Ορισμένοι έχουν την συνήθεια να περπατούν καθημερινά. Άλλοι να τρέχουν. Και, όμως, ο συνδυασμός και των δύο είναι εκείνος που βελτιώνει την απόδοσή σου και βοηθάει την υγεία σου. Κοινώς, διαλειμματική προπόνηση.
Πρώτη φορά το 1972
Ο Αμερικανός προπονητής μεγάλων αποστάσεων Τζεφ Γκάλογουεϊ που συμμετείχε στην Ολυμπιακή Ομάδα των ΗΠΑ το 1972, ήταν ο πρώτος που εφάρμοσε αυτήν την τακτική, ακόμα και σε αγώνες!
Ειδικοί επιστήμονες εξηγούν στην εφημερίδα New York Times πως ανάλογα με το επίπεδο της φυσικής του κατάστασης, κάθε δρομέας μπορεί να τρέχει για 1 λεπτό και να περπατάει για άλλο 1, είτε κάνει προπόνηση είτε συμμετέχει σε μαραθώνιο δρόμο.
Οι πιο πεπειραμένοι δρομείς μπορούν να εντάξουν στην προπόνηση αλλά και στον αγώνα τους 1 λεπτό περπάτημα για κάθε 1,5 χιλιόμετρο τρεξίματος.
Η τεχνική θεωρία
Σύμφωνα με την τεχνική και την θεωρία του Γκάλογουεϊ, αυτά τα διαλείμματα με περπάτημα κάνουν το τρέξιμο λιγότερο κουραστικό και μειώνουν τον κίνδυνο τραυματισμού, διότι σε τακτά χρονικά διαστήματα δίνουν στους μυς την ευκαιρία να ξεκουραστούν και ταυτόχρονα βοηθούν το μυαλό να ξεφύγει από το άγχος.
Το διακοπτόμενο τρέξιμο επίσης αποτελεί καλή λύση για τους μεγάλης ηλικίας δρομείς, τους νέους στο τρέξιμο και τους υπέρβαρους που θέλουν να ξεκινήσουν κάποια αθλητική δραστηριότητα και οι οποίοι έτσι μπορούν να συμμετέχουν σε ένα άθλημα που διαφορετικά θα τους ήταν απαγορευμένο.
Όπως έχει διαπιστώσει ο Γκάλογουεϊ, η τεχνική αυτή χει αποδειχθεί πολύ χρήσιμη και για τους βετεράνους ή ερασιτέχνες δρομείς, οι οποίοι θέλουν να βελτιώσουν τους χρόνους τους – δίχως μάλιστα να απαιτείται καθημερινή προπόνηση,
Στην πραγματικότητα, συνιστάται να τρέχει ένας δρομέας τρεις φορές την εβδομάδα, με δύο εύκολες προπονήσεις των 20-60 λεπτών η κάθε μία και μία μεγαλύτερη το Σαββατοκύριακο.
Η εναλλαγή τρεξίματος – βαδίσματος επιτρέπει στους δρομείς να «μαζεύουν» τα χιλιόμετρα που θέλουν δίχως να υποβάλλουν το σώμα τους στο στρες και την πίεση του καθημερινού τρεξίματος.
Πηγή runnfun.gr
