Τις τελευταίες μέρες γίνεται μία εκτεταμένη συζήτηση για ένα φαινόμενο που προκαλεί μεγάλη κοινωνική ανησυχία, την εφηβική βία, η οποία πλέον έχει φτάσει να είναι ένα από τα βασικά πεδία πολιτικής αντιπαράθεσης. Είναι απόλυτα λογικό να συζητάμε αυτό το επικίνδυνο φαινόμενο των πρακτικών βίας, καθώς τα παιδιά του σήμερα είναι οι πολίτες του αύριο και εάν αυτό το φαινόμενο υποτιμηθεί, τότε υποβαθμίζουμε το ίδιο το μέλλον.
Πέρα, από τις όποιες πολιτικές και ιδεολογικές προσεγγίσεις σε ότι αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα, έχει σημασία να επισημάνουμε ότι στο δημόσιο λόγο ακούγονται απόψεις που είναι διαποτισμένες από υποκρισία και ιδεοληψία. Συγκεκριμένα, σε τοποθετήσεις των τελευταίων ημερών υπερσυντηρητικοί πολιτικοί (Βελόπουλος, Πλεύρης) και αρκετοί δημοσιολογούντες «βρήκαν την λύση» για την αντιμετώπιση της εφηβικής βίας, να «ποινικοποιηθεί η τραπ μουσική».
Κατά τον πρόεδρο της Ελληνικής Λύσης και τον Θάνο Πλεύρη που προήλθαν στελεχιακά από το ακροδεξιό κόμμα του ΛΑΟΣ, εάν σταματήσουν οι έφηβοι να ακούνε τον Light ή το Snik (γνωστοί τράπερς), τότε από επιθετικοί και αντιδραστικοί, θα μετατραπούν σε ήρεμα και πειθαρχημένα παιδιά. Πρόκειται περί βαθιάς συντηρητικής προσέγγισης, που εάν την τραβήξουμε από τα μαλλιά θα πρέπει να ποινικοποιήσουμε την ρεμπέτικη μουσική, την ροκ, κά.
Η σύνθετη πραγματικότητα
Ευτυχώς ή δυστυχώς η εφηβική βία και η επιθετικότητα των νέων δεν προκύπτει από την ραπ μουσική, αντιθέτως η ραπ μουσική είναι η πιο δημοφιλής μουσική πλέον, επειδή αποτυπώνει με τον πιο αντιδραστικό τρόπο κάποια κοινωνικά φαινόμενα τα οποία τα νέα παιδιά τα βλέπουν γύρω τους. Οι κοινωνικοί αποκλεισμοί, η αδικία, ο γκανγκστερισμός και η λογική ότι ο πιο ισχυρός έχει πάντα δίκιο που βλέπουν τα παιδιά γύρω τους μεγαλώνοντας, έχουν διαμορφώσει μία γενιά που είναι σε τεράστια αδιέξοδα. Ταυτόχρονα, οι σημερινοί 15άρηδες γεννήθηκαν το 2009, λίγο πριν δηλαδή η Ελλάδα μπει στο πρώτο μνημόνιο, όπου με βίαιο τρόπο χάθηκε το 25% του ΑΕΠ της χώρας. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι σημερινοί έφηβοι έβλεπαν από τότε που άρχισαν να καταλαβαίνουν τον κόσμο γύρω τους, οικονομικές δυσκολίες, εντάσεις στο εσωτερικό της οικογένειας και μία καθημερινότητα με εξωφρενικούς ρυθμούς. Την ίδια στιγμή η ψηφιοποίηση του κόσμου μέσα από την ανάπτυξη των μέσων κοινωνικών δικτύωσης (instagram, tik tok κ.α) και η ταχύτατη ροή της πληροφορίας πολλές φορές εκθέτει τα μικρά παιδιά σε επικίνδυνες λογικές, όπου δεν υπάρχουν φίλτρα προστασίας. Σε αυτό το πεδίο υπάρχει και μεγάλη ευθύνη από τους γονείς, οι οποίοι θα πρέπει να μεγαλώνουν τα παιδιά τους με οριοθετήσεις και ταυτόχρονα, χωρίς καταπίεση και μεταφορά των δικών τους ανασφαλειών.
Η υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους γιγαντώνει το φαινόμενο
Για κάθε ζήτημα που λαμβάνει κοινωνικά χαρακτηριστικά και ξεφεύγει από τα μεμονωμένα φαινόμενα, τεράστια ευθύνες έχει η πολιτεία. Η υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας, η έλλειψη δομών ψυχολογικής υποστήριξης και η μη καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, σε συνδυασμό με το ατομικισμό που χαρακτηρίζει την εποχή μας, δημιουργεί την πρώτη ύλη για παιδιά με κατακερματισμένη προσωπικότητα. Πρέπει αυτό το τεράστιο ζήτημα να το δούμε ολιστικά, σε κάθε κύτταρο της κοινωνικής ζωής, από την οικογένεια, μέχρι το σχολείο και το κράτος. Τα κοινωνικά φαινόμενα δεν έχουν σαν απάντηση την «ατομική ευθύνη» που αναφέρει σε κάθε πρόβλημα η κυβέρνηση. Και εάν σταματήσουν να ακούνε τη ραπ μουσική οι έφηβοι δεν θα σταματήσει η αντίδραση και η βία που βλέπουμε γύρω μας. Η ραπ μουσική είναι η έκφραση βαθύτερων κοινωνικών προβλημάτων για αυτό και αυτό είναι το επικίνδυνο, μικρά παιδιά ταυτίζονται με το περιεχόμενο αυτής της μουσικής.
Διαβάστε επίσης:
«Persona non grata» για το Ισραήλ ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ – Του απαγορεύει την είσοδο στη χώρα
Έλληνας νεκρός από την επίθεση ενόπλων στο Τελ Αβίβ – Η ανακοίνωση του ΥΠΕΞ
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί Χατζηδάκη στη Βουλή για τις τραπεζικές αυθαιρεσίες
