Η ανάσταση του εργολάβου

Η ανάσταση του εργολάβου

Πέραν πάσης αμφιβολίας η κυβέρνηση είναι μανούλα στις εργολαβίες. Είναι ίσως το μόνο πράγμα που κάνουν επιτελικά και άριστα οι «άριστοι», αφού και το knowhow διαθέτουν και το copyright έχουν κατοχυρώσει.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ο παράδεισος των εργολάβων («θεσμικών επενδυτών») με τις φωτογραφικές αναθέσεις και τους στημένους διαγωνισμούς για την «προσέλκυση επενδύσεων».

Μετά τη σταύρωση του αεριτζή (από τον ΣΥΡΙΖΑ), η ανάσταση του εργολάβου (από τον Μητσοτάκη). «Λάζαρε, δεύρο έξω!». Είναι άλλωστε γνωστόν τοις πάσι ότι στις… καλές δουλειές είναι ήσσονος σημασίας τι δουλειά κάνεις και είναι μείζονος σημασίας για να πάρεις τη δουλειά πόσο καλός φίλος της οικογένειας είσαι, ακόμη κι αν δεν έχεις ιδέα πώς να την κάνεις, εις επίρρωση της αρχής «αγάπα τον φίλο σου με τα ελαττώματά του».

Μη φανταστεί κανένας αφελής (συριζαίος φερειπείν) ότι τα deals με φίλους γίνονται ανιδιοτελώς και για την ψυχή της μάνας τους, γιατί εδώ βρίσκει απόλυτη εφαρμογή η άλλη αρχή «οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους», γι’ αυτό και αυτές οι «δουλειές» είναι πολύ κοστοβόρες (για το δημόσιο ταμείο) και πολύ προσοδοφόρες (για τους φίλους).

Eχουν χαλάσει φιλίες και φιλίες, σου λέει. Μέχρι οικογένειες διαλύσανε και σπίτια κλείσανε. Ρωτήστε και τον Aκη!

Οι «δουλειές» είναι μακράς πνοής ενώ οι αρπαχτές (οι επονομαζόμενες και «δουλίτσες») είναι μία κι έξω, ωστόσο όλες γίνονται με δύο τρόπους –τον άμεσο και τον έμμεσο– αλλά με έναν σκοπό, το αμοιβαίο όφελος, αυτό που στο Κολάμπια ονομάζεται win-win.

Aμεσος τρόπος είναι ο κλασικός «σου δίνω τη δουλειά, μου βγάζεις την προμήθεια» (το commission) και έμμεσος τρόπος είναι όταν σου διασφαλίζω τη χρηματοδότηση ή την απαλλαγή από βάρη και μου το ανταποδίδεις με καίριες και ζωτικής σημασίας εξυπηρετήσεις.

Η γενική γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής Σοφία Νικολάου είναι μακράν η νέα master chef της «μαγειρικής» των απευθείας αναθέσεων, όπως κατάγγειλε πρόσφατα στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας. Ενδεικτικά:

Eδωσε 500.000 ευρώ για υπηρεσίες

καθαρισμού σε εταιρεία που ασχολείται με τη διοργάνωση συνεδρίων.

Εδωσε 300.000 ευρώ για την κάλυψη αναγκών των φυλακών σε εταιρεία που εμπορεύεται τρόφιμα και ποτά. Εδωσε 229.000 ευρώ σε επιχείρηση που εμπορεύεται είδη διακόσμησης σπιτιού.

Εδωσε 232.000 ευρώ για αγορά μέσων ατομικής προστασίας σε εταιρεία που συστάθηκε στις 29 Μαρτίου 2020.

Οι καναλάρχες αίφνης είναι η ενσάρκωση του «φάγανε, φάγανε» και παράλληλα απαλλάχτηκαν από κάθε καταβολή στο δημόσιο ταμείο, μέχρι που βγάλανε και κέρδη επενδύοντας στην παράσταση «ο Κούλης Μωυσής και ο καταραμένος όφις της ατομικής ευθύνης».

Επίσης ο (πρόσφατα) «αξιόπιστος» εργολάβος που είχε καταγγελθεί (παλιά) για τα βοσκοτόπια δεν μπόρεσε να καταθέσει για την ενοχή του Νίκου Παππά πριν από τη Μ. Τετάρτη (που η Βουλή είναι κλειστή), γιατί αναρρώνει από το εμβόλιο του κορονοϊού που έκανε στις 14 Απριλίου.

Δεν βαριέσαι, Καλό Πάσχα! «Ου… ου… Μύλος γίνεται στον οργανισμό. Ο κλέψας, του κλέψαντος, τω κλέψαντι, ω παλιοκλέψαντες και παλιοκλεφταρέοι»

Documento Newsletter