Πρέπει να συµφωνήσουµε ότι στα προαπαιτούµενα της δηµοκρατίας δεν συµπεριλαµβάνονται τα γούστα ή η επιλεκτική λειτουργία του καθενός. ∆εν υπάρχει ούτε δηµοκρατία αλά καρτ ούτε ολίγον από δηµοκρατία, όπως δεν υπάρχει ολίγον έγκυος.
Πρέπει επίσης να συµφωνήσουµε σχετικά µε το περίφηµο «καταδικάζω τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται», που έγινε σύνθηµα από όσους προσπαθούσαν να εµφανίσουν την κοινωνική αντίδραση τον καιρό της κρίσης ως εγκληµατική βαρβαρότητα, ότι δεν υπάρχει µεγαλύτερη βία από το να πυροβολούν κάποιον για να τον σκοτώσουν.
Η απόπειρα δολοφονίας του Στέφανου Χίου δεν µπορεί ούτε να ερµηνεύεται ούτε να δικαιολογείται από το ποιος είναι ο Χίος, πόσο βλαπτικό για τη δηµοσιογραφία είναι αυτό που κάνει και πόσο ενάντια στη δηµοκρατία. Αν η δηµοκρατία λειτουργεί, αν η δηµοσιογραφία σέβεται τον εαυτό της, οι Χίοι βρίσκουν τη θέση που τους αξίζει και δεν µπορεί να είναι στο νεκροταφείο.
Η δηµοκρατία έχει όργανα και κανόνες, η δηµοσιογραφία το ίδιο και την ώρα που θα κάνουµε την παραδοχή ότι τη λειτουργία τους µπορεί να υποκαθιστά το πιστόλι ενός µπράβου έχουµε υπογράψει τη θανατική καταδίκη και των δύο.
Εχω ξαναγράψει πως είµαι πολλαπλώς θύµα του Χίου, ο οποίος µου έχει αφιερώσει δεκάδες εµετικά πρωτοσέλιδα και δηµοσιεύµατα. Αυτό όµως που γίνεται σήµερα είναι τροµακτικό. Και πρέπει να επιλέξω αν θα ικανοποιηθώ ως θύµα του Στέφανου Χίου ή ως δηµοσιογράφος που οφείλει να προστατεύσει τη δηµοκρατία και το επάγγελµα.
Αν σήµερα σιωπήσουµε επειδή ο Χίος είναι αυτός που είναι, αν αποδεχτούµε πως το βεβαρυµένο παρελθόν του είναι η εξήγηση και η δικαιολογία για µια δολοφονία, τότε ανοίγει ο δρόµος για να δολοφονείται ο κάθε ανεπιθύµητος ή ενοχλητικός δηµοσιογράφος. Απλώς το σύστηµα θα έχει ως µοναδική διεκπεραιωτική υποχρέωση να ενοχοποιήσει όσο πρέπει αυτόν που θα εξοντώσει και η κοινωνία θα είναι θεατής και θα αποδέχεται.
Η σιωπή που επικρατεί από κόµµατα, δηµοσιογράφους και δηµοσιολόγους είναι εκκωφαντική. Ξαφνικά οι θεωρητικοί, απλόχεροι και µεγάθυµοι της δηµοκρατίας έγιναν περίεργα µικρόψυχοι και έτοιµοι να διαπραγµατευτούν τη δηµοκρατία και τη νοµιµότητα µε κάποια προσωπική και εκδικητική ικανοποίηση. Ακόµη κι αν κάποιος επιλέξει να µη βάλει τα χέρια του στον βόθρο που έχτισε ο Χίος, για χάρη της δηµοκρατίας υπάρχουν στοιχεία που είναι ανησυχητικά και δεν αφορούν την περίπτωση Χίου. Επί µέρες –και θα έλεγα «προκλητικά»– ο Στέφανος Χίος ανακατεύει σηµαντικά πρόσωπα του δηµόσιου βίου στην περιπέτειά του, δηµοσιοποιώντας µάλιστα συνοµιλίες και αφήνοντας υπονοούµενα για τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Γνωστός µεγαλοδικηγόρος εµφανίζεται να προσπαθεί να τον χρηµατίσει για να σταµατήσει να χτυπά συγκεκριµένα άτοµα. Αυτός αρνείται και έπειτα από ώρες εµφανίζονται οι πιστολέρο µε τη δική τους µεθοδολογία πειθούς. Μπορεί τα γεγονότα να µη σχετίζονται (είναι δουλειά της αστυνοµίας η διαλεύκανση), αλλά ο στόχος είναι ίδιος: να εξασφαλιστεί η σιωπή. Την περασµένη Παρασκευή η εφηµερίδα του Χίου επέµενε ότι του ασκήθηκαν πιέσεις για να µη γράφει για τη Μαρέβα Μητσοτάκη και του δόθηκαν υποσχέσεις για ανταλλάγµατα. Αν όλα αυτά ισχύουν, τότε µιλάµε για επικίνδυνες και παρακρατικές λειτουργίες.
Η πλευρά του Documento έχει κάθε λόγο και δικαίωµα να υποστηρίζει –ή, για να ακριβολογώ, γνωρίζει– ότι οι µέθοδοι των πιέσεων και των πολιτικών εκβιασµών δεν είναι ξένες σε αυτούς που κατονοµάζει ο Χίος. Η εφηµερίδα µας, µε παρέµβαση του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει αποκοπεί από τη διαφήµιση. Ο πρωθυπουργός της χώρας, όπως έχουµε γράψει (και δεν τόλµησε να το διαψεύσει), µε παρέµβασή του σε επιχειρηµατίες απαίτησε να κοπεί η διαφήµιση από το Documento.
Ακόµη και όταν ξεκίνησε η καµπάνια για την πανδηµία του κορονοϊού η εφηµερίδα αποκλείστηκε µε τρόπο που προκάλεσε πριν από τρεις µέρες την παρέµβαση του Συµβουλίου της Ευρώπης. Αν πρόκειται λοιπόν να εκφράσουµε γνώµη για τον σεβασµό της ελευθερίας του Τύπου από τον Μητσοτάκη και για τις µεθόδους που χρησιµοποιεί, τα πράγµατα για εµάς είναι ξεκάθαρα. Το ερώτηµα είναι µέχρι ποιο σηµείο είναι ικανοί να φτάσουν. Στη δική µας περίπτωση προσπαθούν να αφήσουν άνεργους 100 εργαζόµενους στο Documento µόνο και µόνο για να µην τους αντιπολιτευόµαστε.
∆εν είναι όµως µόνο τα περιφερειακά στοιχεία που µας κάνουν να βλέπουµε µε καχυποψία τον Μητσοτάκη και να απαιτούµε απαντήσεις σε όσα λέει (ακόµη) και ο Χίος. Υπάρχει πλήθος πληροφοριών που φτάνουν στην εφηµερίδα και µιλάνε για περίεργους τύπους που έχουν µπει στην υπηρεσία των υπογείων του Μαξίµου.
Ανθρωπος δίπλα στον πρωθυπουργό συναντιέται σε διαµερίσµατα στη Γλυφάδα που ανήκουν σε εφοπλιστή µε ανθρώπους του υποκόσµου. Αστυνοµικός ο οποίος υπηρετούσε στην ΕΚΑΜ µετατέθηκε στην ΕΥΠ και από εκεί διατέθηκε «για εθνικούς σκοπούς σε εφοπλιστή», ενώ η πραγµατική του αποστολή είναι να πραγµατοποιεί ειδικές αποστολές που του ανατίθενται από άνθρωπο του Μαξίµου. Η ίδια η ΕΥΠ έχει καταντήσει παραµάγαζο του Μαξίµου µε προσανατολισµό όχι τους εθνικούς κινδύνους αλλά τον «εσωτερικό εχθρό» που κάθε φορά διαµορφώνεται στις αξιολογήσεις της Φαµίλιας. Σχετική ανακοίνωση µάλιστα εξέδωσαν οι εργαζόµενοι στην Υπηρεσία Πληροφοριών.
Με αδικαιολόγητες υπηρεσιακές αποφάσεις αφαιρούνται φρουροί από φυλασσόµενους στόχους. Ενας από αυτούς είναι και ο γράφων. Οταν ζητήθηκε µε εντολή εισαγγελέα να µου παραδοθούν τα έγγραφα που δικαιολογούν την αφαίρεση των φρουρών µου, ενώ έναν µήνα πριν υπήρχε διαφορετική απόφαση, η ΕΛΑΣ αρνήθηκε να παραδώσει τα έγγραφα (αυτήν τη στιγµή υπάρχει ποινική έρευνα εναντίον των αξιωµατικών που αρνήθηκαν να παραδώσουν τα έγγραφα µε εισαγγελική εντολή).
Ο Χίος έχει καταγγείλει ότι της απόπειρας εναντίον του προηγήθηκε η αφαίρεση των φρουρών του.
Στον τοµέα της ∆ικαιοσύνης ο υφυπουργός ∆ικαιοσύνης ∆ηµήτρης Κράνης αναγκάστηκε σε παραίτηση έπειτα από αλλεπάλληλα απαξιωτικά δηµοσιεύµατα συγκεκριµένης φιλοκυβερνητικής εφηµερίδας, ενώ πληροφορίες θέλουν συγγενή του Μητσοτάκη να πηγαινοέρχεται στα δικαστικά γραφεία ως απεσταλµένος προς διεκπεραίωση υποθέσεων.
Οι αρµοί της εξουσίας σφραγίζονται ερµητικά µε όλα τα δοµικά υλικά της Φαµίλιας, την ώρα που τα ΜΜΕ αποθεώνουν την κοµψότητα του µητσοτακικού θρόνου. Οσοι περιµένουν να εµφανιστεί το τρίκυκλο του Γκοτζαµάνη για να ανησυχήσουν κάνουν µεγάλο λάθος. Ο Γκοτζαµάνης των ηµερών µας ασχολείται µε τα drones που σκοπεύει να προµηθευτεί η αστυνοµία και έχει αναλάβει outsourcing τις παρακολουθήσεις του εσωτερικού εχθρού. Σύντοµα η συνέχεια.
