Μετά την τελευταία απαράδεκτη και επικίνδυνη εκδήλωση αστυνομικής βίας και εκφοβισμού των πολιτών και ειδικά των νέων παιδιών ,μετά την πορεία για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο στα Εξάρχεια, έχουν γραφτεί και ακουστεί πολλά…
Η Κυβέρνηση και τα συνεργαζόμενα ΜΜΕ παρουσιάζουν ως συνήθως μια άλλη πραγματικότητα που φθάνει στα σπίτια μας και δημιουργεί πλάνες εντυπώσεις. Ούτε λίγο ούτε πολύ, μας λένε ότι μπαχαλάκηδες-αντιεξουσιαστες επιτέθηκαν στην αστυνομία που από άμυνα και φόβο, αναγκάστηκε να ανταποδώσει. Αυτά λέγονται και γίνονται πιστευτά από μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, που απλά έχει μάθει να πιστεύει ότι τους λένε δίχως να ψάξει, να προβληματισθεί, να ρωτήσει. Εύκολα όπως τα πιστεύει αποδίδει ετυμηγορία κατά των νέων. Η τακτική της στοχοποίησης κατά των νέων αυτή την φόρα.
Κατά την προσφιλή τους τακτική, τους παρουσιάζουν ως μπαχαλάκηδες και υποκινητές εξεγέρσεων και πιστή στο δόγμα νόμος, τάξη και ασφάλεια θεωρούν καθήκον της αστυνομίας να φερθεί έτσι. Άλλωστε και ο αρμόδιος υπουργός δεν βρήκε τίποτα μεμπτό, σε γενικές γραμμές όλα καλά. Αυτές οι συμπεριφορές ακραίας βίας, καταπάτησης κάθε έννοιας δικαιώματος, υποτίμησης και εξευτελισμού, όπως αυτές που είδαμε περισσότερο στο διαδίκτυο, δεν γίνεται να μην μας προβληματίζουν και να κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε. Αυτά είναι καμπανάκια για το τι μπορεί να ακολουθήσει αν εμείς ως πολίτες δεν αντιδράσουμε.
Ακούω όμως και από μητέρες να λένε «καλά τους κάνανε» και αυτό με στεναχωρεί πάνω από όλα. Πρωταρχικά ως μάνα και ακολούθως ως πολίτης σκέφτομαι, πώς γίνεται να γινόμαστε τόσο σκληροί και μονόπλευροι κάποιες φορές στην αξιολόγηση των γεγονότων και στην κριτική τους. Πώς γίνεται να μην βλέπουμε ότι ο στόχος τους είναι ο φόβος και ότι αυτές οι πρακτικές μπορεί αύριο να γίνουν στον οποιοδήποτε.
Στοχοποίηση των Πανεπιστημίων, στοχοποίηση των Εξαρχείων, στοχοποίηση των νέων και στοχοποίηση τελικά όσων περνάνε από τα Εξάρχεια. Στο τέλος θα ξυλοκοπούν και θα ξεγυμνώνουν όποιον δεν τους αρέσει το πρόσωπο ή δήθεν έκανε κάτι. Δεν νομίζω ότι προχωράμε ως χώρα καλά, ολισθαίνουμε σε επικίνδυνα μονοπάτια, ανεχόμαστε απάνθρωπες συμπεριφορές που παραπέμπουν σε άλλες εποχές.
Αν νομίζουν πολλοί ότι όλα αυτά αφορούν άλλους είναι γελασμένοι, κάποια στιγμή θα έλθει και η σειρά τους. Άλλωστε παραδίδονται και on line, μαθήματα στα τηλεοπτικά πάνελ περί «αναγκαστικότητας του ξύλου», από έναν πολύ μετριοπαθή υπουργό της ακροδεξιάς ΝΔ.
Η συνεχής καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο εξευτελισμός και ο φόβος είναι το δόγμα που υπηρετεί το σημερινό πολιτικό κατεστημένο και απέχει πολύ από την Δημοκρατία.
Η Ευαγγελία Μανιτσούδη είναι εκπαιδευτικός και μέλος της Ν.Ε ΣΥΡΙΖΑ Χίου
