Η κυβέρνηση το σαββατοκύριακο που μας πέρασε άνοιξε τα χαρτιά της για τα τι ακριβώς μπορεί να αποδεχθεί και τι όχι και αναμένει ενόψει και των διεργασιών που λαμβάνουν χώρα εκτός συνόρων μια καλύτερη συμφωνία στο επικείμενο Eurogroup στις 15 του μηνός.
Όπως όλα δείχνουν αυτή η «καλύτερη» συμφωνία δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει:
· κάτι παραπάνω στα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος απ’ όσα ο ίδιος ο Β. Σόιμπλε «έδωσε» την περασμένη Δευτέρα στις Βρυξέλλες
· τη συμμετοχή του ΔΝΤ ακόμη και στο ρόλο του τεχνικού συμβούλου, χωρίς δηλαδή χρηματοδότηση.
· σε περίπτωση που το τελευταίο δεν συντάξει έκθεση βιωσιμότητας του χρέους η Αθήνα να λάβει διαβεβαιώσεις ότι αυτό θα το κάνει η ΕΚΤ η οποία στη συνέχεια θα εντάξει τη χώρα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE).
«Εκείνο που σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να δεχθούμε», λένε στο Μαξίμου, «είναι η ‘‘σπασμένη’’ λύση των Σόιμπλε-Τόμσεν που μεταθέτει τα πάντα για μετά τις Γερμανικές εκλογές το 2018».
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι το κέντρο βάρους, τουλάχιστον για την Αθήνα, μεταφέρεται στη Φραγκφούρτη και στα κεντρικά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ενώ η Αθήνα επιθυμεί την παραμονή του ΔΝΤ ως τεχνικού συμβούλου γιατί σε διαφορετική περίπτωση τα πράγματα περιπλέκονται επικίνδυνα αφού σε περίπτωση ολικής αποχώρησης του Ταμείου θα απαιτηθεί νέο πρόγραμμα.
Το Σάββατο από την Πρέβεζα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος με μία άκρως προσεκτική δήλωση σημείωσε ότι «Ευελπιστούμε με καλούς όρους σε μία καλύτερη συμφωνία», μια βελτιωμένη δηλαδή εκδοχή αυτού που προτάθηκε στο τελευταίο Eurogroup και που τόσο ο ΥΠΟΙΚ όσο και ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος χαρακτήρισαν «μια πρώτη βάση συζήτησης».
Εκείνο τέλος που δείχνει να απομακρύνεται είναι Ταμείο και Β. Σόιμπλε να συμφωνήσουν για πλήρη ένταξη του ΔΝΤ στο πρόγραμμα με χρηματοδότηση. «Τουλάχιστον», σημειώνει κυβερνητικό στέλεχος, «μαζί απομακρύνεται και το ενδεχόμενο να ναυαγήσουν οι συνομιλίες. Άλλωστε εμείς έχουμε στείλει το μήνυμα ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να δεχθούμε να κλωτσήσουμε για μια ακόμη φορά το τενεκεδάκι».
