Με τη δική του οπτική γωνία προσπάθησε να παρουσιάσει ιστορικά γεγονότα ο Παύλος Γλύξμπουργκ.
Εκφωνώντας τον επικήδειο λόγο στη Μητρόπολη και την εξόδιο ακολουθία του έκπτωτου πατέρα του, αναφέρθηκε στη δύσκολη εποχή κατά την οποία ο Κωνσταντίνος ανέβηκε στον θρόνο. Τότε επικρατούσαν «σκληρότατες συγκρούσεις. Πάθη αβυσσαλέα», με αποτέλεσμα «κάτι που δεν το θέλησε κανείς», εννοώντας τη χούντα.
«Από την πρώτη στιγμή αντιστάθηκες με σθένος για αναζητήσεις τρόπο ανατροπής των πραξικοπηματιών. Οι προσπάθειές σου απέτυχαν», σημείωσε ο Παύλος Γλύξμπουργκ απευθυνόμενος στον πατέρα του. Μόνο που αναζητείται ο τρόπος με τον οποίον… αντιστάθηκε ο βασιλιάς κατά των συνταγματαρχών που ο ίδιος άλλωστε όρκισε ως κυβέρνηση. Εκτός αν προσμετρά το λεγόμενο βασιλικό κίνημα του Δεκέμβρη του 1967 που απέτυχε πριν καν… ξεκινήσει.
«Ήταν μια δύσκολη εποχή πατέρα όταν ανέβηκες στον θρόνο. Σκληρότατες συγκρούσεις. Πάθη αβυσσαλέα. Και το αποτέλεσμα ήταν κάτι που δεν το θέλησε κανείς. Από την πρώτη στιγμή αντιστάθηκες με σθένος για αναζητήσεις τρόπο ανατροπής των πραξικοπηματιών. Οι προσπάθειές σου απέτυχαν. Όμως δεν ήθελες μένοντας στην Ελλάδα, να γίνεις η αιτία μιας νέας αιματοχυσίας. Πάντα πιστός στην παρακαταθήκη του πατέρα σου, δέχθηκες με σεβασμό την απόφαση του ελληνικού λαού», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Παύλος Γλύξμπουργκ, προσθέτοντας ένα λιθαράκι ιστορικών ανακριβειών σε μία τελετή που γύρισε την Ελλάδα αρκετές δεκαετίες πίσω, υπό το θερμό χειροκρότημα ολίγων και συνάμα γραφικών, υποστηρικτών.
Άλλωστε, οι παριστάμενοι στη Μητρόπολη είχαν ήδη ακούσει τον Παύλο να προσφωνεί τον έκπτωτο πατέρα του ως «μεγαλειότατο και βασιλιά», ενώ νωρίτερα πρωτοστατούντος του Ιερώνυμου εψάλη υπέρ «Κωνσταντίνου, βασιλέως ημών γενομένου», για να ολοκληρωθεί το πρωινό της 16ης Ιανουαρίου του 1963. Ε, συγχωρήστε μας, του 2023…
