Έναν αιώνα αφότου οι γυναίκες απέκτησαν δικαίωμα ψήφου στο Ηνωμένο Βασίλειο, η χώρα τίμησε τις σουφραζέτες, με τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος της Μίλισεντ Φόσετ, της αγωνίστριας για τα δικαιώματα των γυναικών, μπροστά από το κοινοβούλιο. Είναι το πρώτο άγαλμα γυναίκας που τοποθετείται σε αυτόν τον συμβολικό χώρο.
Το άγαλμα φιλοτεχνήθηκε από την Τζίλιαν Γουίρινγκ και εικονίζει την Φόσετ να κρατά ένα πλακάτ στο οποίο είναι γραμμένη η περίφημη φράση “Το θάρρος απαιτεί θάρρος παντού”, την οποία είχε πει σε μια ομιλία της καλώντας τις γυναίκες να κινητοποιηθούν.
Τα αποκαλυπτήρια έγιναν παρουσία του δημάρχου του Λονδίνου, Σαντίκ Χαν, ο οποίος χαιρέτισε τον αγώνα των φεμινιστριών. “Είναι μια ιστορική ημέρα. Η Πλατεία του Κοινοβουλίου (Πάρλιαμεντ Σκουέρ) δεν είναι πλέον ένας χώρος αποκλειστικά για αγάλματα ανδρών. Για να τιμήσουμε τον αγώνα της Μίλισεντ Φόσετ, δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερο σημείο, στην καρδιά της βρετανικής δημοκρατίας” και σε απόσταση μερικών δεκάδων μέτρων από το Κοινοβούλιο, είπε ο δήμαρχος, προσθέτοντας ότι “θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και πολλές δεκαετίες”.
Η πρωθυπουργός της Βρετανίας Τερέζα Μέι χαιρέτισε επίσης την κληρονομιά της Φόσετ. “Δεν θα ήμουν πρωθυπουργός σήμερα, καμιά γυναίκα δεν θα κατείχε έδρα στο κοινοβούλιο, καμιά μας δεν θα είχε τα δικαιώματα που απολαμβάνουμε σήμερα” χωρίς τον αγώνα της, τόνισε.
Η τοποθέτηση του αγάλματος στην Πάρλιαμεντ Σκουέρ ήταν πρωτοβουλία της ακτιβίστριας Κάρολιν Κριάντο Πέρες, η οποία ξεκίνησε να μαζεύει υπογραφές μέσω του διαδικτύου διαμαρτυρόμενη για την απουσία αγαλμάτων διασήμων γυναικών από το σημείο. Στον χώρο αυτό υπάρχουν έντεκα αγάλματα ανδρών, μεταξύ των οποίων εκείνα του Ουίνστον Τσόρτσιλ, του Γκάντι και του Νέλσον Μαντέλα. Περισσότεροι από 85.000 άνθρωποι συνυπέγραψαν το αίτημα της Κριάντο Πέρες.
Σε αντίθεση με τις σουφραζέτες που τάσσονταν υπέρ της “άμεσης δράσης” στον αγώνα τους, έσπαγαν βιτρίνες ή πυρπολούσαν κτίρια, η Μίλισεντ Φόσετ είχε υιοθετήσει μη βίαιες μεθόδους για να πετύχει τον στόχο της. Είχε αγωνιστεί επίσης κατά της παιδικής εργασίας αλλά και για να αποκτήσουν οι γυναίκες πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Τον Φεβρουάριο του 1918 το βρετανικό κοινοβούλιο έδωσε δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες άνω των 30 ετών. Χρειάστηκε να περάσουν δέκα χρόνια για να τους δοθούν τα ίδια δικαιώματα με τους άνδρες, δηλαδή να ψηφίζουν από την ηλικία των 21 ετών.
ΑΠΕ – ΜΠΕ
