Χέρι χέρι Μαρίν Λεπέν και αντιδραστικά ΜΜΕ ιδιοκτησίας ισχυρών επιχειρηματιών ανεβαίνουν τα σκαλοπάτια της εξουσίας
Μετά τη συντριπτική νίκη του ακροδεξιού κόμματος Εθνική Συσπείρωση (RN) στις ευρωεκλογές ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν αποφάσισε να διαλύσει τη Βουλή στις 9 Ιουνίου και να καλέσει σε νέες βουλευτικές εκλογές στις 30 Ιουνίου και τις 7 Ιουλίου. Αυτή η ζαριά του κεντρώου προέδρου οδηγεί τη χώρα στην αβεβαιότητα και βάζει σε κίνδυνο το κράτος δικαίου.
Ως δημοσιογράφο η κατάσταση με ανησυχεί ιδιαίτερα. Εδώ και χρόνια τα ΜΜΕ που εξαγόρασε ο δισεκατομμυριούχος Βενσάν Μπολορέ άνοιξαν τον δρόμο για την άνοδο της ακροδεξιάς στην εξουσία. Η ευθύνη τους είναι τεράστια. Και το μέλλον μοιάζει σκοτεινό για το επάγγελμά μας, με τις επιθέσεις εναντίον δημοσιογράφων να αυξάνονται κατά τη διάρκεια αυτής της προεκλογικής εκστρατείας.
Το 2016 ο Μπολορέ, ο οποίος έκανε περιουσία στους κλάδους του χάρτου, των μεταφορών και των logistics, εξαγόρασε το Canal+. Ο καθολικός επιχειρηματίας με τις αντιδραστικές ιδέες ανέλαβε αμέσως τον έλεγχο αυτού του σημαντικού τηλεοπτικού καναλιού: οι εκπομπές έρευνας και οι εκπομπές που σατίριζαν όλους τους πολιτικούς ακυρώθηκαν. Οπως ο Ρούπερτ Μέρντοχ στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο όμιλος Bolloré παίρνει στα χέρια του μια σειρά από ιστορικά μέσα ενημέρωσης: το εβδομαδιαίο περιοδικό «Paris Match», το ραδιόφωνο Europe 1, την κυριακάτικη εφημερίδα «Journal du Dimanche»…
Στην πραγματικότητα ο καλύτερος σύμμαχος του Μπολορέ δεν είναι κάποιος δημοσιογράφος αλλά ένας παρουσιαστής που χλευάζει τα πάντα. Ονομάζεται Σιρίλ Ανουνά και παρουσιάζει ένα σόου με πάνω από 1 εκατ. τηλεθεατές κάθε βράδυ στο κανάλι C8. Αγαπημένα του θέματα είναι το ισλάμ, η μετανάστευση, η ασφάλεια. Για ώρες οι καλεσμένοι και οι αρθρογράφοι, που συχνά εκφράζουν ακροδεξιές θέσεις, συζητούν για τις πιο φρικτές ειδήσεις: βιασμοί, κλοπές, μέχρι και… καταλήψεις. Οταν οι δράστες είναι μετανάστες οι σχολιαστές το χαίρονται ακόμη περισσότερο.
Οι ακροδεξιοί πολιτικοί που προσκαλούνται στα κανάλια του μετατρέπονται σε «ανθρώπους της διπλανής πόρτας». Ζητάνε π.χ. οι δημοσιογράφοι από τη Μαρίν Λεπέν να τους πει για την αγάπη της για τις γάτες, ενώ ο Ζορντάν Μπαρντελά, που ηγήθηκε της εκστρατείας του RN στις ευρωεκλογές, παρουσιάζεται ως νέος με χιούμορ που εκτιμά τη γαλλική γαστρονομία. Οι πιο ριζοσπαστικοί δεξιοί αρθρογράφοι κάνουν τώρα και πολιτική. Ο Ερίκ Ζεμούρ συμμετείχε σε τηλεοπτική εκπομπή και ίδρυσε το ακροδεξιό κόμμα Reconquête. Ο συγγραφέας Γκιγιόμ Μπιγκό και ο δικηγόρος-αναλυτής Πιερ Ζεντιγέ, οι οποίοι τάσσονται υπέρ του Πούτιν και σε αυτές τις εκλογές είναι υποψήφιοι βουλευτές με το κόμμα της Λεπέν, προβάλλονται από το ειδησεογραφικό κανάλι CNews που ανήκει στον Μπολορέ.
Κατασκεύασαν πρότυπα
Η υψηλή τηλεθέαση που έχουν τα ΜΜΕ του Μπολορέ έχει μολύνει και τα άλλα Μέσα. Το CNews του Μπολορέ είναι πλέον το κορυφαίο ειδησεογραφικό κανάλι στη Γαλλία, επομένως το ανταγωνιστικό BFMTV θεώρησε ότι πρέπει κι αυτό να δώσει βήμα σε περισσότερους αντιδραστικούς σχολιαστές, σε έναν πρώην υπεύθυνο επικοινωνίας του κόμματος της Λεπέν, σε δημοσιογράφους από ακροδεξιά μέσα ενημέρωσης κ.ά. Αν και διαμαρτυρήθηκαν μόλις εξαγοράστηκαν τα ΜΜΕ τους από τον Μπολορέ, στη συνέχεια οι δημοσιογράφοι εγκατέλειψαν το καράβι, όπως έχει ήδη συμβεί στη «Journal du Dimanche», όπου σχεδόν όλοι αποχώρησαν μετά την εξαγορά.
Σε πρόσφατη συνέντευξή της στην εφημερίδα «Le Monde» η ιστορικός των μέσων ενημέρωσης Κλερ Σεκάιγ θεωρεί ότι, όπως συνέβη και τη δεκαετία του 1930, «ορισμένα μέσα έχουν συμβάλει ενεργά στην πόλωση της κοινωνίας, στον διχασμό». Οπως επισήμανε, «στα κανάλια του Μπολορέ η δαιμονοποίηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς αντικατέστησε τον αντικομμουνισμό του μεσοπολέμου» και «ο αποδιοπομπαίος τράγος που στήθηκε ως φιγούρα της “αντι-Γαλλίας” είναι μουσουλμάνος, όπως ήταν Εβραίος πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο».
Καθώς η προεκλογική εκστρατεία εξελίσσεται, στη Γαλλία δημιουργείται ένα τοξικό κλίμα. Ο Σιρίλ Ανουνά, ο σταρ του καναλιού C8, παρουσιάζει πλέον και ένα πολιτικό πρόγραμμα στο ραδιόφωνο
Europe 1 το οποίο ανήκει στον πιστό του φίλο Μπολορέ. Ολοι οι καλεσμένοι στην εκπομπή του είναι προσωπικότητες της ακροδεξιάς. Η ανώτατη αρχή για τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα της Γαλλίας (ARCOM) ζήτησε από το Europe 1 «να διασφαλίσει αυστηρά τον πλουραλισμό των απόψεων» όπως προβλέπει ο νόμος. Τις επόμενες μέρες ωστόσο όλοι οι καλεσμένοι ήταν ακροδεξιοί. Το χειρότερο είναι ότι προβάλλεται και απελευθερώνεται ο ρατσισμός και αυξάνονται οι επιθέσεις εναντίον δημοσιογράφων ή αριστερών ακτιβιστών.
Ρατσιστικά μηνύματα
Τη Δευτέρα 17 Ιουνίου στο Καρκασόν της νότιας Γαλλίας ο αρχισυντάκτης της τοπικής εφημερίδας «L’Indépendent» υπογράφει ένα άρθρο για να καταγγείλει τον «εκφοβισμό» που ασκούσαν τρεις βουλευτές του RN εναντίον ενός από τους δημοσιογράφους της εφημερίδας επειδή εκείνος, παρά την πίεση που δέχτηκε, περιέγραψε το RN ως ακροδεξιό κόμμα – αυτό ενοχλεί πλέον τη Μαρίν Λεπέν. Ενας δημοσιογράφος και οι συνάδελφοί του στο ανεξάρτητο ΜΜΕ StreetPress δέχτηκαν εκατοντάδες ρατσιστικά μηνύματα όπως αυτό: «Σας αξίζει ένας καλός ξυλοδαρμός […] Είστε συμμορίες μεταναστών και πούστηδες» (https://x.com/matmolard/status/1804048010680131850?s=46&t=nAaPnDjzObFPofSZcx2Gbw)
Στις 25 Ιουνίου ο βορειοαφρικανικής καταγωγής δημοσιογράφος του France 5 Καρίμ Ρισούλι έλαβε μια ρατσιστική επιστολή από ένα άτομο που ισχυριζόταν ότι «ο ιστορικός γαλλικός λαός έχει φτάσει ως τον κώλο του με όλους τους Βορειοαφρικανούς».
Το επόμενο βήμα θα είναι τα δημόσια μέσα ενημέρωσης, στα οποία θα επιτεθεί η ακροδεξιά μόλις πάρει την εξουσία. Εκτός από τη France Médias Monde (France 24, RFI και MCD), δηλαδή τα μέσα ενημέρωσης που αναμεταδίδονται στο εξωτερικό, τον έλεγχο των οποίων η ακροδεξιά επιθυμεί να διατηρήσει, σε όλα τα άλλα θα βάλει πωλητήριο και θα μπορούν να τα αγοράσουν στενοί φίλοι της.
Για όλους αυτούς τους λόγους 90 μέσα ενημέρωσης με κοινό μήνυμά τους απηύθυναν πρόσκληση να σχηματιστεί «κοινό μέτωπο κατά της ακροδεξιάς» και να υπερψηφίσουν το Λαϊκό Μέτωπο στο οποίο συμμετέχουν όλες οι αριστερές δυνάμεις. Αλλα μέσα ενημέρωσης, όπως η εφημερίδα στην οποία εργάζομαι, ο «Le Monde», ερεύνησαν το κόμμα της Λεπέν και απέδειξαν ότι παρά την κανονικοποίησή του, ο ρατσισμός και ο αντισημιτισμός ορισμένων υποψηφίων του δεν μπορούσαν να κρυφτούν και ότι το πρόγραμμά τους ήταν αντίθετο με τις ιδρυτικές αρχές της Γαλλικής Δημοκρατίας («Ολοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι», Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη). Περισσότερο από ποτέ, μετά τις 7 Ιουλίου και τα αποτελέσματα των εκλογών οι Γάλλοι δημοσιογράφοι θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να αντισταθούν στη σκοτεινή απειλή για να αποτρέψουν την καταστροφή σε λίγα χρόνια.
*Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Documento την Κυριακή 30 Ιουνίου 2024
Διαβάστε επίσης: Γαλλία: Πυρετώδεις διαβουλεύσεις για να βρεθεί φόρμουλα ανάσχεσης μιας ακροδεξιάς κυβέρνησης
Βρετανία – Εκλογές: «Μάθημα» για τους Εργατικούς οι εκλογές στη Γαλλία δηλώνει ο Κιρ Στάρμερ
