Μια αγέλη αφιονισµένων νοσταλγών των Ουστάσι κονιορτοποίησε το «επιτελικό κράτος» δολοφονώντας εν µέση οδώ. Η επικοινωνιακή δικαιολόγηση υποβίβασε το φονικό σε «τυφλή οπαδική βία», ακριβώς όπως είχε παρουσιαστεί η δολοφονία του Παύλου Φύσσα επίσης από τάγµατα νεοναζιστών. «Συµβαίνουν αυτά» ήταν η απαξιωτική θεώρηση που κατέληξε στην επαίσχυντη θεωρία ότι ο πολιτικός προϊστάµενος δεν ευθύνεται για τα επιχειρησιακά της αστυνοµίας. Ο πολιτικός προϊστάµενος, βλέπετε, έχει θέση µάνατζερ στην πολυδιαφηµισµένη κυβέρνηση ΑΕ και δεν έχει ούτε λόγο ούτε σχέδιο για την προστασία και την ευηµερία των πολιτών, παρά µόνο για την ευηµερία των κυβερνώντων και των ολιγαρχών.
Τελευταία οι φιλοκυβερνητικές γραφίδες αποδίδουν την ανεύθυνη κυβέρνηση ως µη έχουσα ευθύνη και επελαύνουν µε αποκλεισµούς. Στις παραλίες καλά είναι τα οµπρελοκαθίσµατα της άνεσης απέναντι στις «φτωχάντζες» µε τα ταπεράκια. Σε διακοπές και στις ταβέρνες να µην πηγαίνουν όσοι δεν αντέχουν τη χωριάτικη στα 10-15 ευρώ. Στα πανεπιστήµια να µην µπαίνουν όσοι δεν «αρίστευσαν» από τον αλγόριθµο-καρµανιόλα της ελάχιστης βάσης, όπως και όσοι δεν διαθέτουν για δίδακτρα.
Σε όλες τις περιπτώσεις η κυβέρνηση στήνει απέναντί της έναν ανύπαρκτο ή εν υπνώσει εχθρό. «Πώς να τα βγάλεις πέρα όταν όσα βγάζεις τρεις µέρες της εβδοµάδας πάνε στους εργαζόµενους, τρεις στα πάγια και στους προµηθευτές; Μας µένουν τα ρέστα µίας µέρας. Τι να κάνουµε; Η προηγούµενη κυβέρνηση µας είχε ταράξει στη φορολογία» έλεγε ιδιοκτήτης χώρου εστίασης και ψυχαγωγίας. Με αυτήν τη λογική, που την επιδιώκει, η κυβέρνηση Μητσοτάκη πορεύεται ανάµεσα στη µετριότητα και την αποτυχία. Για τις φωτιές έφταιγαν η κλιµατική αλλαγή επίσηµα και κάποιοι επίβουλοι ή πράκτορες ανεπίσηµα. Για την ακρίβεια ο πόλεµος! Για τη διασπορά του κορονοϊού έφταιγαν «ανεύθυνοι» και διεκδικητές των αυτονόητων δικαιωµάτων. Στον Εβρο υψώνεται φράχτης για να αντιµετωπιστεί ο ξυπόλητος αλλόθρησκος «εισβολέας». Ωσπου το αφήγηµα µένει µετέωρο όταν οµόθρησκοι εποχούµενοι εισβολείς έκαναν το δολοφονικό τουρ ανενόχλητοι. Τώρα πώς πείθεις ότι δεν φταίνε το κράτος και η κυβέρνηση; Εκτός κι αν οι επελαύνοντες και η καταστολή της Μητσοτάκης ΑΕ είναι οργανωµένοι µε κοινό στόχο.
Τις αδυναµίες του ναζιστικού καθεστώτος έκρυψε ο δρ Γκέµπελς επινοώντας τον φανταστικό εχθρό στα πρόσωπα των εβραίων Γερµανών, συσπειρώνοντας σχεδόν καθολικά σαν υπνωτισµένο το «έθνος» εναντίον του. Η κυβέρνηση επιρρίπτει πάντα ευθύνες σε «φαινόµενα» και στους πολιτικούς/κοινωνικούς αντιπάλους που πολιτικοποιούν τις αδυναµίες της – ενίοτε υπόκωφα και στους πρόσφυγες. Σε τι διαφέρει από τις δηλώσεις του Κροάτη µεγαλοδικηγόρου των νοσταλγών της Ουστάσι ο οποίος κυνηγούσε ως «αντίπαλους» τους αντιφασίστες, ακροαριστερούς και αναρχικούς οπαδούς της ΑΕΚ; Με γενικότητες και αποκλεισµούς «αντιπάλων» επελαύνει ο φασισµός.
