Η Εμέ, που είχε την πρώτη και μοναδική της υποψηφιότητα για το χρυσό αγαλματίδιο, το έχασε από την Ελίζαμπεθ Τέιλορ του «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;». Η Γαλλίδα σταρ, που δεν ήταν απλώς μια γοητευτική και καλή ηθοποιός αλλά ο ορισμός της κομψότητας, είχε παντρευτεί τέσσερις φορές στη ζωή της. Ο δεύτερος γάμος της, που διήρκεσε σχεδόν μια πενταετία (1951-1954), ήταν με τον Ελληνα σκηνοθέτη και σεναριογράφο Νίκο Παπατάκη. Πρωτογνωρίστηκαν τυχαία στη δυτική Γαλλία το 1950 και ο έρωτάς τους ήταν κεραυνοβόλος. Οταν την είδε για πρώτη φορά ο Παπατάκης ένιωσε μαγεμένος: «Νόμιζα ότι είδα ένα φάντασμα που ερχόταν από αλλού. Οποτε συναντιόμασταν ήταν σαν να ερχόταν από τον ουρανό, από τα σύννεφα. Ηταν τόσο παράξενο όλο αυτό. Είχε ομορφιά και χάρη που με συγκινούσαν πολύ». Από τη δική της πλευρά η Εμέ είχε πει στον Ελληνα της διασποράς: «Αν κάποτε γίνω μητέρα, θα ήθελα να έχω ένα παιδί που να σου μοιάζει». Οπως και έγινε, αφού το ζευγάρι απέκτησε μια κόρη το 1952, την Εμανουέλα, η οποία έγινε επίσης ηθοποιός.
Με την επιστροφή τους στο Παρίσι, όπου ο Παπατάκης διεύθυνε το φημισμένο κλαμπ Κόκκινο Ρόδο που συγκέντρωνε κάθε βράδυ όλη την αφρόκρεμα της γαλλικής διανόησης και καλλιτεχνίας (εδώ πραγματοποίησαν το ντεμπούτο τους οι άγνωστοι ακόμη Μαρσέλ Μαρσό, Σαρλ Αζναβούρ, Λεό Φερέρ, Ζακ Μπρελ και Μπριζίτ Μπαρντό μεταξύ άλλων), η σχέση τους δυνάμωσε με συνέπεια να έρθει και ο γάμος τους, με κουμπάρο τον αντικομφορμιστή Ζαν Ζενέ που ήταν κολλητός με τον Παπατάκη από τα 40s. Μάλιστα για γαμήλιο δώρο ο αιρετικός Γάλλος σκηνοθέτης επέλεξε να δώσει στην Ανούκ Εμέ ένα σενάριο. Τα δικαιώματα του εν λόγω σεναρίου ο Ζενέ τα πούλησε αργότερα στον Βρετανό σκηνοθέτη Τόνι Ρίτσαρντσον όταν το ζευγάρι είχε πλέον χωρίσει, προκειμένου να χρηματοδοτήσει τα μαθήματα σχοινοβασίας του εραστή του Αμπνταλά.