Η επόμενη ημέρα

Η αυριανή ημέρα έχει αναμφισβήτητα τεράστια σημασία. Παρότι την περίοδο που προηγήθηκε οι συγκρίσεις ήρθαν αναπόφευκτα στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης, μερικά πράγματα προβάλλουν αυθορμήτως:

• Τα 35 συν 24 δισ. ευρώ, συνολικά 59 δισ., που βρίσκονται στα ταμεία του κράτους και των δημόσιων οργανισμών (κεντρική συν γενική κυβέρνηση και η κυβέρνηση Τσίπρα άφησε ανέγγιχτα ξεπερνώντας κάθε όριο υπευθυνότητας. Και τα οποία ήδη δημοσίως τα στελέχη της ΝΔ διακηρύσσουν ότι θα χρησιμοποιήσουν. Διακηρύσσοντας σε ένα κρεσέντο πολιτικού αμοραλισμού ότι αυτοί, οι «υπεύθυνοι», θα σκορπίσουν όσα με ιδρώτα και δάκρυα μάζεψαν οι άλλοι, οι «ανεύθυνοι». Πού θα τα σκορπίσουν; Μα στους φίλους τους τους τραπεζίτες που διαγκωνίζονται ήδη για να καταλάβουν τις πρώτες θέσεις στο τραπέζι της «γιορτής».

• Τα 8 δισ. ευρώ χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία που χαρίζει στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, τους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες η διακυβέρνηση Τσίπρα.

• Οι χιλιάδες αριθμοί που αποτελούν την καλύτερη αποτύπωση της διαφοράς του χτες με το προχτές.

Αύριο όμως δεν συγκρούονται αριθμοί αλλά αντιλήψεις ζωής:

• Αυτών που τα επτά ή οκτώ κατοστάρικα είναι το κόστος της εξόδου τους σε μια καλή ψαροταβέρνα με αυτούς που με 700 ευρώ πρέπει να περάσουν έναν ολόκληρο μήνα.

• Αυτών που αγωνιούν και τρέχουν για να αντιμετωπίσουν τη φτώχεια με αυτούς που καγχάζουν με τέτοιες… λαϊκίστικες ανησυχίες.

Και πολλά πολλά άλλα που δυστυχώς την αξία τους την καταλαβαίνει κανείς όταν του λείψουν. Όπως οι επικουρικές των συνταξιούχων της Εθνικής Τράπεζας που τους έλειψαν 18 μήνες και ήρθε στο παρά ένα η κυβέρνηση να υποχρεώσει την Εθνική να πληρώσει…

Αυτά για αύριο… Από μεθαύριο;