Η απάντηση του ΣΕΗ για τα πτυχία των καλλιτεχνών – «Οδηγηθήκαμε σε πλήρες αδιέξοδο με την κυβέρνηση»

Μετά τη μεγαλειώδη συγκέντρωση διαμαρτυρίας των επαγγελματιών καλλιτεχνών, αλλά και σπουδαστών καλλιτεχνικών σχολών χτες στο Υπουργείο Πολιτισμού και η οποία μετατράπηκε σε πορεία προς το Σύνταγμα, πραγματοποιήθηκε ευρεία σύσκεψη των εκπροσώπων των καλλιτεχνικών σωματείων, των δραματικών σχολών και της Ομοσπονδίας με τον Υφυπουργό Σύγχρονου Πολιτισμού κ. Νικόλα Γιατρομανωλάκη, την ΓΓ του Υπουργείου Εσωτερικών και τον ΓΓ του Υπουργείου Παιδείας.

Σκόπιμα επιχειρείται να συγκεραστεί το Ελληνικό Πλαίσιο Προσόντων (που περιλαμβάνει 8 επίπεδα) με τις μισθολογικές κλίμακες και τα επαγγελματικά προσόντα στο Δημόσιο που είναι μόλις 4 (ΥΕ, ΔΕ, ΤΕ, ΠΕ)! Είναι προφανές πως τα 8 επίπεδα δεν αντιστοιχίζονται επακριβώς στα μισθολογικά κλιμάκια και, όπως έχουμε πει από την πρώτη μας ανακοίνωση, από τη στιγμή που καταργήθηκε η ανώτερη εκπαίδευση το 2003, υπαγόμαστε πράγματι και αδίκως στο επίπεδο προσόντων 5 (παραδόξως με τα μόλις διετούς φοίτησης ΙΕΚ!).

Δηλαδή, ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ κατατασσόμαστε ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΑ και ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ στους εργαζομένους ΔΕ, δηλαδή στους αποφοίτους Λυκείου!!!

Απόλυτο ψέμα! Ξαναλέμε ότι ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ δημιουργείται η κατηγορία ΔΕ Ηθοποιών (και λοιπών καλλιτεχνών). Δεν υπήρχε τέτοιο προηγούμενο από προηγούμενους νόμους και, μάλιστα, με το παρόν ΠΔ δεν αναγνωρίζεται ΚΑΝ η πρότερη κατάσταση για τους αποφοίτους έως το 2003 (που ήταν ΤΕ). Κανείς δεν μας λέει ποια είναι η ανάγκη, λοιπόν, να κατηγοροποιηθούμε για πρώτη φορά ως ΔΕ ηθοποιών και να αμειβόμαστε με τον μισθό ανειδίκευτου εργάτη!

Ακόμα ένα ψέμα, καθώς – όπως άλλωστε αναφέρεται και στο εισαγωγικό του ΠΔ – το ΠΔ αφορά σε όλες τις προσλήψεις που θα γίνονται ακόμα και στον Ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, όχι μόνο μέσω ΑΣΕΠ, αλλά και με όσους διαγωνισμούς εποπτεύονται από τον ΑΣΕΠ ή μέσω ΕΣΠΑ ή στους ΟΤΑ κλπ.

Κανείς δεν εγγυάται όμως τι θα γίνει με τις προσλήψεις από εδώ και πέρα. Είναι γεγονός πως η πλειονότητα των εργαζόμενων καλλιτεχνών στους Δήμους και στους ΟΤΑ απασχολείται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Τι θα γίνει, λοιπόν, όταν λήξουν αυτές οι συμβάσεις ή συνταξιοδοτηθεί το υπάρχον προσωπικό και προκηρυχθούν ξανά οι θέσεις; Τη στιγμή που το ίδιο το ΠΔ, αλλά και η εκπρόσωπος του Υπουργείου Εσωτερικών, επιβεβαιώνουν ότι παραμένει στη διακριτική ευχέρεια των οργανισμών να προκηρύσσουν τις θέσεις ως ΤΕ, είναι αυτονόητο πως ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ όλοι οι καλλιτέχνες ΔΕ θα αποκλείονται από αυτές ή αν προκηρυχθούν ως ΔΕ θα σημαίνει αυτόματα τον μισθολογικό υποβιβασμό των εργαζομένων.

Είναι δυνατόν να πιστεύει οποιοσδήποτε πολίτης αυτής της χώρας πως μια κρατική κατηγοριοποίησή μας ως επαγγελματιών αποφοίτων Λυκείου, δεν θα επηρεάσει και τις σχετικές εργασιακές σχέσεις στον Ιδιωτικό Τομέα; Για παράδειγμα, με ποια επιχειρήματα θα διαπραγματευτούμε από εδώ και στο εξής για συλλογικές συμβάσεις των ηθοποιών, όταν το ίδιο το Κράτος μας κατηγοριοποιεί στην κατώτατη αυτή βαθμίδα; Πιστεύει κανείς πως στο Δημόσιο θα αμειβόμαστε ως ανειδίκευτοι εργάτες και στον ιδιωτικό τομέα ως απόφοιτοι ανώτερης εκπαίδευσης (ν.1958/81);

Αντί λοιπόν, η Κυβέρνηση να δώσει άμεση και οριστική λύση για το ζήτημα, επιχειρεί να μας ρίξει στάχτη στα μάτια με την επίκληση των ερμηνευτικών των νόμων εγκυκλίων, που τυχόν θα λαμβάνει ο κάθε δημόσιος φορέας και που – εκτός των άλλων – είναι κατώτερες σε ισχύ από το ΠΔ και, σίγουρα, προσωρινές και ανακλητέες. Το ίδιο το κράτος, λοιπόν, επιλέγει τον δρόμο του χάους, της πολυνομίας, των πολλών ερμηνειών, των εργαζομένων δύο ή και περισσότερων ταχυτήτων με ό,τι σημαίνει αυτό για μια σειρά προσφυγών, ακυροτήτων, μη γονιμότητας για κάθε θέση που θα προκηρύσσεται από εδώ και πέρα.

Η επικοινωνιακή ομοβροντία από εκπροσώπους της Κυβέρνησης δεν μας πτοεί και δεν μας μπερδεύει. Είναι προφανές, κατόπιν όλων των ανωτέρω, πως το θεσμικό κενό που όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις δημιούργησαν, από εδώ και πέρα καλύπτεται βίαια και με κρατική εντολή υποβαθμίζοντας εργασιακά και ηθικά όλους τους καλλιτέχνες.