«Με ιδιαίτερη χαρά σας υποδεχόμαστε και σας καλωσορίζουμε στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης ένα Τμήμα, στο οποίο ενθαρρύνεται η δημιουργικότητα και η ανάπτυξη της καλλιτεχνικής φύσης των φοιτητών, παράλληλα με την απόκτηση των απαραίτητων δεξιοτήτων και γνώσεων του μηχανικού».
Αυτά έλεγε πέρυσι ο πρόεδρος του Τμήματος Δημήτριος Πολυχρονόπουλος, ο οποίος (επί της ουσίας) κανόνισε – χέρι χέρι με την Κεραμέως και τον Μητσοτάκη – να μην εισαχθεί κανείς.
Αναρωτιέμαι τι θα πει φέτος στους/στις δύο φοιτητές/φοιτήτριες από τα ΕΠΑΛ που κατάφεραν να περάσουν τις συμπληγάδες που έστησε. Επίσης είμαι περίεργος να μάθω γιατί τώρα, που αυτός και οι συνάδελφοί του έγιναν… διάσημοι, έχει καταπιεί τη γλώσσα του και δεν βγαίνει να μας αναλύσει τα επόμενα βήματα του project «πώς άρχισε το ξήλωμα της Πολυτεχνικής Θράκης»!
Περίεργη βέβαια είναι και η σιωπή όλων των υπόλοιπων καθηγητών του Τμήματος. Γιατί όταν παίρνεις μια απόφαση που επηρεάζει ζωές δεν μπορείς να καταφεύγεις μόλις αρχίζει η κριτική στη σιγή ιχθύος. Εκτός εάν έχει δίκιο ο μόνος καθηγητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων ΔΠΘ που, έστω και με καθυστέρηση τοποθετήθηκε, ο Πάνος Εξαρχόπουλος που είπε ότι κατάλαβαν με καθυστέρηση τι έκαναν, έστειλαν διορθωτική απόφαση αλλά αυτή κάπου μεταξύ Πολυχρονόπουλου και Κεραμέως χάθηκε!
