Το τραγούδι αυτό σηματοδοτεί την επάνοδο της Μαρίας Φαραντούρη στο τραγούδι διαμαρτυρίας ή στο κοινωνικό τραγούδι ή στο πολιτικό τραγούδι – χαρακτηρίστε το, όπως θέλετε, ελεύθερα. Έφτασε στα χέρια μου πριν μερικούς μήνες από τον στιχουργό Δημήτρη Λέντζο σε συνεργασία με την πρωτοεμφανιζόμενη συνθέτρια Χρύσα Κωττάκη.
Συγκεκριμένα μου εστάλησαν εφτά τραγούδια, τα οποία προορίζονταν για ένα κοινό άλμπουμ των δύο δημιουργών. Μου ζητήθηκε να αναλάβω την επιμέλεια παραγωγής του δίσκου, απάντησα «Σύμφωνοι, αλλά να ακούσω πρώτα», όπως συνηθίζεται δηλαδή στο χώρο αυτό, και έβαλα τα κομμάτια στην άκρη.
Περνάνε μερικές εβδομάδες και έτυχε να έχω στο σπίτι μου τραπέζι δυο – τρεις φίλους, εικαστικοί όλοι τους. Για να περάσει η ώρα, θυμήθηκα τα τραγούδια των άλλων φίλων και πρότεινα να τα ακούσουμε, μαζί τους κι εγώ πρώτη φορά. Ξεχώρισα αμέσως τον τίτλο του πρώτου…
Διαβάστε τη συνέχεια στο koutipandoras.gr