Ας ξεκινήσουμε από την ανακοίνωση που κατά τη γνώμη μου είναι απαράδεκτη: Η σημερινή πρωτοφανής αθλιότητα του iefimerida, με την υπογραφή πρώην ρεπόρτερ του MEGA, μπλα μπλα μπλα μπλα.
Δηλαδή τι; Το Μέγαρο Μαξίμου μας λέει ότι ο πρώην ρεπόρτερ του Mega έκανε τι;
Το Μέγαρο Μαξίμου, το σημερινό, το αυριανό και γενικά η κάθε εξουσία μπορεί να διαψεύδει ειδήσεις. Μπορεί να καταγγέλλει πολιτικούς αντιπάλους, μπορεί να αντιπαρατίθεται με τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Η εξουσία όμως ελέγχεται για τις πράξεις ή και τις παραλείψεις της από τους δημοσιογράφους.
Αυτό λέει η θεωρία.
Μην κοιτάς που τα τελευταία χρόνια που είμαι αρχισυντάκτης (ήμουν και κι εγώ Mega!) έχω πλήρη επίγνωση του πώς γίνεται ή μάλλον δεν γίνεται σωστά το πολιτικό ρεπορτάζ.
Αρκετοί πολιτικοί συντάκτες περισσότερο λειτουργούν ως μεταφορείς απόψεων με αυτούς τους περιβόητους «κύκλους» που λένε ότι δεν τολμάει να πει κάποιος που αντέχει το βάρος των εκάστοτε δηλώσεών του και κοιτάζουν πώς θα τα έχουν με όλους καλά.
Πολλές φορές έχω ακούσει την τελευταία εικοσαετία: Με πήραν από το Μαξίμου και ζητάνε να αλλάξουμε αυτό ή εκείνο.
Ο όρος «embedded» για τους δημοσιογράφους κυκλοφόρησε τη δεκαετία του 1990 όταν οι αμερικανικές δυνάμεις είχαν τον πόλεμό τους στο Ιράκ. Τότε έπαιρναν δημοσιογράφους σε αποστολές για να μεταδώσουν ότι …τους αφήναν να βλέπουν. Ενσωματωμένοι σε λόχους και τάγματα είχαν μεν φαντασμαγορικές εικόνες αλλά και έλεγχο στο τι θα μεταδώσουν. Και αυτό το ξέρω από πρώτο χέρι καθώς είχα βρεθεί στο Κουβέιτ, στη δεύτερη φάση της «Καταιγίδας της ερήμου» το 1995 ως απεσταλμένος, τότε, του ΣΚΑΪ.
Αυτό ζούμε δημοσιογραφικά. Και ως δημοσιογράφος ντρέπομαι που συμβαίνει αλλά δεν μπορώ και να μην το σχολιάσω και να το στιγματίσω.
Όταν λοιπόν το κάθε Μαξίμου έχει το θράσος να πάρει έναν δημοσιογράφο για να του υπαγορεύσει ακριβώς τι θα πει, τι γράψει, όταν έχει το θράσος να τηλεφωνεί σε διευθυντές για να «μαλώσουν» τα «ανυπάκουα» παιδιά τότε φταίει και το εκάστοτε Μαξίμου αλλά και ο τρόπος που κάποιοι κάνουν δημοσιογραφία.
Η σημερινή Κυβέρνηση είχε πολλές ευκαιρίες να δείξει ένα άλλο πρόσωπο στα ανέξοδα της άσκησης πολιτικής. Εκεί που δεν χρειάζεται να γίνει αλισβερίσι με τους «θεσμούς». Αλλά ως θεσμός και η ίδια ας αφήσει το φακέλωμα των δημοσιογράφων και ας διαψεύσει τις ψεύτικες ειδήσεις εφόσον μεταδίδονται.
Δεν ξέρω αν η είδηση που μεταδόθηκε είναι όπως τη λέει ο δημοσιογράφος. Δεν ξέρω αν το Μέγαρο Μαξίμου λέει αλήθεια. Ξέρω πάντως – και δυστυχώς εκ των έσω – ότι οι δημοσιογράφοι έχουν δώσει πολλές αφορμές να τους συμπεριφέρεται η εκάστοτε εξουσία ως «υπαλλήλους» της. (και αυτό το τελευταίο δεν αφορά τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο, για να μην υπάρχουν παρανοήσεις).
