Ζούμε την εικονική πραγματικότητα της σχέσης μεταξύ ακρίβειας τροφίμων – μισθών και πληθωρισμού της απληστίας, όπου βέβαια κατά το κυβερνητικό αφήγημα όλα είναι καλώς καμωμένα. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι αν και τα νοικοκυριά ασφυκτιούν με τις τιμές στα ράφια των σουπερμάρκετ, από την άλλη μαθαίνουν –ή καλύτερα παραπληροφορούνται– ότι ο πληθωρισμός τιθασεύτηκε από τις ενέργειες της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες από τότε που ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Κωστής Χατζηδάκης δήλωνε ότι «είμαστε στην αρχή του τέλους του προβλήματος της ακρίβειας». Μάλιστα για να επιβεβαιώσει των λόγων του το ακριβές ανέφερε ότι «πέρυσι είχαμε πληθωρισμό στο 9%, φέτος θα κλείσει στο 4% και του χρόνου θα πάει στο 2,4%». Βέβαια αυτό σημαίνει ότι σε σχέση με το 2021, στο τέλος του 2024 η ζωή στην Ελλάδα θα είναι ακριβότερη κατά 15,4%, ενώ με βάση την ΕΛΣΤΑΤ, αν πάρουμε ως έτος βάσης το 2020, τότε ήδη το 2023 βρισκόμαστε στο 16,3% και στο τέλος του 2024 είναι πολύ πιθανό να φτάσουμε στο 20%!
Τέταρτη χειρότερη στον ΟΟΣΑ
Τώρα έρχεται μια έρευνα που συγκρίνει τον μέσο μισθό και τον πληθωρισμό στις χώρες του ΟΟΣΑ για να αναδείξει τον Αρμαγεδδώνα που ζουν τα ελληνικά νοικοκυριά: καλούνται να ζήσουν σε περιβάλλον καλπάζουσας ακρίβειας χωρίς αύξηση στον μέσο μισθό και με αισχροκέρδεια στον πληθωρισμό. Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες της Utility Bidder, η Ελλάδα κατατάσσεται στην τέταρτη θέση των χωρών-μελών του ΟΟΣΑ με τον χειρότερο συσχετισμό ανάμεσα στον πληθωρισμό και τον μέσο μισθό.
Αναλυτικότερα, τη δεκαετία 2012-22 η Ελλάδα αύξησε τον μέσο μισθό μόλις κατά 1,5% ενώ ο πληθωρισμός την ίδια περίοδο αυξήθηκε κατά 7,4%. Συνεπώς καταγράφονται απώλειες στη σχέση πληθωρισμού και μέσου μισθού της τάξης του -5,9%. Οπως προκύπτει από την ανάλυση των στοιχείων, το 2022 ο μέσος ετήσιος μισθός στην Ελλάδα κυμάνθηκε στις 24.709 ευρώ ενώ το 2012 βρισκόταν στις 24.339 ευρώ, όπερ μεθερμηνευόμενο ο μέσος μισθός έχει καταγράψει αύξηση μόλις 370 ευρώ την τελευταία δεκαετία.
Ψιχία μπροστά στο εύρος της ακρίβειας
Σε όλο αυτό το δυστοπικό περιβάλλον όπου καλούνται να ζήσουν τα νοικοκυριά έρχεται να προστεθεί η εικονική πραγματικότητα της ευαισθησίας που προσπαθούν να περάσουν τα κυβερνητικά στελέχη. Λίαν προσφάτως κατατέθηκε το προσχέδιο του προϋπολογισμού. Ο Κ. Χατζηδάκης αμέσως μετά την κατάθεση έκανε λόγο για παρεμβάσεις ενίσχυσης του εισοδήματος. Οι κυριότερες είναι:
• Η αύξηση των μισθών των δημόσιων υπαλλήλων οριζόντια κατά 70 ευρώ. Αρα σε σχέση με τον κατώτατο εισαγωγικό μισθό των 780 ευρώ η αύξηση είναι 8,97%, όταν ο πληθωρισμός ήδη έχει φτάσει στο 16,3% σε σχέση με το 2020. Εξυπακούεται ότι όσο αυξάνεται ο μισθός μειώνεται η ποσοστιαία αύξηση. • Αρση του παγώματος των τριετιών στους μισθωτούς. Πρόκειται για επικοινωνιακή πομφόλυγα, καθώς είναι ελάχιστοι οι μισθωτοί που θα δουν πραγματική αύξηση. Οπως υπολογίζουν εμπειρογνώμονες της αγοράς εργασίας, στο τέλος του 2025 μετά βίας οι αυξήσεις λόγω τριετιών θα αφορούν 40.000 μισθωτούς, σε σύνολο 2,3 εκατ. μισθωτών.
• Αύξηση των συντάξεων το 2024. Πρόκειται για πάγια διαδικασία που θεσμοθετήθηκε με τον νόμο Κατρούγκαλου (4387/2016). Σε σύνολο 2,4 εκατ. συνταξιούχων οι 750.000 δεν θα δουν αύξηση διότι διατηρούν σημαντική προσωπική διαφορά. Περί το 1,5 εκατ. συνταξιούχοι θα λάβουν όλη την αύξηση (υπολογίζεται στο 3,1%) και περίπου 200.000 με 300.000 θα δουν αύξηση μικρότερη από 3,1%. Ακόμη και οι «ευνοημένοι» που θα λάβουν ολόκληρο το ποσοστό πάλι θα το υπερκαλύπτει ο πληθωρισμός. Ωστόσο αν λάβουμε υπόψη πόσο χαμηλές είναι οι συντάξεις –η μέση σύνταξη ανέρχεται στα 776,94 ευρώ– και πόσο ακριβαίνουν τα τρόφιμα (12-15%) σε σχέση με πέρυσι, εύκολα καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για ψίχουλα προς επίδειξη κοινωνικής ευαισθησίας.
