Μόνο ο Σταϊκούρας και οι υπόλοιποι… επιτελικοί βλέπουν πλέον ως θετικά ή ακόμη και μέτρια τα σενάρια για την ελληνική οικονομία
Θα ήταν καλά ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας να είχε δίκιο όταν δηλώνει: «Η αίσθηση στο εξωτερικό είναι ότι η ελληνική οικονομία στάθηκε καλά στην πρώτη φάση της υγειονομικής κρίσης, στηρίξαμε με επάρκεια νοικοκυριά και επιχειρήσεις».
Γιατί εάν είχε δίκιο, θα υπήρχε μικρή έστω πιθανότητα ο αρμόδιος για την πορεία της οικονομίας υπουργός να έχει δίκιο και όταν εκτιμά ότι η ύφεση θα είναι αυτή που προβλέπει ο ίδιος (4,7% στο βασικό σενάριο και 7,9% στο δυσμενές) και όχι αυτή που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία εκτιμά ότι η Ελλάδα θα έχει τη βαθύτερη ύφεση στην Ευρώπη καθώς θα φτάσει το 9,7%.
Αλλα αναφέρει η έκθεση του ΙΟΒΕ
Το πρόβλημα του υπουργού είναι ότι όλοι οι άλλοι, είτε ως καταναλωτές είτε ως εργαζόμενοι είτε ως επαγγελματοβιοτέχνες, έχουμε ολότελα διαφορετική αίσθηση από τη δική του. Και το πρόβλημά του γίνεται μεγαλύτερο όταν έρχεται και η τριμηνιαία έκθεση του ΙΟΒΕ που, αντί να επιβεβαιώσει αυτόν, επιβεβαιώνει όλους εμάς που καταλαβαίνουμε ότι με επικοινωνιακά τεχνάσματα δεν βάφονται αυγά.
Γιατί η σχεδόν κατά 11 μονάδες βύθιση του δείκτη οικονομικού κλίματος, η κατάρρευση των προσδοκιών στη βιομηχανία, στο λιανεμπόριο και στον τομέα υπηρεσιών δείχνουν ότι η κρίση θα έχει διάρκεια και θα επηρεάσει δομικά όλους τους τομείς της ελληνικής οικονομίας.
Σύμφωνα με την έκθεση, επιδείνωση των προσδοκιών καταγράφηκε σε όλους τους τομείς πλην των κατασκευών, με εντονότερη την υποχώρηση στις υπηρεσίες και στο λιανικό εμπόριο και ηπιότερη στη βιομηχανία, παρότι και εκεί καταγράφεται μείωση 15% του αναμενόμενου.
Απογοητευτικά όλα τα στοιχεία
Με άλλα λόγια, παρά τα όσα δηλώνουν οι κυβερνητικοί παράγοντες από μικρόφωνο σε μικρόφωνο, η σταδιακή αποκατάσταση τον Μάιο της λειτουργίας κλάδων που βρίσκονταν σε αναστολή δραστηριότητας «δεν συνοδεύτηκε από κάμψη της απαισιοδοξίας, καθώς η κατανάλωση σε πολλούς κλάδους απέχει πολύ από τα επίπεδά της πριν από τη νέα κρίση και οι αβεβαιότητες είναι ακόμη ισχυρές».
Ολα αυτά δείχνουν ότι «έρχονται» τα δυσμενέστερα σενάρια, τα οποία εκτός από την πολύ μεγαλύτερη ύφεση προβλέπουν και μεγάλη αύξηση της ανεργίας, ότι ο δείκτης στις προβλέψεις για την απασχόληση θα υποχωρήσει έντονα και θα διαμορφωθεί στις -4 μονάδες (από +9 μονάδες), το δε ποσοστό των επιχειρήσεων για τις οποίες προβλέπεται άνοδος απασχόλησης το προσεχές τρίμηνο θα κυμανθεί στο 11% (από 19%) και για το 15% από αυτές αναμένεται υποχώρηση.
Αυτό άλλωστε είναι κάτι που βιώνουμε οι περισσότεροι και αποτυπώνεται και στην έκθεση του ΙΟΒΕ: «Οι προβλέψεις των νοικοκυριών για την οικονομική κατάσταση της χώρας υποχωρούν οριακά, σε αντίθεση με την οικονομική κατάσταση του νοικοκυριού τους όπου βελτιώνονται ήπια» και με την καταναλωτική εμπιστοσύνη να χάνεται «χάνονται» και «οι εκτιμήσεις για μείζονες αγορές ενώ η πρόθεση για αποταμίευση εξασθενεί οριακά».
Με καταγεγραμμένα αυτά τα στοιχεία και αποτυπωμένα επιστημονικά και με αυτή την αίσθηση που έχει σήμερα ο μέσος πολίτης, το λογικό θα ήταν να αναθεωρηθεί η κυβερνητική πολιτική, να καταρτιστεί ένα πρόγραμμα κρατικών επενδύσεων και να προστατευτούν ουσιαστικά οι θέσεις εργασίας, όπως γίνεται σε άλλες χώρες της ΕΕ. Κάτι που δεν περνά ούτε κατά διάνοια από το μυαλό των νεοφιλελεύθερων «επιτελικών» μας. Και αυτό είναι το μείζον πρόβλημα και της οικονομίας και της χώρας.