Μια πρωτότυπη διαμαρτυρία, ένα υπουργείο κωφεύον, μια κοινότητα σε αναβρασμό
Η αφορμή για τον Γιώργο και τον Δημήτρη Στεργιάκη ήταν η προ 15νθήμερου ανακοίνωση των νέων κυβερνητικών μέτρων που έβαζαν εκ νέου λουκέτο στις κινηματογραφικές αίθουσες. Σκέφτηκαν λοιπόν έναν πρωτότυπο τρόπο διαμαρτυρίας. Η ανοιχτή επιστολή διαμαρτυρίας προς την ΥΠΠΟΑ Λίνα Μενδώνη αναρτήθηκε πάνω ακριβώς από την είσοδο του κινηματογράφου Άστυ στην πλατεία Κλαυθμώνος στην Κοραή σε κοινή θέα για όλους τους περαστικούς. Το κείμενο θεωρήθηκε κραυγή απελπισίας κι έγινε αμέσως viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ξεσηκώνοντας την κινηματογραφική κοινότητα. Το πώς σκέφτηκαν τη συγκεκριμένη αντίδραση μας το εξηγεί ο Γιώργος Στεργιάκης. «Ήταν μια πρωτοβουλία δική μου και του Δημήτρη. Σκεφτήκαμε να μετατρέψουμε το Άστυ σε βήμα διαμαρτυρίας επειδή βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της πόλης και περνούν αμέτρητοι περαστικοί από εδώ. Επίσης σκεφτήκαμε ότι θα κάνει μεγαλύτερη εντύπωση αν ανεβάσουμε το κείμενο στη θέση όπου συνήθως μπαίνει ο τίτλος της ταινίας που προβάλλουμε». Είχαν όμως κάποια επίσημη απάντηση ή έστω αντίδραση; «Μέχρι στιγμής όχι. Ίσως είναι νωρίς, θα δούμε. Όμως περιμένουμε την αντίδραση της υπουργού και ελπίζουμε να βρεθεί σύντομα μια βιώσιμη λύση» λέει ο Γ. Στεργιάκης, που εντοπίζει ένα ακόμη αγκάθι στην Πανελλήνια Ένωση Αιθουσαρχών καθώς υπάρχουν «διχασμοί που εκφράζονται μέσα από την κατάρα του Έλληνα ο οποίος βλέπει μόνο το δικό του συμφέρον και αδιαφορεί για το τι συμβαίνει στον διπλανό του».
«Είναι αναγκαία τα μέτρα στήριξης»
Τα αιτήματα των αιθουσαρχών είναι παγιωμένα από την αρχή της πανδημίας και ενισχυμένα όσο περνούν οι μέρες, με το τοπίο να δείχνει πιο θολό –αν όχι πιο δυσοίωνο– από ποτέ. Μείωση του ΦΠΑ από το 24% στο 6%, όπως συμβαίνει με άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες όπως τα θέατρα και οι μουσικές συναυλίες, μηδενισμός του ενοικίου όσο η αίθουσα μένει κλειστή, κρατικές επιχορηγήσεις με την ακριβή έννοια του όρου και όχι με τη μορφή δανείου, ενώ ο Ηλίας Γεωργιόπουλος, ιδιοκτήτης του κινηματογράφου Δαναός, τονίζει τη σημασία της συμπαράστασης από πλευράς πολιτείας: «Είναι αναγκαίο να αποφασιστούν από την πλευρά της κυβέρνησης μέτρα στήριξης συνολικά προς τις αίθουσες. Μόνο έτσι θα αμβλυνθούν οι ζημιές που έχουν υποστεί οι αιθουσάρχες από την αρχή της πανδημίας και θα τους δοθεί η δύναμη για να συνεχίσουν στη δύσκολη νέα σεζόν που μόλις ξεκίνησε».
Δεν είναι όμως όλοι αισιόδοξοι. Ο Ανδρέας Σωτηρακόπουλος, ιδιοκτήτης του Μικρόκοσμου, της αίθουσας στην αρχή της Συγγρού που παίζει κυρίως καλτ ταινίες, βλέπει σκούρα τα πράγματα όχι μόνο για τους αιθουσάρχες αλλά και για το σύνολο του κινηματογραφικού χώρου. «Το σινεμά είναι η πρώτη πολιτιστική δραστηριότητα που σταμάτησε με κρατική εντολή στις αρχές της πανδημίας και πιθανότατα η τελευταία που θα ανοίξει. Μου κάνει εντύπωση η στάση της κυβέρνησης και της υπουργού. Κονδύλια στήριξης υπάρχουν θεωρητικά κάπου 24 δισ., νομίζω, αλλά όχι για τον κινηματογράφο. Πώς είναι δυνατόν να χαρίζουν στους ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών 21 εκατ. ευρώ από το κόστος συχνοτήτων ενώ τους έδωσαν και μερικά ακόμη εκατομμύρια από την περίφημη διαφημιστική καμπάνια με τίτλο “Μένουμε σπίτι”;».
«Το υπουργείο είναι άφαντο»
Πέρα από τα παραπάνω –αναπάντητα από πλευράς ηγεσίας του υπουργείου Πολιτισμού– ερωτήματα, υπάρχουν και μερικά ακόμη που δείχνουν ότι ταξιδεύουμε στο άγνωστο με βάρκα την… απελπισία. Όλα βρίσκονται στον αέρα και κανείς δεν ήξερε τουλάχιστον μέχρι την περασμένη Πέμπτη αν θα ανοίξουν στις 5 Οκτωβρίου οι χειμερινές αίθουσες. Σύμφωνα με πληροφορίες μας, αυτό θα γινόταν προχθές Παρασκευή που θα ανακοινωνόταν η νέα πραγματικότητα. Με τη βοήθεια του καιρού (η βάρκα που λέγαμε) τα θερινά σινεμά θα συνεχίσουν τη λειτουργία τους για λίγο ακόμη, ενώ τα κλειστά χειμερινά σινεμά θα αρχίσουν να ανοίγουν ένα ένα αν δεν υπάρξει νέο λουκέτο. Ήδη το Άστυ και το Studio της πλατείας Αμερικής προγραμματίζουν την επαφή τους και πάλι με το κοινό χάρη σε κάποια αφιερώματα.
Ο Γιάννης Παπανικολάου, υπεύθυνος λειτουργίας του Ιντεάλ, είναι χειμαρρώδης: «Αυτό που βιώνουμε είναι σκέτη καταστροφή. Μας έχουν κλείσει από τις 12 Μαρτίου και κοντεύουν να μας τελειώσουν ολοκληρωτικά. Το υπουργείο είναι άφαντο. Μας είπαν κάποια στιγμή ότι μάλλον θα υπάρξουν κάποια μέτρα στήριξης των μονών αιθουσών, αλλά από τότε ούτε φωνή ούτε ακρόαση».
Είναι κοινή αίσθηση όλων των αιθουσαρχών αλλά και των διανομέων ταινιών ότι το επόμενο διάστημα είναι το πιο κρίσιμο για το μέλλον της χειμερινής αίθουσας αλλά και του ίδιου του κινηματογράφου στη χώρα μας. Περιμένουμε με ανυπομονησία και περιέργεια την επίσημη στάση από πλευράς υπουργείου Πολιτισμού.