Μετά την τοποθέτηση του Γιάννη Βρούτση στη Βουλή, λίγες ώρες αφότου είχε αποδειχθεί η σχέση της στενής του συμβούλου με τις πλατφόρμες των εκατομμυρίων ευρώ, θυμήθηκα εκείνους τους κακόμοιρους υπουργούς στην Ευρώπη που παραιτούνται όταν αποκαλύπτεται πως πήραν δώρο ένα μπουκάλι κρασί ή ότι αντέγραψαν μέρος του μεταπτυχιακού τους.
Δεν ήξεραν, δεν ρώταγαν τον Βρούτση; Αντιγράφοντας την κινησιολογία του αρχηγού του, ο υπουργός Εργασίας εξήγησε στη Βουλή πως τα βάουτσερ καταργήθηκαν γιατί δεν ικανοποιούσε η ποιότητα της γνώσης που παρείχαν οι πλατφόρμες. Δύο μέρες πριν, όταν τα «ελικικού» και τα κορακίστικα της αρπαχτής είχαν γίνει ανέκδοτο στο διαδίκτυο, το ίδιο πρόσωπο και όχι κάποια μετάλλαξή του είχε υποστηρίξει πως τα προγράμματα είναι εξαιρετικά και δεν ακυρώνονται επειδή βρέθηκαν ένα δυο… λαθάκια.
Δέκα μέρες τώρα ο κόσμος φτύνει, αλλά ο Γιάννης Βρούτσης νομίζει πως η φετινή άνοιξη έχει υγρασία. Δημοσιογράφοι βρουτσηστές και βαουτσεριστές που επέμεναν πως τα προγράμματα με τα βάουτσερ είναι η επιτομή της νομιμότητας και της εκπαίδευσης άλλαξαν το τροπάρι και σταυροκοπιούνται επειδή ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόλαβε και ανέτρεψε τα πάντα, καθιστώντας μάλιστα τον Βρούτση υπουργό επί προθεσμία.
Λίγη σημασία έχει αν ο πρωθυπουργός θα αποπέμψει τον υπουργό του στον επόμενο ανασχηματισμό, αν και έχει σημασία πως δεν τολμά να κάνει ούτε αυτό τώρα. Σημασία έχει πως ο Βρούτσης έκανε αυτό που ήθελε ο Μητσοτάκης, εκφράζοντας και τη δεξιά πολιτική του και την αδεξιότητά του. Ο Βρούτσης δεν πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη, αλλά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο πρωθυπουργός γνώριζε τι κάνει ο υπουργός, πως χρησιμοποιεί το ψέμα των ΕΣΠΑ για να μοιράσει 200 εκατομμύρια μέσω πλατφόρμας και όχι απευθείας και φυσικά γνώριζε ότι οι πλατφόρμες οδηγούσαν σε φίλους του Βρούτση, συγγενείς της συμβούλου του και χρηματοδότες της ΝΔ. Δεν επρόκειτο για κόλπο του Βρούτση, αλλά για ένα από τα συνηθισμένα κόλπα του πελατειακού κομματισμού με το οποίο ο Μητσοτάκης βαθαίνει το καθεστώς του.
Ο υπουργός μπορεί να έστησε πλατφόρμες για να ροκανίσουν τα εκατομμύρια, αλλά πάτησε πάνω στη γνωστή πλατφόρμα της διαπλοκής, το βασικό εργαλείο του «επιτελικού κράτους». Συνεπώς, η βούρτσα που επιστρατεύτηκε για να καθαρίσει γύρω από τον Βρούτση (αλλά όχι τον ίδιο) δεν δουλεύει για να καθαρίσει η βρομιά που μας κατακλύζει αλλά για να φύγει η γλίτσα μην τυχόν και γλιστρήσει ο ίδιος ο Μητσοτάκης.
Το σκάνδαλο με τα βάουτσερ έχει μία ακόμη πολιτική πλευρά: δεν αποκαλύφθηκε από τα οικονομικά επιτελεία της αντιπολίτευσης, δεν αναδείχθηκε από τη δραστηριότητα των πολιτικών της, αλλά από την ανεξάρτητη δημοσιογραφία και τα social media. Στις 27 Μαρτίου το Documento είχε το πρώτο δημοσίευμα, το οποίο μάλιστα αναφερόταν σε 48 εκατομμύρια αρπαχτής. Επειτα από πολλά ακόμη δημοσιεύματα, στις 22 Απριλίου το σάιτ της εφημερίδας κατέδειξε τη σχέση του γραφείου του Βρούτση με όσους πήραν τη δουλειά, κι έτσι έγινε πλέον αναγκαστική η παρέμβαση του Μητσοτάκη. Στο μεσοδιάστημα, στο Twitter κυρίως, χιλιάδες χρήστες ανέδειξαν τις προκλητικές πλευρές του σκανδάλου με επιμονή, χιούμορ και απαίτηση.
Η διαδικασία αυτή ήταν μια άκρως πολιτική διαδικασία στην οποία συμμετείχαν μέρος του ανεξάρτητου Τύπου, οι πολίτες μέσα από ένα ισχυρό κίνημα στα social, αλλά όχι αυτοί που θα έπρεπε, τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Το βάρος φυσικά πέφτει στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα έπρεπε από τα πρώτα ακόμη δημοσιεύματα να έχει (λόγω και κυβερνητικής εμπειρίας) ξεσκεπάσει τις μεθοδεύσεις του νυν υπουργού Εργασίας. Αντί γι’ αυτό, περίμενε το τέλος της δημοσιογραφικής έρευνας για να πιστωθεί με αντιπολίτευση.
Το σκάνδαλο των βάουτσερ αποκαλύπτει μια αδυναμία της ΝΔ και μια του ΣΥΡΙΖΑ. Η μεν ΝΔ επιχειρεί συνεχώς να στεγανοποιήσει τη διαρροή πληροφοριών θεωρώντας πως έτσι είναι ασφαλής αφού μπορεί να ελέγχει τα μέσα ενημέρωσης και βρίσκεται προ εκπλήξεων όταν οι πληροφορίες διαχέονται μέσα από απρόβλεπτες διαδικασίες.
Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ αγνοεί την ισχύ της πληροφορίας, παραβλέπει αυτούς που τη φέρνουν στην επιφάνεια (πολλές φορές είναι απλοί πολίτες) και αναπαράγει την αναποφασιστικότητα με θεωρητικά σχήματα και θεωρητικές αναλύσεις. Η πληροφορία μάλιστα και η αποκάλυψη βαφτίζονται από πεφωτισμένα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τους illuminati της ομφαλοσκοπικής πολιτικής, ως σκανδαλολογία.
Τα δύο λάθη έχουν διαφορετική ποιότητα. Αυτό της ΝΔ αφορά την προσπάθεια που κάνουν οι απατεώνες για να διαιωνίσουν την εξουσία τους. Το δεύτερο, του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αυτοκαταστροφικό για τον ίδιο, αλλά δυστυχώς έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Να διατηρεί τους απατεώνες στην εξουσία. Δηλαδή την ώρα που στο κόμμα του Μητσοτάκη κρατάνε τη βούρτσα ή τον Βρούτση και βάφουν τις επιφάνειες με τις βρομιές τους, στον ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν με το πινελάκι να ανακατέψουν τις τέμπερες για να πετύχουν το ιδεατό χρώμα. Το χειρότερο είναι πως η χρωματική ανάμειξη καταλήγει αυτοσκοπός, γιατί δεν ξέρουν τι τελικώς θέλουν να ζωγραφίσουν.
