- Ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του απέδειξαν πως δεν έχουν καμία αναστολή μπροστά στον μοναδικό στόχο τους: την αγκίστρωση στην εξουσία
- Η κάλπη για την Ευρωβουλή θα φανερώσει στον κ. Μητσοτάκη πως η παντοδυναμία του 41% είναι πλέον παρελθόν και, μάλιστα, μακρινό
Έχοντας διανύσει 50 χρόνια από την μεταπολίτευση, η σύγχρονη Ελληνική Δημοκρατία είχε, μέχρι πρόσφατα, να υπερηφανεύεται πως -έστω και μέσα από δυσκολίες και αντιπαραθέσεις- έχτισε ένα συμπαγές και δυνατό κράτος δικαίου. Παρά τις κατά καιρούς μεγάλες πολιτικές αναταράξεις και με την εναλλαγή των πολιτικών δυνάμεων στην εξουσία είχαμε πετύχει να δημιουργήσουμε ένα πλέγμα θεσμών και διατάξεων. Ένα πλέγμα κανόνων που ήταν σεβαστοί από -σχεδόν- όλους όσοι κυβέρνησαν τη χώρα. Μέχρι την ώρα που βρέθηκε στην εξουσία η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η αλήθεια είναι πως η παρούσα κυβέρνηση αδυνατεί να λύσει μια σειρά από σοβαρότατα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, ενώ έχει δημιουργήσει και νέα, ίσως και ακόμη σοβαρότερα. Η σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόζει δημιουργεί διαρκώς αδιέξοδα στους πολίτες, κυρίως τους ασθενέστερους, τόσο σε οικονομικό, όσο και σε κοινωνικό πεδίο. Ωστόσο, η πιο επικίνδυνη πολιτική πρακτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι η καταστρατήγηση του κράτους δικαίου. Η θεσμική εκτροπή έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε, πλέον, δεν προκαλεί μόνο τη συντονισμένη αντίδραση ολόκληρης της αντιπολίτευσης, αλλά και των επίσημων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τόσο το Ευρωκοινοβούλιο, όσο και η Εισαγγελία και οι αρμόδιες Επιτροπές μένουν, κάθε τόσο, άφωνοι και καταγγέλλουν όλα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα. Ας δούμε, μαζί, τα ποιο εκκωφαντικά από αυτά:
- Σαν «βόμβα» έσκασε η αποκάλυψη, από τις ευρωπαϊκές όχι από τις ελληνικές Αρχές, πως οι κυβερνώντες χρησιμοποιούσαν επίσημους κρατικούς μηχανισμούς αλλά και εξωθεσμικά κανάλια για να παρακολουθούν αντίπαλους πολιτικούς αρχηγούς, υπουργούς και στελέχη της κυβέρνησης, στρατιωτικούς και δημοσιογράφους. Όπως αποκαλύφθηκε, για να πετύχουν το σκοπό τους χρησιμοποίησαν από παράνομο λογισμικό παρακολούθησης (το οποίο, μάλιστα, έκαναν εξαγωγή και σε άλλες χώρες!) μέχρι και την κρατική υπηρεσία, αφού πρώτα είχαν φροντίσει να περάσει στον αποκλειστικό έλεγχο του Πρωθυπουργού.
Ως συνέχεια της συνταγματικής εκτροπής των παρακολουθήσεων είχαμε και μια ακόμη σειρά «εκτροπών». Προκειμένου να αποφευχθεί ο αυτονόητος έλεγχος, είδαμε «περίεργες παρεμβάσεις» στη Δικαιοσύνη, που τελικά είχαν ως αποτέλεσμα όλες αυτές οι υποθέσεις να παραμένουν σε εκκρεμότητα. Όσες, δηλαδή, δεν έχουν πάρει ήδη το δρόμο για το αρχείο…
Τον ίδιο ακριβώς στόχο, την συγκάλυψη της υπόθεσης δηλαδή, είχε και η κοινοβουλευτική «διαδικασία ελέγχου» που στήθηκε από την κυβέρνηση με το γνωστό τρόπο ο οποίος οδηγεί στο απόλυτο τίποτα. Ακροβατώντας πάνω στις τυπικές διαδικασίες και αποφεύγοντας κάθε συζήτηση για την ουσία, η κυβερνητική πλειοψηφία έστειλε την υπόθεση στις «βουλευτικές καλένδες».
Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να γλυτώσουν από την «κυβερνητική μέγγενη» οι δημοσιογράφοι. Τόσο αυτοί που έγιναν στόχος παρακολούθησης, όσο και εκείνοι που προσπάθησαν να φέρουν την υπόθεση στη δημοσιότητα, έγιναν στόχος δικαστικών διώξεων, απειλών και χλευασμού.
- Το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, εκτός από τις τραγικές συνέπειες που είχε για τους επιβάτες και τις οικογένειες τους, αποκάλυψε μια άλλη σειρά από θεσμικές παραβιάσεις, οι οποίες πολλαπλασιάστηκαν μάλιστα στη διάρκεια της νέας επιχείρησης συγκάλυψης.
Μάθαμε πως η κυβέρνηση γνώριζε για τις τραγικές συνθήκες υπό τις οποίες ταξίδευαν τα τρένα, αλλά δεν έκανε τίποτα. Ότι καθυστερούσε τις διαδικασίες για τη λειτουργία σύγχρονων μέσων ασφαλείας, πιθανότατα γιατί δεν είχαν «εξασφαλιστεί» κάποια συγκεκριμένα συμφέροντα. Ενημερωθήκαμε ότι άλλαζαν νόμους και διατάξεις προκειμένου να προσλάβουν τα «δικά τους παιδιά» και, μάλιστα, σε θέσεις κλειδιά, παρότι επρόκειτο για ανθρώπους χωρίς στοιχειώδη επάρκεια για τα συγκεκριμένα καθήκοντα.
Εκεί όπου τα κυβερνητικά στελέχη επέδειξαν αντανακλαστικά ήταν βέβαια -και σε αυτή την περίπτωση- η επιχείρηση συγκάλυψης των ευθυνών τους. Μόλις λίγες ώρες μετά το δυστύχημα, παραποίησαν ηχητικές συνομιλίες και τις διοχέτευσαν σε φιλικά μέσα ενημέρωσης, προκειμένου η ευθύνη πέσει αποκλειστικά στο ανθρώπινο λάθος του σταθμάρχη. Λίγες μέρες αργότερα, παρέκαμψαν αστυνομικές και δικαστικές αρχές, μπαζώνοντας, παραποιώντας και εξαφανίζοντας κρίσιμα στοιχεία για τη διερεύνηση του δυστυχήματος.
Κλιμακώνοντας την προσπάθεια συγκάλυψης ευθυνών και παραβιάζοντας κάθε λογική και αίσθημα Δικαίου, η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή απέρριψε τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τη διερεύνηση πολιτικών ευθυνών και προχώρησε σε μια προσχηματική εξεταστική επιτροπή. Τα όσα διαδραματίστηκαν σε αυτή, από την μη κλήση βασικών μαρτύρων έως το απαλλακτικό πόρισμα που ψήφισαν μόνον οι βουλευτές της ΝΔ, αποτελούν σκανδαλώδη ευτελισμό των θεσμών.
- Δεν σεβάστηκαν ούτε τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών. Πιθανόν να μην ήταν η πρώτη φορά, αλλά στην περίπτωση της κυρίας Άννας-Μισέλ Ασημακοπούλου «πιάστηκαν στα πράσα». Τα e-mailsτων πολιτών που εμπιστευθήκαν την Πολιτεία ώστε να έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στις εκλογές, με κάποιο τρόπο βρέθηκαν στα χέρια μιας υποψήφιας της Νέα Δημοκρατίας… Πώς να είμαστε σίγουροι ότι δεν έχουν γίνει φειγ-βολάν τα προσωπικά δεδομένα όλων μας;
Στο σύνολο αυτών των περιπτώσεων, αλλά και σε άλλες πολλές (που θα χρειαζόταν βιβλίο ολόκληρο για να καταγραφούν), ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του απέδειξαν πως δεν έχουν καμία αναστολή μπροστά στον μοναδικό στόχο τους: την αγκίστρωση στην εξουσία. Είναι χαρακτηριστικό ότι το κόμμα της ΝΔ, που ορκιζόταν στην ευρωπαϊκή μας ταυτότητα, ξαφνικά στράφηκε κατά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαίας Εισαγγελέα… Αμέσως μόλις οι αποφάσεις τους δεν βόλευαν το αφήγημα της «καλύτερης κεντροδεξιάς κυβέρνησης της Ευρώπης»!
Το σίγουρο είναι πως πρόκειται περί επικίνδυνης κυβέρνησης για την Ελληνική Δημοκρατία και τους Έλληνες. Οι πολίτες φαίνεται πως έχουν αρχίσει, πλέον, να το αντιλαμβάνονται. Η κάλπη για την Ευρωβουλή θα φανερώσει στον κ. Μητσοτάκη πως η παντοδυναμία του 41% συνιστά, πλέον, παρελθόν και μάλιστα μακρινό.
(*) Η Σοφία Κομηνέα είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, υποψήφια για το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Διαβάστε επίσης:
Στέφανος Κασσελάκης: Οι δέκα λόγοι για τους οποίους ζητάω εκλογές
Ο Νίκος Ανδρουλάκης θέλει το ΠΑΣΟΚ κόμμα ή… μπαλαντέρ της εξουσίας;
Βάλε πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη
Ο Άδωνης Γεωργιάδης στο Ισραήλ για να θαυμάσει τα επιτεύγματα του… συστήματος Υγείας
