Τα φαινόμενα της κρατικής βίας όλο και πληθαίνουν τον τελευταίο καιρό.
Οι εισβολές σε κτίρια που μένουν οικογένειες προσφύγων και η βίαιη μεταφορά τους σε «στρατόπεδα συγκέντρωσης» , η επέμβαση των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ, το αιματοκύλισμα ανύποπτων πολιτών μετά την ειρηνική πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου δείχνουν την ανεξέλεγκτη αστυνομική βία που εφαρμόζει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Την ίδια ώρα σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις ανερυθρίαστα πολιτικοί και πολιτικολογούντες δικαιολογούν και επικροτούν τα φαινόμενα αυτά στο όνομα του «νόμου και της τάξης».
Η αστυνομοκρατία είναι πλέον άνευ προηγουμένου, τουλάχιστον μεταπολιτευτικά, στην Αθήνα. Χωρίς μηχανισμούς ελέγχου και τιμωρίας σε πρακτικές παραβίασης των δικαιωμάτων πολιτών και συλληφθέντων η κατάσταση είναι πλέον όχι μόνον εκτός ελέγχου αλλά σε πολλές περιπτώσεις ενθαρρύνονται και συμπεριφορές επίλυσης κάθε είδους προσωπικού και όχι μόνο προβλήματος.
Οι αντιδημοκρατικές αυτές πρακτικές υπονομεύουν το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας και την γυρίζουν σε εποχές στις οποίες κυριαρχούσαν ο φόβος και η τρομοκρατία.
Ακόμα και η επίσημη θέσπιση του χαφιεδισμού στην προσπάθεια περιορισμού του καπνίσματος με την καθιέρωση τηλεφώνου ανωνύμων καταγγελιών δείχνει την ιδεολογία που θέλει να περάσει στην ελληνική κοινωνία η κυβέρνηση.
Ο επικεφαλής του κατ’ όνομα Προστασίας του Πολίτη υπουργείου, χωρίς αιδώ στέλνει τελεσίγραφα στους καταληψίες κτιρίων να τα εγκαταλείψουν και τους δίνει περιθώριο μέχρι τις 6 Δεκεμβρίου. Μόλις δηλαδή δύο ημέρες πριν από την επέτειο της δολοφονίας Γρηγορόπουλου από ένστολο όργανο της τάξης, γεγονός που οδηγεί σε δυσάρεστους συνειρμούς.
Στο μεταξύ ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αντιλαμβάνεται αν δεν το ενισχύει κιόλας το κλίμα που δημιουργεί ο υπουργός του και τον αφήνει να προκαλεί το δημοκρατικό αίσθημα του λαού.
Πρέπει όμως να γνωρίζει ότι όποια κυβέρνηση στηρίχτηκε στη βία δεν μακροημέρευσε. Και αυτή έχει ξεπεράσει όλα τα όρια σε μόλις τέσσερις μήνες από την αναρρίχησή της στην εξουσία. Και όσο και αν δεν υπάρχει ακόμα ισχυρή αντίδραση από την πλειοψηφία των πολιτών, είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι ούτε η κατάληψη του κρατικού μηχανισμού από δικά της πρόσωπα πρόκειται να τη σώσει.
documentonews.gr