Η Άννα Παναγιωταρέα αγαλίασε αφού η κανονικότητα έδιωξε τα αμπέχωνα. Όπως όλοι θυμόμαστε, πριν τις εκλογές, επί ΣΥΡΙΖΑ το κέντρο της Αθήνας θύμιζε χίπικο καταυλισμό, όπου όλοι κυκλοφορούσαν με αμπέχωνα και αφάνα μαλλί για να μοιάζουν με την εξουσία και (άρα) να έχουν τα οφέλη από κάτι τέτοιο.
Προφανώς κρίνει εξ ιδίων, αλλά αυτό ας το αφήσουμε στην κρίση ενός εκάστου.
Η σύμβουλος του Υπουργείου Πολιτισμού, δημοσιογράφος κυρία Άννα Παναγιωταρέα στο άρθρο της στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος της Τρίτης 10 Σεπτεμβρίου έχει κεντήσει έναν ύμνο στον Κυριάκο και την κανονικότητα του που θα μείνει ως μνημείο σουρεαλισμού.
Προσπαθώντας να πείσει ότι το επικοινωνιακό μπαράζ (πολύ επιτυχημένο ομολογουμένως) της Κυβέρνησης Μητσοτάκη έχει αλλάξει τη χώρα, την καθημερινόητα, το μέλλον και το σύμπαν όλόκληρο, η Άννα Παναγιωταρέα με το κείμενό της, γεμάτο φοβικά και υποτιμητικά κλισέ ρίχνει μια δόση χρύσκονης σ’ αυτό το μπαράζ ενώ η ουσία του είναι στην τελευταία γραμμή: Μπορεί ακόμη τα οικονομικά μεγέθη να μη άλλαξαν, όμως η αισιοδοξία και η ελπίδα αλλάζουν το κλίμα. Τα άλλα έπονται.
Μέχρι να φτάσεις όμως στην τελευταία γραμμή έχει προλάβει η δημοσιογράφος να μιλήσει για νεοτρογλωδύτες, για ντύσιμο Λαικής Αγοράς (στην Καλλιδρομίου μάλιστα, του αβάτου των Εξαρχείων- άραγε από εκεί ψωνίζει τα Σάββατα;), αμπέχονα κλπ.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο:
Αλλάζει το κλίμα…
Τι μας έλεγαν οι παλαιοί οικονομικοί συντάκτες όταν εμείς -νέοι τότε- πολιτικοί συντάκτες γράφαμε για ανάπτυξη , επενδύσεις , θέσεις εργασίας, όπως μας δήλωναν οι εκάστοτε κυβερνητικοί; « Μπορείτε να γράφετε ό,τι θέλετε. Αλλά η Οικονομία είναι ζήτημα κλίματος. Κι άμα αυτό δεν αλλάξει, αυτά που σας λένε οι πηγές σας, δεν σημαίνουν τίποτε».
Αυτό το δόγμα παραμένει ως σήμερα ακλόνητο. Δεν γυρίζει το κλίμα; Η Οικονομία δεν παίρνει επάνω της. Στα τέσσερα χρόνια που ο Τσαλακώτος εφάρμοσε το σχέδιο-δεν ντράπηκε να το ομολογήσει- εξόντωσης της μεσαίας τάξης για να μαζέψει τα ματωμένα πλεονάσματα- οι ΣΥΡΙΖΑίοι τα έλεγαν έτσι το 2014 αλλά από το 2015 τα βάφτισαν ευγενώς μαξιλάρι- το κλίμα το έφαγε εντελώς ο γάϊδαρος. Πέσαμε σε εθνική κατάθλιψη και ο καθένας προσπαθούσε να περισώσει ό,τι μπορούσε για να επιβιώσει.
Είναι τώρα δυο μήνες που η αλλαγή του κλίματος άρχισε να… κυκλοφορεί στον δρόμο. Πρώτη φορά παρατηρώ τους συμπολίτες μας πιο χαλαρούς, λιγότερο επιθετικούς, πιο φροντισμένους, σε πλήρη απόρριψη των αμπέχονων και του αφάνα style μαλλί των γυναικών, δηλαδή όσα αποτελούσαν ενός είδους σήμα κατατεθέν συριζαϊκό. Ακόμη και στη Βουλή , εκεί που βλέπαμε ενδυματολογικές επιλογές ανάλογες με εκείνες όταν πάμε το Σάββατο στην λαϊκή αγορά της οδού Καλλιδρομίου, τώρα υπερισχύουν οι γραβάτες και τα σακάκια
.
Οι πολίτες με μια κυβέρνηση εκδικητική, με πολάκειους τρόπους και συμπεριφορά αυταρχική αναγκάζονταν να υιοθετήσουν τα πρότυπα «της άρχουσας τάξη της πρώτης φοράς αριστερά» δίνοντας στη βουλή την εικόνα εξελιγμένης συγκέντρωσης νεοτρωγλοδυτών.
Τώρα, μετά από δυο μήνες η όποια αμφιβολία για την σταθερότητα της νέας κυβέρνησης εξαφανίστηκε. Το πρόγραμμα για να αποκατασταθεί η τάξη στην Ελλάδα που διαταράχθηκε σε όλα τα επίπεδα, για τα τεσσερισήμισι χρόνια, εφαρμόζεται. Οι πληγές που άνοιξε η άναρχη διακυβέρνηση θα επουλωθούν.
Ο Μητσοτάκης δεν είναι πρωθυπουργός γραφείου. Είναι της μάχης και της πράξης,με τρόπο ήπιο και αποφασιστικό. Βλέπω πόσο ξαφνιάζεται ο Αλέξης Τσίπρας βλέποντας ένα άλλο ύφος από βήματος βουλής. Ούτε απειλές, ούτε φωνές, ούτε υπονοούμενα. Καθαρές κουβέντες. Οι πολίτες δηλώνουν ότι δεν το περίμεναν. Δηλώνουν ι εντυπωσιασμένοι, ότι ξαφνιάζονται πως γίνονται τόσα πράγματα με γοργούς ρυθμούς, μέσα σε εξήντα μέρες.
Πώς περιγράψουμε όλα αυτά με δυο λέξεις; Αλλάζει το κλίμα. Επιστρέφουν τα χαμόγελα. Στο περιθώριο η γκρίνια και η μιζέρια. Μπορεί ακόμη τα οικονομικά μεγέθη να μη άλλαξαν, όμως η αισιοδοξία και η ελπίδα αλλάζουν το κλίμα. Τα άλλα έπονται.
Ε.Τ, Τρίτη, 10 Σεπτεμβρίου 2019
