Η «επένδυση Κιμ» δεν έκλεισε για τον Τραμπ

Η «επένδυση Κιμ» δεν έκλεισε για τον Τραμπ

Γιατί η αποτυχία του Ανόι φέρνει πιο κοντά το ενδεχόμενο μιας ρεαλιστικής συμφωνίας ΗΠΑ – Βόρειας Κορέας.

Με μειωμένη αυτοπεποίθηση και «ξεφουσκωμένος» (deflated), όπως σχολίασε το «Politico», εμφανίστηκε ο Ντόναλντ Τραμπ στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε προ ημερών στο Ανόι. Είχε προηγηθεί η αποτυχία της δεύτερης συνάντησης κορυφής με τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ-ουν. Οι δύο άντρες δεν υπέγραψαν συμφωνία με βάση το δίπτυχο «η Ουάσινγκτον αίρει τις διεθνείς κυρώσεις – η Πιονγιάνγκ καταστρέφει τα πυρηνικά της».

Το ξεφούσκωμα οφείλεται σε δύο λόγους. Πρώτον, τις ίδιες μέρες ο πρώην συνήγορος των Τραμπ, η μαδημένη αλεπού Μάικλ Κόεν, ένας τύπος για όλες τις βρόμικες δουλειές, από την αμερικανική διάσταση του σκανδάλου Novartis μέχρι τις 130.000 δολάρια που πήρε η πορνοστάρ Στόρμι Ντάνιελς, άνοιξε το στόμα του και άδειασε το επί μία δεκαετία αφεντικό του. Οι σάλπιγγες μιας διπλωματικής επιτυχίας θα κάλυπταν κάπως τον μιντιακό σάλο.

Και, δεύτερον, ο πρόεδρος δεν θα θριαμβολογούσε ξανά για απόλυτες νίκες ξεφουρνίζοντας ψέματα του τύπου «τώρα που κερδίσαμε το ISIS αποσύρω από τη Συρία τους Αμερικανούς στρατιώτες».

Παρ’ όλα αυτά η «επένδυση» Κιμ» δεν έκλεισε για τον Τραμπ. Οι ΗΠΑ, η Βόρεια και η Νότια Κορέα, η Κίνα των κόκκινων καπιταλιστών και η Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν έχουν κοινό συμφέρον να μεταλλαχθεί πολιτικά ο 35άχρονος Βορειοκορεάτης σε συνεργάσιμο δικτάτορα, έστω και με (λίγα) πυρηνικά.

«Ετσι είναι ο κόσμος του Τραμπ. Ο ίδιος είναι ο πρωταγωνιστής στη σκηνή. Δεν πρόκειται για παραδοσιακή διπλωματία. Το κλειδί είναι τι θα ακολουθήσει. Δείχνει να έχει επενδύσει σε μια διαπραγμάτευση, άρα μείνετε συντονισμένοι» έγραψε ο Αμερικανός αναλυτής Τζόελ Γουίτ, παλιά καραβάνα σε ζητήματα νοτιοανατολικής Ασίας.

Τι θα μπορούσε να ακολουθήσει; Στόχος είναι μια συμφωνία ρεαλιστική που δεν θα καταργήσει την κακή συνήθεια και των δύο ηγετών να θριαμβολογούν ανεξάρτητα από την πραγματικότητα. «Επιμένετε στον πλήρη πυρηνικό αφοπλισμό της Πιονγιάνγκ ;» ρώτησαν δημοσιογράφοι τον Αμερικανό πρόεδρο. «Δεν θέλω να σας απαντήσω γιατί δεν θέλω να πάρω [δημοσίως] συγκεκριμένη διαπραγματευτική θέση» απάντησε με νόημα.

Ολο και περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι η προοπτική μιας συμφωνίας παραμένει ορατή. H μερική άρση των διεθνών κυρώσεων που έχουν γονατίσει οικονομικά το καθεστώς (ιδίως το εμπάργκο στις εξαγωγές άνθρακα, προϊόν που ήταν το ένα τρίτο των βορειοκορεατικών εξαγωγών) μπορεί να συνδυαστεί με μερική αποπυρηνικοποίηση. Οι Κινέζοι, βασικοί προστάτες του Κιμ, αν και δυσαρεστημένοι από τις «αταξίες» του, θα φροντίσουν να μείνει ανενεργό το κουμπί με τα εναπομείναντα πυρηνικά.

Οι εγγυήσεις για την παραμονή του νέου, καλού Κιμ στην εξουσία περνάνε από την οικονομική συνεργασία με την εύπορη Νότια Κορέα, την Κίνα, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, την άρση του ψυχροπολεμικού «εμπολέμου» στην Κορεατική Χερσόνησο (ισχύει από το 1953) και την περαιτέρω ανάπτυξη καταναλωτικών συνηθειών στη Βόρεια Κορέα των 25 εκατομμυρίων κατοίκων. Περί δημοκρατίας ούτε λόγος.

Documento Newsletter