Δεν αίρονται οι κατασχέσεις χρημάτων επί των τραπεζικών λογαριασμών των οφειλετών στην εφορία μετά την ένταξη στη ρύθμιση των 120 δόσεων.
Αυτό αναφέρεται στη νέα ερμηνευτική εγκύκλιο της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), επιβεβαιώνοντας πλήρως αλλεπάλληλα δημοσιεύματα του Documento, τόσο τον Ιούλιο, πριν από την ψήφιση της ρύθμισης, όσο και μετά την ψήφισή της στις αρχές Αυγούστου.
Με αποτέλεσμα ότι όσοι ρυθμίζουν τις οφειλές τους λαμβάνουν ταυτόχρονα και το απαραίτητο έγγραφο προκειμένου να το προσκομίσουν στην τράπεζα για να αρθεί η κατάσχεση του λογαριασμού τους, έχοντας πληρώσει μία ή δύο δόσεις μαζεμένες, όπου όμως διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να σηκώσουν τα χρήματα που έχουν δεσμευτεί. Όμως, σύμφωνα με την ίδια εγκύκλιο, δεν κατάσχονται τα χρήματα που μπαίνουν στους λογαριασμούς μετά την ένταξη στη ρύθμιση. Δηλαδή οι καινούργιες (μετά τη ρύθμιση) καταθέσεις.
Διαφορετική τακτική
Προκαλεί εντύπωση δε το γεγονός ότι η κυβέρνηση κράτησε χαμηλά τους τόνους στο συγκεκριμένο ζήτημα μετά τις διευκρινίσεις από την ΑΑΔΕ, ενώ οι λαλίστατοι υπουργοί που αποτελούν το οικονομικό επιτελείο περιφέρονταν στα κανάλια ή στους διαδρόμους της Βουλής και δήλωναν ότι ο εφιάλτης των κατασχέσεων αίρεται και πως οι λογαριασμοί αποδεσμεύονται, βοηθώντας και ενισχύοντας την πραγματική οικονομία.
Η κατάσταση είναι τραγική στον εμπορικό κόσμο και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών και οι κατασχέσεις εις χείρας τρίτων συνεχίζονται για τις παλαιές οφειλές, διευρύνοντας το ντόμινο της κρίσης για τους μικρομεσαίους και τους επαγγελματίες, παρά τις μυθικές μειώσεις φόρων που υποσχέθηκε η κυβέρνηση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με νομοθετική ρύθμιση της προηγούμενης κυβέρνησης για κάθε πληρωμή δόσης αποδεσμευόταν πολλαπλάσιο της δόσης ποσό, διάταξη την οποία ουσιαστικά κατάργησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Η εγκύκλιος
Στο συγκεκριμένο απόσπασμα της εγκυκλίου, το οποίο αποσιωπήθηκε επιμελώς από την κυβέρνηση το προηγούμενο διάστημα, αναφέρεται ρητά στο σκέλος της «Αποδέσμευσης μελλοντικών απαιτήσεων επί κατασχέσεων που έχουν επιβληθεί στα χέρια τρίτων»: «Εξαιρετικά κατά το χρονικό διάστημα ισχύος της ρύθμισης, περιορίζονται οι συνέπειες των κατασχέσεων που έχουν επιβληθεί στα χέρια παντός τρίτου, υπό την έννοια της αποδέσμευσης και απόδοσης κατά νόμο των μελλοντικών απαιτήσεων, ήτοι των απαιτήσεων που γεννώνται μετά τη γνωστοποίηση στον τρίτο της Βεβαίωσης Αποδέσμευσης, όπως αυτή προβλέπεται στο άρθρο 8 της υπ’ αριθμ. Α. 1196/2019 απόφασης του υφυπουργού Οικονομικών και του διοικητή της ΑΑΔΕ».
Δεν είναι τυχαίο ίσως ότι οι διευκρινίσεις για την άρση των κατασχέσεων βρίσκονται στο… τέλος της εγκυκλίου, όπου μεταξύ άλλων διαβάζουμε ακόμη στο σκέλος των «Επισημάνσεων» ότι: «Κρίσιμος χρόνος για την έναρξη εφαρμογής του ανωτέρω ευεργετήματος είναι ο χρόνος γνωστοποίησης της βεβαίωσης αποδέσμευσης στον τρίτο από τον οφειλέτη με κάθε πρόσφορο μέσο, το αργότερο εντός μηνός από την έκδοσή της. Συνεπώς από την γνωστοποίηση της ανωτέρω βεβαίωσης στον τρίτο αποδεσμεύονται και αποδίδονται κατά νόμο αποκλειστικά μελλοντικές απαιτήσεις, ήτοι απαιτήσεις που γεννώνται μετά την ως άνω γνωστοποίηση. Αντιθέτως, ποσά απαιτήσεων που γεννήθηκαν μέχρι τη γνωστοποίηση στον τρίτο της ως άνω βεβαίωσης αποδίδονται στο δημόσιο». Πολύ απλά, ό,τι κατασχέθηκε από την εφορία, με εντολή μάλιστα της κυβέρνησης, κατασχέθηκε, αποτελεί παρελθόν και δεν αποδίδεται στον δικαιούχο φορολογούμενο και καταθέτη, παρά το γεγονός ότι μπήκε στη ρύθμιση των 120 δόσεων.
Για του λόγου το αληθές, στην αμέσως επόμενη παράγραφο διαβάζουμε: «Σε κάθε περίπτωση ποσά απαιτήσεων που έχουν αποδοθεί ή αποδίδονται στο δημόσιο δεν επιστρέφονται και πιστώνονται έναντι της δόσης ή των δόσεων της ρύθμισης, εφόσον εισπράττονται κατά τη διάρκεια αυτής και δεν πιστώνονται διαφορετικά κατά τις κείμενες διατάξεις».
