Πρόσκληση σε γεύμα στο σπίτι της δημοσιογράφου και πολύωρη κουβέντα για τη ζωή της, τη μητέρα της Σύλβα, τα βιβλία της –και ιδιαίτερα για το καινούργιο βιβλίο της «Το σκισμένο τούλι»–, τους ανθρώπους που γνώρισε, το ζωντανό μαχητικό και ακτιβιστικό πνεύμα της, κάποιους παλιούς δημοσιογράφους που ήταν «λαμόγια και γαμήκοι», τον Ανδρέα Παπανδρέου («Αν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος την πρώτη τετραετία έκανε σπουδαία πράγματα, δεν επηρεαζόταν από τις δύο γυναίκες του –πρώτα τη Μαργαρίτα που ήταν κράτος εν κράτει και μετά τη Δήμητρα– θα ’χε κάνει πολλά περισσότερα πράγματα», την κατάθλιψη με την οποία πάλεψε επί 30 χρόνια, και τη Μάγδα Φύσσα («για μένα είναι σαν τη Λέλα Καραγιάννη, την Ηρώ Κωνσταντοπούλου…»).