Η Αιμιλία Πλατή τα τελευταία χρόνια γράφει βιβλία για δύσκολα θέματα, γιατί πιστεύει ότι οι λέξεις έχουν δύναμη και πως τα βιβλία μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. «Βασικά, μόνο τα βιβλία μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο» λέει χαρακτηριστικά. Κάθε της βιβλίο είναι αφιερωμένο σε κάποιο χώρο, σωματείο ή ΜΚΟ, που δραστηριοποιείται στο πρόβλημα που πραγματεύεται το βιβλίο. «Το γεγονός αυτό μου έδωσε το θάρρος για να εκδώσω τα βιβλία αυτά και να ξεπεράσω τον φόβο της αποδοχής και την ματαιοδοξία της αναγνώρισης. Δηλαδή, δεν είχα πια το άγχος για το πόσο καλά γράφω ή αν θα είναι το βιβλίο μου αρεστό και επιτυχημένο, αλλά είχα έναν ανώτερο σκοπό, να πάνε καλά τα βιβλία για να μπορώ με τις πωλήσεις να βοηθήσω τους αντίστοιχους σκοπούς και ιδρύματα» λέει η συγγραφέας.
Πιστεύει ότι η δύναμη που έχει ένα βιβλίο απέναντι σε οποιαδήποτε άλλη πράξη στήριξης είναι πως φέρνει στο φως το θέμα, το βάζει στο χαρτί, το ανοίγει στην κοινωνία, το διαβάζουν όλοι και παίρνουν γνώση και παίρνουν και θέση. «Μέσα από τα βιβλία μου συζητήσαμε για το προσφυγικό, για τον ρατσισμό, για τις φυλακές, για το trafficking, για τον αθλητισμό και την αναπηρία, για την ανθρώπινη θέληση» σημειώνει και συνεχίζει «Δεν ζω με την αυταπάτη πως τα βιβλία μου μπορεί να είναι πηγή εσόδων για τους σκοπούς που προσπαθούν να στηρίξουν. Οι πωλήσεις των βιβλίων στην Ελλάδα και παγκοσμίως είναι συγκεκριμένες και τα περιθώρια κέρδους μικρά. Τα ποσά που έχουν δωρίσει τα βιβλία είναι συμβολικά. Δεν διόρθωσαν κάποια προβλήματα».
Αυτό που έκαναν τα βιβλία αυτά και είναι μαγικό όπως λέει η συγγραφέας είναι πως κινητοποίησαν και δημιούργησαν ομάδες που ασχολούνται πια σταθερά με την στήριξη των σκοπών αυτών. Ομάδες ανθρώπων γνωρίστηκαν σε κάποια παρουσίαση του Ώρα Μηδέν και τώρα σταθερά στηρίζουν το σχολείο που λειτουργεί μέσα στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων και Ανηλίκων στον Αυλώνα και αντίστοιχες ομάδες κάνουν το ίδιο για το σχολείο που λειτουργεί μέσα στις γυναικείες φυλακές της Θήβας. «Για μένα είναι πιο σημαντικό πως η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου έγινε μέσα στο σχολείο της φυλακής με κοινό τους μαθητές–κρατούμενους και πως αντίτυπα του βιβλίου υπάρχουν και κάθε βιβλιοθήκη φυλακής στη χώρα. Το “Παραμύθι με τα παραμύθια” έχει παρουσιαστεί σε πολλά δημόσια και ιδιωτικά σχολεία και έχουμε μιλήσει με τα παιδιά για τα άλλα παιδιά που χάνουν την πατρίδα τους. Το αγκάλιασε η Ύπατη Αρμοστία και άλλοι φορείς. Το θέμα του αθλητισμού για άτομα με αναπηρία έχει παρουσιαστεί σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα και έχουν γίνει δωρεές στήριξης. Έχουμε κάνει όμορφους αγώνες με εθελοντές δρομείς που έτρεξαν μαζί με αθλητές σε αναπηρικό αμαξίδιο. Το ημερολόγιο του μαραθωνίου έχει γίνει αγαπητό στον κύκλο των δρομέων και έχει βρεθεί σε πολλούς δρομικούς αγώνες» τονίζει η συγγραφέας.
«Κι έτσι ανοίγει ο κύκλος» λέει και συνεχίζει «Αυτό κάνει ένα βιβλίο, φέρνει τους ανθρώπους κοντά σε ένα κοινό σκοπό και μια κοινή δράση. Και αυτό είχα ονειρευτεί κι εγώ».
Τα βιβλία της Αιμιλίας Πλατή
Ώρα Μηδέν (μυθιστόρημα, Εκδόσεις Αύρα)
Αφορά τους νέους, τον ρατσισμό, το δικαίωμα στη μόρφωση, το trafficking, το έγκλημα και την τιμωρία, τον σωφρονιστικό ρόλο της φυλακής. Οι πωλήσεις του βιβλίου στηρίζουν το σχολείο που λειτουργεί μέσα στην φυλακή νέων και ανηλίκων στον Αυλώνα.
Το παραμύθι με τα παραμύθια (παιδικό παραμύθι, Εκδόσεις 24 γράμματα)
Αφορά τα παιδιά που χάνουν την πατρίδα τους, τα παιδιά πρόσφυγες. Οι πωλήσεις του βιβλίου στηρίζουν το Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων.
Η γοργόνα με τα όμορφα πόδια (παιδικό παραμύθι, Εκδόσεις Διηνεκές)
Αφορά τον αθλητισμό για τα άτομα με αναπηρία και γενικά στην ομορφιά και τη δύναμη που δίνει ο αθλητισμός σε όλους. Οι πωλήσεις του βιβλίου στηρίζουν την Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή.
Το θέλω είναι πάνω από το μπορώ – Πως έτρεξα τον πρώτο μου μαραθώνιο (ημερολόγιο, Εκδόσεις 24 γράμματα)
Είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο, για το πώς η συγγραφέας προετοιμάστηκε και έτρεξε τον πρώτο της μαραθώνιο. Είναι ένα βιβλίο για την θέληση και την προσπάθεια. Α life coaching guide. Οι πωλήσεις του βιβλίου στηρίζουν το MDA Ελλάς, σωματείο για τα άτομα με νευρομυϊκές παθήσεις.