Η Δικαιοσύνη βλέπει «σκευωρία» και χάνει το σκάνδαλο

Νομικά άλματα και ακατανόητα συμπεράσματα στην εισαγγελική πρόταση για να στηριχτεί το κυβερνητικό αφήγημα

Συνέχεια στο παράλογο και στην άρνηση διερεύνησης του σκανδάλου. Η εισαγγελική πρόταση της εισαγγελέα του ειδικού δικαστηρίου Ελένης Μετσοβίτου-Φλουρή για το σκάνδαλο Novartis προς το δικαστικό συμβούλιο ήταν απαλλακτική για τον εκδότη του Documento Κώστα Βαξεβάνη και τους υπόλοιπους κατηγορούμενους δημοσιογράφους. Πρόκειται για μια εξέλιξη που αποτελεί την επιβεβαίωση του αυτονόητου και την κατάρρευση του σαθρού κατηγορητηρίου εναντίον των δημοσιογράφων. Ενα σκάνδαλο όμως που ακόμη και σήμερα η Δικαιοσύνη θέλει να προσποιείται ότι δεν έχει υπάρξει.

Η απαλλακτική για τους δημοσιογράφους εισαγγελική πρόταση, η οποία βασίστηκε στο πόρισμα της ΝΔ και στο σαθρό κατηγορητήριο που συνέταξε η ανακρίτρια του ειδικού δικαστηρίου Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου, αποδεικνύει το αδιέξοδο στο οποίο περιήλθαν οι ενορχηστρωτές της στοχοποίησης όσων αποκάλυψαν το σκάνδαλο. Ενα αδιέξοδο που προέκυψε έπειτα από πληθώρα αποκαλυπτικών δημοσιευμάτων και την πρωτοφανή στήριξη από την κοινωνία αλλά και διεθνείς δημοσιογραφικές οργανώσεις. Η εισαγγελική πρόταση όμως δεν ήταν απαλλακτική για όλους, αφού προτείνεται να παραπεμφθούν στο ειδικό δικαστήριο ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, η πρώην επικεφαλής της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη και οι επίκουροι εισαγγελείς διαφθοράς Χρήστος Ντζούρας και Στέλιος Μανώλης. Πρόκειται για μια εξέλιξη που όπως επισήμανε και ο Γιάννης Μαντζουράνης, συνήγορος του Κ. Βαξεβάνη, αποτελεί μια «σολομώντεια επιλογή, η οποία διατηρεί ζωντανό το μητσοτακικό εφεύρημα της σκευωρίας».

Ζωντανό το αφήγημα της σκευωρίας

Το σημαντικότερο όμως δεν είναι αυτό ούτε ότι η εισαγγελέας πρότεινε την απαλλαγή των κατηγορούμενων εισαγγελέων και του πρώην αναπληρωτή υπουργού για πολλές από τις κατηγορίες εναντίον τους. Το σπουδαιότερο είναι ότι η Ελ. Μετσοβίτου-Φλουρή δέχεται a priori πολλά από τα σημεία του σαθρού κατηγορητηρίου. Και μάλιστα τα δέχεται ενώ είναι προφανές ότι δεν έχει προχωρήσει σε οποιαδήποτε διερεύνηση, με αποτέλεσμα να προβαίνει σε νομικά άλματα και κρίσεις που δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς πού στηρίζονται, αφού δεν παρέχεται το σχετικό σκεπτικό, αγνοώντας παράλληλα ατράνταχτες αποδείξεις. Αυτό που μπορεί να γνωρίζει κανείς διαβάζοντας την επίμαχη εισαγγελική πρόταση είναι ότι η κ. Μετσοβίτου-Φλουρή εθελοτυφλεί αναφορικά με την ύπαρξη σκανδάλου, ενισχύοντας έτσι το αφήγημα της σκευωρίας.

Ετσι οι καταθέσεις και τα στοιχεία που προσκόμισαν οι προστατευόμενοι μάρτυρες αποδομούνται. Δεν γίνεται σύγκριση όσων κατέθεσαν και κουμπώνουν με την πληθώρα των στοιχείων που εμπεριέχονται στη δικογραφία. Συνάγονται αστήρικτα συμπεράσματα, όπως ότι οι προστατευόμενοι μάρτυρες στην Ελλάδα είναι οι ίδιοι με τους μάρτυρες δημόσιου συμφέροντος στις ΗΠΑ ή ότι μοναδική πηγή πληροφοριών τους ήταν ο Mr Novartis Κωνσταντίνος Φρουζής. Υιοθετούνται ψεύδη, όπως ότι δεν υπήρχαν επιβαρυντικά στοιχεία για πολιτικούς στα έγγραφα που είχε αποστείλει το FBI στις ελληνικές αρχές, ή εξοργιστικές υποθέσεις, όπως ότι δεν υπήρχε πιθανολογούμενος κίνδυνος εκφοβισμού των προστατευόμενων μαρτύρων. Κι αυτό παρότι τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα έλεγαν από όταν ξεκίνησαν οι αποκαλύψεις ότι «θα τους βγάλουν την κουκούλα».

Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι η εισαγγελέας δέχεται αδιαμφισβήτητα όσα έχει καταθέσει ο –ακόμη ερευνώμενος από την Οικονομική Εισαγγελία και εξόφθαλμα πλέον ψευδομάρτυρας– Νίκος Μανιαδάκης, ενώ κατακρίνει τους κατηγορούμενους εισαγγελείς ότι πίεζαν τους μάρτυρες επειδή προέβαιναν σε «απανωτές και επανειλημμένες ερωτήσεις».

Οι αποδιδόμενες κατηγορίες

Η κ. Μετσοβίτου-Φλουρή συντάχτηκε πλήρως με το πόρισμα της ΝΔ και σε ό,τι αφορά την πρόταση για παραπομπή των δύο επίκουρων εισαγγελέων Χρ. Ντζούρα και Στ. Μανώλη, παρότι βάσει δύο πορισμάτων των αντεισαγγελέων του Αρείου Πάγου είχε τεθεί στο αρχείο η δικογραφία σε βάρος τους. Ετσι, η κ. Μετσοβίτου-Φλουρή απέδωσε στους Δ. Παπαγγελόπουλο, Ελ. Τουλουπάκη, Χρ. Ντζούρα και Στ. Μανώλη τις κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος για κατάχρηση εξουσίας πλην της κατηγορίας για σύσταση συμμορίας.

Οι κατηγορίες σχετίζονται με τους χειρισμούς της πρώην Εισαγγελίας Διαφθοράς αναφορικά με τη διερεύνηση τυχόν εμπλοκής των δέκα πολιτικών προσώπων στην υπόθεση Novartis. Η Ελ. Μετσοβίτου-Φλουρή έκρινε μεταξύ άλλων ότι ο Δ. Παπαγγελόπουλος «με πειθώ επαναλαμβανόμενες προτροπές, συνεχείς παρεμβάσεις και καθοδήγηση αποσκοπούσε στο να κατευθύνει και να επηρεάζει την υπηρεσιακή τους συμπεριφορά (σ.σ.: των κατηγορούμενων εισαγγελέων) και τις ενέργειές τους, ενθαρρύνοντας αυτούς στη συστηματική παραβίαση πρωταρχικών δικονομικών και δεοντολογικών κανόνων, που διέπουν τη διεξαγωγή της προκαταρκτικής εξέτασης».

Αναφορικά με τις καταγγελίες στις οποίες είχε προβεί στην ανακρίτρια του ειδικού δικαστηρίου ο επιχειρηματίας Σάμπυ Μιωνήs ότι υπέστη εκβιαστικές πρακτικές από τον Δ. Παπαγγελόπουλο και δημοσιογράφους, η πρόταση της εισαγγελέα είναι απαλλακτική στο σύνολό της.

Πώς γνωρίζει ποιοι έδωσαν στοιχεία στο FBI;

Το πρώτο που αξίζει να σημειωθεί από την πρόταση της Ελ. Μετσοβίτου-Φλουρή είναι ότι αναφέρει πως «οι κατηγορούμενοι εισαγγελείς διαφθοράς εντόπισαν από έγγραφα των αλλοδαπών αρχών των ΗΠΑ τους τρεις μάρτυρες, οι οποίοι είχαν καταθέσει ενώπιόν τους και αφού τους έθεσαν υπό καθεστώς προστασίας…». Ποια έγγραφα είναι αυτά; Γιατί δεν τα έχει αναφέρει κανείς; Γιατί δεν έχουν ενσωματωθεί στη δικογραφία; Ακόμη σημαντικότερα: πώς γίνεται να αναγράφονται στα έγγραφα του FBI τα ονόματα όσων είχαν καταστεί μάρτυρες δημόσιου συμφέροντος; Δηλαδή το FBI θα αποκάλυπτε την ταυτότητα όσων κατέθεταν στοιχεία σε μια υπόθεση που κρινόταν τόσο σημαίνουσας σημασίας για το αμερικανικό δημόσιο;

Ας υποθέσουμε ότι για κάποιο λόγο όντως υπάρχει τέτοιο έγγραφο. Γιατί σε όλα τα υπόλοιπα έγγραφα του FBI οι μάρτυρες δημόσιου συμφέροντος αναγράφονται με κωδικές ονομασίες; Εύλογα ερωτήματα που η εισαγγελέας Μετσοβίτου-Φλουρή δεν τα απαντάει, παρά αποφαίνεται ότι οι μάρτυρες δημόσιου συμφέροντος που κατέθεσαν στις ΗΠΑ είναι οι ίδιοι που έχουν καταστεί προστατευόμενοι μάρτυρες στην Ελλάδα, ενώ αυτό δεν έχει προκύψει από κανένα στοιχείο της δικογραφίας.

«Μοναδική πηγή ο Φρουζής»

Λέει κι άλλα όμως η κ. Μετσοβίτου-Φλουρή αναφορικά με τους προστατευόμενους μάρτυρες στην Ελλάδα. Οπως χαρα-κτηριστικά αναγράφεται μεταξύ άλλων στην εισαγγελική πρόταση: «Οι προστατευόμενοι μάρτυρες δεν προσκομίζουν ούτε παραπέμπουν σε αποδεικτικά στοιχεία για όσα ιδιαίτερα επιβαρυντικά, κρίσιμα και “καυτά” καταθέτουν σε βάρος των πολιτικών προσώπων, δεν δέχονται περαιτέρω διευκρινίσεις και τεκμηρίωση του περιεχομένου των καταθέσεών τους, σε ορισμένα δε σημεία είναι φανερό, από τον τρόπο που τίθενται οι ερωτήσεις από τους κατηγορούμενους εισαγγελείς, ότι υπάρχει χειραγώγηση και καθοδήγηση, ώστε να εστιασθεί η έρευνα σε βάρος υπουργών και βουλευτών… Οι εν προκειμένω προστατευόμενοι μάρτυρες κατέθεσαν, όσον αφορά τα δέκα πολιτικά πρόσωπα, όσα εξ ακοής ισχυρίζονταν ότι γνώριζαν με σχεδόν μοναδική πηγή των πληροφοριών τους τον Κωνσταντίνο Φρουζή, χωρίς όμως να εισφέρουν αξιόπιστα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία να επιστηρίζουν τη μαρτυρία τους».

Πώς προκύπτει αυτό; Γιατί δεν αναφέρεται η εισαγγελέας σε συγκεκριμένα αποσπάσματα από τις καταθέσεις των προ-στατευόμενων μαρτύρων ώστε να αποδειχτεί ότι όσα κατέθεταν τα γνώριζαν «με σχεδόν μοναδική πηγή» τους τον Κων. Φρουζή; Ας δεχτούμε όμως ότι ισχύει αυτό. Δηλαδή, αν υποθέσουμε ότι κάποιος στενός συνεργάτης του Κων. Φρουζή έχει δει με τα μάτια του δωροδοκίες πολιτικών προσώπων, η κατάθεσή του δεν έχει βάση επειδή δεν έχει άλλη πηγή πληροφό-ρησης;
Αν πάλι κάποιος πρώην υπάλληλος του πολυεθνικού κολοσσού καταθέτει πληροφορίες σχετικά με το «Harvard project» της Novartis που «κουμπώνουν» βάσει των κατασχεμένων εγγράφων της πολυεθνικής, αυτό δεν έχει καμία σημασία; Ούτε αν καταθέσει για το πρόγραμμα χρηματισμού των γιατρών που έφερε την κωδική ονομασία «Exactly», εξαιτίας –και– του οποίου η Novartis αναγκάστηκε να καταβάλει μέσω εξωδικαστικού συμβιβασμού στο αμερικανικό δημόσιο 350 εκατ. δολάρια; Εκανε η Ελ. Μετσοβίτου-Φλουρή αντιπαραβολή των όσων κατέθεσαν οι προστατευόμενοι μάρτυρες με το σύνολο των στοιχείων της δικογραφίας, μέρος των οποίων το εισέφεραν οι μάρτυρες ή αναφέρεται έτσι απλά σε έωλες καταθέσεις;

«Απόδειξη της αξιοπιστίας των μαρτύρων οι αρχειοθετήσεις»

Τα ερωτήματα κρίνεται ακόμη πιο επιβεβλημένο να απαντηθούν αν ληφθεί υπόψη ότι σε άλλο σημείο της εισαγγελικής πρότασης αναφέρεται πως «το γεγονός δε ότι η δικογραφία αναφορικά με τα επτά από τα δέκα πολιτικά πρόσωπα αρχειοθετήθηκε από την ίδια την Τουλουπάκη πλήττει την αξιοπιστία των προστατευόμενων μαρτύρων, αλλά αποδεικνύει επίσης και την ένδεια των αποδεικτικών στοιχείων σε βάρος τους, παρά τα όσα και όποια στοιχεία κατέθεσαν οι μάρτυρες αυτοί».

Δηλαδή, ο οποιοσδήποτε μάρτυρας, σε οποιαδήποτε υπόθεση, προσκομίζει στοιχεία φέρει ευθύνη για τη δικαστική έρευνα που θα πραγματοποιηθεί; Αποκλείεται δηλαδή τα στοιχεία και οι καταθέσεις που εισφέρει οποιοσδήποτε προστατευόμενος μάρτυρας να είναι πραγματικά και σοβαρά, αλλά απλώς να μην επαρκούν ώστε να προκύψουν ποινικές διώξεις; Αρα τι λέει η Δικαιοσύνη στους πολίτες; Οτι οποιοσδήποτε θέλει να εισφέρει στοιχεία για κάποια υπόθεση πρέπει να είναι σίγουρος ότι θα υπάρξει κάποια καταδίκη; Δίνει αυτή η λογική το σωστό μήνυμα στην κοινωνία αναφορικά με το σύστημα της απονομής δικαιοσύνης; Κι ακόμη: γιατί οι συγκεκριμένοι προστατευόμενοι μάρτυρες δεν διώκονται ποινικά για ψευδομαρτυρία, αφού όσα έχουν καταθέσει δεν ισχύουν;

«Ασκησαν πιέσεις με απανωτές ερωτήσεις»

Δεν είναι όμως μόνο αυτά. Τι εννοεί η κ. Μετσοβίτου-Φλουρή όταν υποστηρίζει πως ο τρόπος που υπέβαλαν ερωτήσεις οι κατηγορούμενοι εισαγγελείς στους προστατευόμενους μάρτυρες δείχνει ότι «υπάρχει χειραγώγηση και καθοδήγηση, ώστε να εστιασθεί η έρευνα σε βάρος υπουργών και βουλευτών»; Τι εννοεί η κ. Μετσοβίτου-Φλουρή όταν αναφέρει για τη στάση των κατηγορούμενων εισαγγελέων αναφορικά με τον Ν. Μανιαδάκη ότι «τον είχαν παρανόμως υπαγάγει σε καθεστώς προστασίας, εκμεταλλευόμενοι τη δυσχερή θέση του ότι, ως εμπλεκόμενος, μπορεί ανά πάσα στιγμή να καταστεί κατηγορούμενος, του άσκησαν πιέσεις για να καταθέσει ότι είχαν χρηματισθεί συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα και ότι έχουν προβεί σε παράνομες πράξεις κυρίως οι Αδωνις Γεωργιάδης, Ιωάννης Στουρνάρας, Αντώνιος Σαμαράς και δευτερευόντως οι Ευάγγελος Βενιζέλος και Ανδρέας Λοβέρδος»;

Τι εννοεί η Ελ. Μετσοβίτου-Φλουρή όταν υποστηρίζει ότι οι κατηγορούμενοι εισαγγελείς «άσκησαν ιδιαίτερα έντονες πιέσεις προς τον ύποπτο Νικόλαο Μανία με απανωτές και επανειλημμένες ερωτήσεις, ώστε να αναγκασθεί να καταθέσει για αξιόποινες πράξεις εναντίον πολιτικών προσώπων…»;
Δηλαδή η κ. Μετσοβίτου-Φλουρή κρίνει ότι ένας εισαγγελέας δεν μπορεί να έχει συγκεκριμένη άποψη πού πρέπει να εστιάσει την έρευνα που διεξάγει; Από πότε η κρίση του δικαστή αποτελεί ποινικό αδίκημα; Από πότε «οι απανωτές και επανειλημμένες ερωτήσεις» από έναν εισαγγελέα κρίνονται ως πίεση; Δηλαδή πώς εκμαιεύονται οι καταθέσεις ή οι απολογίες; Να μην κάνει στοχευμένες ερωτήσεις ο εισαγγελέας αν υπάρχουν στοιχεία στη διάθεσή του –ασχέτως αν επαρκούν ή όχι– που ενέπλεκαν πολιτικά πρόσωπα;

Επίσης, από πού προκύπτει ότι ο Ν. Μανιαδάκης πιέστηκε να καταθέσει ότι είχαν χρηματιστεί συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα; Μόνο και μόνο επειδή το λέει ο ίδιος; Αυτός δηλαδή που, όπως αποκάλυψε ο ίδιος στην ανακρίτρια του ειδικού δικαστηρίου Κων. Αλεβιζοπούλου, κατέθετε οικειοθελώς στοιχεία στο FBI; Αυτός που ήταν ο διαχρονικός σύμβουλος των υπουργών Υγείας και άρα τα στοιχεία που κατέθεσε αφορούσαν –αναγκαστικά– αποκλειστικά πράξεις υπουργών; Στοιχεία που ανάγκασαν, μεταξύ άλλων, τη Novartis να καταβάλει 350 εκατ. δολάρια στο αμερικανικό δημόσιο; Αυτός που ακόμη ερευνάται από την Οικονομική Εισαγγελία για συνέργεια σε δωροδοκία τρίτων και για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος;

«Κανένα στοιχείο σε βάρος πολιτικών»

Αναφέρονται κι άλλα στην εισαγγελική πρόταση αφού, όπως χαρακτηριστικά αναγράφεται, οι κατηγορούμενοι εισαγγελείς «δεν απέστειλαν, κατά τη διαβίβαση της ως άνω δικογραφίας στη Βουλή, το σύνολο της αλληλογραφίας της Εισαγγελίας Εγκλημάτων Διαφθοράς με τις Αμερικανικές Αρχές (FBI)… ούτε το σύνολο των πληροφοριακών εγγράφων αυτού, αν και δεν υπήρχε διαβάθμιση απορρήτου σε αυτά και μάλιστα δεν απέστειλαν έγγραφα που περιέχουν στοιχεία υπέρ των πολιτικών προσώπων, όπως τα με ημερομηνία 1-8-2017 και 2-8-2017 πληροφοριακά δελτία, από τα οποία προκύπτει ότι το FBI δεν έχει κανένα στοιχείο σε βάρος πολιτικών προσώπων, ούτε στοιχεία για άσκηση επιρροής κατά την τιμολόγηση των φαρμάκων».

Η Ελ. Μετσοβίτου-Φλουρή λοιπόν ισχυρίζεται ότι τα έγγραφα του FBI δεν περιείχαν στοιχεία σε βάρος πολιτικών προσώπων. Η πραγματικότητα όμως τη διαψεύδει. Σε έγγραφα που είχε στείλει το FBI στην Εισαγγελία Διαφθοράς στις 25 Μαΐου 2017 –δηλαδή προγενέστερα από αυτά που επικαλείται η εισαγγελέας– αναγραφόταν μεταξύ άλλων ότι «το 2012 η NVG (σ.σ.: Novartis Hellas) πλήρωσε 20.000 ευρώ στον Ανδρέα Λοβέρδο, που ξεπλύθηκαν μέσω της Medical Development, για να εμποδίσει ένα ανταγωνιστικό φάρμακο να αντικαταστήσει το Lucentis (κατασκευάζεται από τη Novartis) ως θεραπεία πρώτης γραμμής για οφθαλμική χρήση». Στο ίδιο έγγραφο αναφέρεται επίσης ότι, σύμφωνα με δύο μάρτυρες δημόσιου συμφέροντος, στα πρόσωπα που φέρονται να έλαβαν δωροδοκίες από τη Novartis συμπεριλαμβάνονται οι Ανδρέας Λοβέρδος, Γιάννης Στουρνάρας και Γιώργος Πατούλης.

Αυτά δεν είναι στοιχεία σε βάρος πολιτικών προσώπων σύμφωνα με την Ελ. Μετσοβίτου-Φλουρή; Εκτός κι εάν η εισαγγελέας… χάθηκε στη μετάφραση. Κι αυτό επειδή το συγκεκριμένο έγγραφο του FBI είναι αυτό του οποίου παραποιήθηκε η μετάφραση, όπως αποκάλυψε το Documento. Αλλη λογική εξήγηση στο πώς η έμπειρη εισαγγελέας δεν διαπίστωσε στα έγγραφα του FBI στοιχεία σε βάρος πολιτικών δεν μπορεί να δοθεί…

«Δωροδοκίες μόνο σε γιατρούς»

Σε άλλο σημείο της εισαγγελικής πρότασης η κ. Μετσοβίτου-Φλουρή αναφέρει ότι οι κατηγορούμενοι εισαγγελείς «δεν ερεύνησαν επίσης απολύτως τίποτε άλλο, και μάλιστα επί μακρόν, όπως τις επιλήψιμες δραστηριότητες της εταιρείας Novartis σχετικά με δωροδοκίες γιατρών, αυξημένες καταβολές σε εταιρίες μέσων ενημέρωσης που χρησιμοποιούνταν ως μέσο ξεπλύματος χρήματος με σκοπό δωροδοκίας και επηρεασμού γιατρών ως προς τις συνταγογραφήσεις φαρμάκων της Novartis…».

Μόνο που τα στοιχεία που εμπεριέχονται στη δικογραφία δεν αφορούν μόνο χρηματισμό γιατρών μέσω εταιρειών επικοινωνίας. Οπως αναφέρεται στο ίδιο έγγραφο που είχε αποστείλει στις ελληνικές αρχές το FBI στις 25 Μαΐου 2017, «το 2009 η NVG αγόρασε περίπου 157.940 ευρώ σε διαφημίσεις για εταιρείες ενημέρωσης ιδιοκτησίας του Ευθύμιου Κτενίδη, του Κωνσταντίνου Ουζούνη και τη Βουλκίδης Media, κάποιες από τις οποίες ήταν εικονικές εταιρείες. Η NVG έλαβε 75.000 ευρώ σε νομιμοποιημένα χρήματα, τα οποία ο Φρουζής πλήρωσε στον Νίκο Μανιαδάκη (υπουργείο Οικονομικών) καθόλη τη διάρκεια του 2009, ώστε να αυξηθούν τα ποσοστά επιστροφής για τα φάρμακα της Novartis και να αποκτήσει αθέμιτα πλεονεκτήματα σε κανονιστικά θέματα».

Ηταν γιατρός ο Ν. Μανιαδάκης; Επειδή αν δεν ήταν γιατρός, πώς η κ. Μετσοβίτου-Φλουρή αναφέρει ότι οι δωροδοκίες από εταιρείες ενημέρωσης κατευθύνθηκαν μόνο σε γιατρούς; Διασταύρωσε όσα αναφέρονται στο επίμαχο έγγραφο και διαπίστωσε ότι δεν ευσταθούν; Αν το έπραξε αυτό, γιατί δεν το αναφέρει; Επίσης, όταν αναφέρεται ότι μέσω αυτής της διαδρομής χρήματος που κατέληξε στον Ν. Μανιαδάκη η Novartis στόχευε να «αποκτήσει αθέμιτα πλεονεκτήματα σε κανονιστικά θέματα» γίνεται άμεσα αντιληπτό ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να υλοποιηθεί μόνο από έναν υπουργό Υγείας.

«Δεν υπήρχε κίνδυνος εκφοβισμού των μαρτύρων»

Υπάρχει και συνέχεια. Η Ελ. Μετσοβίτου-Φλουρή, αναφορικά με τους προστατευόμενους μάρτυρες, αναφέρει ότι εναντίον τους «δεν υπήρχε πιθανολογούμενος κίνδυνος εκφοβισμού ή αντεκδίκησης στηριζόμενος σε ενδείξεις έναρξης μιας διαδικασίας εκφοβισμού με συγκεκριμένες πράξεις…». Αν δεν γνωρίζαμε την αλήθεια, θα πιστεύαμε ότι με κάποιο τρόπο η κ. Μετσοβίτου-Φλουρή δεν έχει ενημερωθεί για τη συνομιλία με τον Ν. Μανιαδάκη που κατέθεσε στην ανακρίτρια του ειδικού δικαστηρίου Κων. Αλεβιζοπούλου ο εκδότης του Documento Κ. Βαξεβάνης. Μια συνομιλία στην οποία ο Ν. Μανιαδάκης μετέφερε στον εκδότη του Documento ότι ο Γ. Στουρνάρας τον απείλησε λέγοντάς του πως όταν αλλάξει η κυβέρνηση «θα γαμήσουμε τους μάρτυρες και τη Δικαιοσύνη».

Ισως πάλι με κάποιον τρόπο δεν έφτασαν ποτέ στα αυτιά της Ελ. Μετσοβίτου-Φλουρή οι απειλές που εκστόμιζαν τα πε-ρισσότερα από τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα εναντίον των προστατευόμενων μαρτύρων, όπου έλεγαν δημοσίως ότι θα τους «βγάλουν την κουκούλα». Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί άλλωστε η δήλωση του Αντώνη Σαμαρά από το βήμα της Βουλής «τους πάω μέχρι τέλους». Προφανώς όλα αυτά δεν αποτελούσαν κατά την κ. Μετσοβίτου-Φλουρή «πιθανολογούμενο κίνδυνο εκφοβισμού» προς τους προστατευόμενους μάρτυρες…