Οι δικαστές και εισαγγελείς που θεωρούν τον εαυτό τους ταγμένο στο Δίκαιο, βοηθούν πρωτίστως να αποδοθεί.
Όταν λοιπόν δημοσιοποιείται πως δυο δικαστές, συνεργάτες του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Χαραλάμπου Αθανασίου, ελέγχονται από συναδέλφους τους, δεν φταίει ο αγγελιοφόρος, η εφημερίδα. Η μηδενική ανοχή που παρουσιάζει η συγκεκριμένη Ένωση στην κριτική, η ενοχοποίηση όποιου τολμήσει να μιλήσει, αλλά κυρίως η κάλυψη που παρέχει σε όποιον δικό της ελέγχεται, δεν προσομοιάζει σε λειτουργιά ανθρώπων της Δικαιοσύνης αλλά σε πώληση συνενοχικής προστασίας.
Οι χαρακτηρισμοί περί «παρακράτους» επιστρέφονται σε αυτούς που θεωρούν πως είναι στρατοδίκες και αυτοκράτορες. Σαν τις Μαρίες Αντουνέτες θα φωνάζουν πως ο λαός τους ζητωκραυγάζει την ώρα που εφορμά στις Βερσαλίες. Ως ένδειξη καλής θέλησης προς την κοινωνία ας ξεκινήσουν με την υποβολή του Πόθεν Έσχες τους. Σκοτάδι και Δικαιοσύνη δεν συνυπάρχουν.
Σημειώνεται ότι στο σημερινό πρωτοσέλιδο θέμα της η εφημερίδα Documento αποκαλύπτει δύο πολύ σημαντικές υποθέσεις:
Η πρώτη, ότι δύο δικαστικοί, στενοί συνεργάτες του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Χαράλαμπου Αθανασίου, βρίσκονται υπό δικαστική έρευνα μετά από καταγγελίες ότι μέσω δικηγόρου ζήτησαν χρήματα για να αποφυλακιστεί εμπλεκόμενος σε υπόθεση με εξοπλιστικά προγράμματα.
Η δεύτερη αφορά στη χάρη που απέδωσε ως υπουργός Δικαιοσύνης ο κ. Αθανασίου σε μεγαλέμπορο κοκαΐνης ο οποίος είχε καταδικαστεί σε ισόβια.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων:
Συστηματικά και μεθοδικά επιχειρείται εδώ και καιρό η πλήρης υποταγή και χειραγώγηση της Δικαιοσύνης ώστε να λειτουργεί όχι ως ανεξάρτητη εξουσία αλλά ως κυβερνητικός μηχανισμός. Υπουργοί και Βουλευτές εκτοξεύουν καθημερινά αστήρικτες κατηγορίες σε βάρος Δικαστών και Εισαγγελέων για μεροληπτικές αποφάσεις και ύπαρξη σκοπιμοτήτων που στόχο έχουν δήθεν την παρεμπόδιση του Κυβερνητικού έργου. Επιχειρούν έτσι να τρωθεί το κύρος της Δικαιοσύνης ώστε να μπορούν να την ελέγχουν ευκολότερα και να εμφανιστούν οι ίδιοι ως μοναδικοί υπερασπιστές της νομιμότητας και ‘’γνήσιοι εκφραστές του κοινού συμφέροντος’’, ακολουθώντας το παράδειγμα της Τουρκίας και της Πολωνίας, οι κυβερνήσεις των οποίων είτε με διώξεις κατά δικαστικών λειτουργών είτε με ωμές νομοθετικές παρεμβάσεις καταργούν την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Για τις εξελίξεις στην Πολωνία έχει εκδοθεί ήδη αίτημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Δικαστών στον Πρόεδρο της Χώρας και υπάρχει μεγάλο κύμα διεθνών αντιδράσεων. Ο δικαστικός έλεγχος των νόμων, που θωρακίζει ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα από κρατικές αυθαιρεσίες, θεωρείται πλέον εμπόδιο στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.
Στην Ελλάδα η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων υπερασπίστηκε, όπως ήταν υποχρεωμένη, με σθένος και αποφασιστικότητα τη Συνταγματική νομιμότητα. Προτάξαμε θεσμικά θέματα και εμποδίσαμε τους σχεδιασμούς που επιχειρήθηκαν από άμισθους συμβούλους του Πρωθυπουργού και κυβερνητικούς παράγοντες για αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης των δικαστικών λειτουργών κατά παράβαση ρητών συνταγματικών επιταγών. Εμποδίσαμε ακόμη τους σχεδιασμούς κυβερνητικών παραγόντων σε σειρά ζητημάτων που αφορούσαν νομοθέτηση αντίθετη προς το Σύνταγμα και το Ευρωπαϊκό δίκαιο και στηρίξαμε δικαστικούς λειτουργούς, οι οποίοι λόγω της δικαιοδοτικής κρίσης που εξέφεραν, αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν την εχθρότητα ορισμένων. Στην απόπειρα ελέγχου και υποταγής της Δικαιοσύνης, χρησιμοποίησαν από τότε τους πιο βρώμικους μηχανισμούς που διαθέτει το Κράτος: το παρακράτος ευτυχώς ελάχιστων διαθέσιμων «δημοσιογράφων» – έμμισθων κονδυλοφόρων. Οι εντολείς τους καλύπτονται συχνά πίσω από «ασυλίες» και προνόμια και παραμένουν στο παρασκήνιο, χρησιμοποιώντας ενίοτε το κοινοβουλευτικό βήμα, για βολικούς μονολόγους. Οι ίδιοι οι εντολοδόχοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα αφού οι συκοφαντίες και οι μηχανορραφίες είναι το κύριο επάγγελμά τους.
Στο στόχαστρο αυτών των κύκλων μπήκε από χθες και ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Ένωσης, που σήκωσε μεγάλο βάρος της ανυποχώρητης μάχης της Ένωσης για την Δικαστική Ανεξαρτησία και την Δημοκρατία, με έωλες και ανυπόστατες λασπολογίες. Διαμηνύουμε στους διάφορους σκευωρούς και στους προστάτες τους ότι η Ένωσή μας θα πράττει το καθήκον της, που είναι η κατοχύρωση του ελεύθερου δικαστικού φρονήματος και η συνταγματική ομαλότητα, με οποιοδήποτε τίμημα, χωρίς να φοβάται από τέτοιου είδους πιέσεις, που αντίθετα δυναμώνουν την προσήλωσή μας. Η ελληνική κοινωνία αντιλαμβάνεται τους τεράστιους κινδύνους που ελλοχεύουν από μια αδηφάγο εκτελεστική εξουσία, που επιθυμεί με τη χρήση κάθε μέσου να δρα ανεξέλεγκτη, τη στιγμή που η εμπιστοσύνη των πολιτών σ’ αυτήν ως θεσμού αγγίζει μετά βίας το 13% (το χαμηλότερο σε όλες τις Ευρωπαϊκές Χώρες).
