Η συριζολογία από τα ενημερωτικά μέσα χρησιμοποιείται με κάθε τρόπο για να καλύψει τις αποτυχίες της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη, τη χαμένη αξιοπιστία του πρωθυπουργού με τις προεκλογικές κορώνες του, που υποσχόταν με στόμφο και μεγαληγορία τη χρυσή εποχή που θα έφερνε η επανεκλογή του. Τα τεκταινόμενα λοιπόν στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, γίνεται μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να περάσουν αυτή τη φορά τα οικονομικά μέτρα που είχε προτείνει ο οικονομολόγος Χριστόφορος Πισσαρίδης στην πρώτη τετραετία της κυβέρνησης Μητσοτάκη αλλά η πανδημία εμπόδισε την εφαρμογή τους.
Η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης χαράσσεται με επιτυχία από την κυβέρνηση. Βοηθείται έτσι και αλλιώς από μια αντίληψη του πολυθρύλητου κατεστημένου που μας λέει ότι στην εποχή του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, τα υποκείμενα που ήταν πρωταγωνιστές της σύγκρουσης, δηλαδή οι κοινωνικές τάξεις, έχουν εξαφανιστεί.
Εξάλλου ο νεοφιλελευθερισμός στην εφαρμογή του σύμφωνα με τον Κοστάντσο Πρέβε, αποτελεί έναν αταξικός καπιταλισμός. Οι κοινωνικές τάξεις για τον νεοφιλελευθερισμό πρέπει να εξαφανιστούν ως μορφές αντιπαράθεσης οι οποίες ταυτίζονται με συμφέροντα, απαιτήσεις και αξίες που αντιπροσωπεύουν τον κόσμο της εργασίας. Έτσι και αλλιώς η παρακμή της ταξικής σύγκρουσης δεν έχει πια τις ρίζες της, στις προτεραιότητες που έβαζε η δεκαετία του 1900 και αυτό γιατί επιδιώκεται με τεχνητό τρόπο η ενσωμάτωση των εργατικών τάξεων στο καπιταλιστικό σύστημα, οδηγώντας έτσι τις κοινωνικές τάξεις σε εξαφάνιση και μαζί το λόγο ύπαρξης της αντιπαράθεσης τους.
Σήμερα ζούμε υπό συνθήκες νεοφιλελεύθερου καταναγκασμού σύμφωνα με τον Γερμανό κοινωνιολόγο Otto Hintze (το βλέπουμε και στην ελληνική πραγματικότητα) οι οποίες δημιουργούν μια καθετοποίηση της εξουσίας. Τι σημαίνει αυτό; Ότι «Δεν θα έχεις τίποτα και θα είσαι ευτυχισμένος» όπως έγραφε ένα σύνθημα που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο του φόρουμ του Νταβός το 2022. Και μεταξύ άλλων τονίζει: «Θα ζεις σε ένα δυστοπικό μέλλον όπου το σπίτι που θα διεκδικείς είτε ως ενοικιαστής ή ως αγοραστής θα παρέχεται σε μια πλατφόρμα στέγασης, όπως επίσης ότι το αυτοκίνητο δεν θα αποτελεί ιδιοκτησία σου, αλλά θα το χρησιμοποιείς για συγκεκριμένο χρόνο, ακόμη και ο ελεύθερος χρόνος σου, τα ταξίδια σου, τα εστιατόρια σου, δε θα τα διαχειρίζεσαι εσύ αλλά η Google, ή άλλες σχετικές πλατφόρμες. Θα εργάζεσαι, όταν εργάζεσαι, σύμφωνα με τις μεθόδους που θα καθιερώνουν οι πλατφόρμες, ή θα σου παρέχεται ένα εισόδημα διαβίωσης, ή σειρά από pass, αλλά με όρους γενικής εκποίησης και απώλειας του ελέγχου των συνθηκών της διαβίωσης σου». Με άλλα λόγια η οικονομία θα ορίζει την έννοια της επιθυμίας σου επιβάλλοντας έτσι και τον έλεγχο της κοινωνίας.
Θα μάθουμε να περιφρονούμε την αντίσταση της λογικής και να κλείνουμε τη φαντασία μας στα δρομολόγια της συνήθειας και στους χαραγμένους και χιλιοπατημένους δρόμους της διαστρέβλωσης . Όπως γράφει ο Αγκάμπεν σ’ ένα θεμελιώδες βιβλίο του για τη γέννηση της οικονομίας (με τίτλο «Το Βασίλειο και η Δόξα»), η οικονομία μπορεί να γεννηθεί μόνο με τη ρήξη των δύο πόλων, της ύπαρξης και της θέλησης, οι οποίοι και αποτελούν τη δημιουργικότητα. Ωστόσο η νεοφιλελεύθερη αντίληψη σήμερα θέλει την οικονομία χαοτικό τζόγο. Το βλέπουμε και το αντικρίζουμε καθημερινά με την οικονομική πολιτική του κ. Χατζιδάκη.
Η πολιτική της ΝΔ είναι ασαφής μέσα στην αυτάρεσκη απολυτότητά της. Μερικά παραδείγματα μας πείθουν για αυτό. Μέσα από το πάρτι της ασυδοσίας και της αισχροκέρδειας των πολυεθνικών η κυβέρνηση διαλύει τα νοικοκυριά, μέσα από τη φορομπηχτική οικονομική πολιτική των επαγγελματοβιοτεχνών, των εμπόρων, των ελεύθερων επαγγελματιών, των επιστημόνων, βάζει θηλιά στο λαιμό τους και τους οδηγεί σε εξαφάνιση. Ταυτόχρονα εξαπατά τους πολίτες με δήθεν πρόστιμα των πολυεθνικών ενώ τα πρόστιμα είναι ήδη μέσα στον προγραμματισμό των πολυεθνικών αφού τα κέρδη τους είναι τεράστια. Έχει όμως τη δύναμη των μέσων ενημέρωσης που αποπροσανατολίζουν και «λοβοτομούν» τους πολίτες. Ο Αντόνιο Μονίζ, ο Γουόλτερ Φρίμαν, θα ζήλευαν σήμερα τις λοβοτομές των μέσων ενημέρωσης.
Ο Απόστολος Αποστόλου είναι καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας
