Επιδημία του φονικού ιού πλήττει τις Φιλιππίνες, με περισσότερους από 600 νεκρούς και εκατομμύρια νοσούντες.
Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κήρυξε τη χώρα η κυβέρνηση των Φιλιππίνων λόγω επιδημίας δάγκειου πυρετού, η οποία έχει κλιμακωθεί από τις αρχές του έτους σε σημείο πρωτοφανές για τη σύγχρονη εποχή. Μέχρι στιγμής έχουν καταγραφεί επισήμως 622 θανατηφόρα κρούσματα, ενώ εκατομμύρια ακόμη νοσούντες κινδυνεύουν.
Η έξαρση του ιού τον Αύγουστο, κατά τον οποίο σημειώθηκαν τουλάχιστον 200 θάνατοι, προκάλεσε κύμα δημοσιευμάτων και θορύβησε τις αρχές, οι οποίες ανακοίνωσαν έκτακτα μέτρα, όπως η στοχευμένη χρηματοδότηση για τον εφοδιασμό των υπηρεσιών υγείας με κατάλληλο υλικοτεχνικό εξοπλισμό και η ενίσχυσή τους με ιατρικό προσωπικό.
Κρούσματα του αποκαλούμενου και «κοκαλοσπάστη πυρετού», λόγω του αφόρητου πόνου που προκαλείται στα κόκαλα του ασθενή, έχουν καταγραφεί στις επτά από τις δεκαεπτά περιφέρειες των Φιλιππίνων.
Τα περισσότερα συμπτώματα (οξείς πονοκέφαλοι, πόνοι στους μυς και στις αρθρώσεις, πυρετός και εξανθήματα) θυμίζουν την απλή γρίπη. Ωστόσο ο δάγκειος πυρετός μπορεί να εξελιχθεί ραγδαία και να γίνει επικίνδυνος για τη ζωή του ασθενή.
Από τα εκατομμύρια νοσούντων κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο περίπου 500.000 άτομα χρήζουν νοσοκομειακής περίθαλψης, εκ των οποίων σχεδόν 12.500 πεθαίνουν, σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Ο ιός μεταδίδεται μέσω των κουνουπιών, τα οποία αποτελούν το φονικότερο ζώο στον πλανήτη. Είναι υπεύθυνα για περίπου 725.000 θανάτους ετησίως, περισσότερους από όσους προκαλούν συνολικά τα λιοντάρια, οι καρχαρίες, οι κροκόδειλοι, τα φίδια και οι λύκοι.
Το 2016 οι Φιλιππίνες έγιναν η πρώτη χώρα στην Ασία που ενέκρινε τη χρήση εμβολίου, το οποίο ανέπτυξε η γαλλική φαρμακευτική εταιρεία Sanofi Pateur, για να αντιμετωπίσει τον ιό. Εμβολιάστηκαν περισσότεροι από 800.000 μαθητές. Ωστόσο έναν χρόνο αργότερα το εμβόλιο αποσύρθηκε λόγω ανεπιθύμητων παρενεργειών.
Στην Ελλάδα μετά την επιδημία του 1927-28 στην Αθήνα –επρόκειτο για την τελευταία μεγάλη επιδημία δάγκειου στην Ευρώπη, με περισσότερους από 1.000 θανάτους– δεν έχουν σημειωθεί κρούσματα.
«Δηλητήριο από το νερό»
Η πρώτη αναφορά στον δάγκειο πυρετό συναντάται σε κινεζική ιατρική εγκυκλοπαίδεια την περίοδο της δυναστείας των Τσιν (265-420 μ.Χ.), στην οποία γίνεται λόγος για «δηλητήριο από το νερό» που προήλθε από «φτερωτά έντομα». Τον 17ο αιώνα εμφανίζονται οι πρώτες γραπτές μαρτυρίες για επιδημία δάγκειου πυρετού (dengue fever), η οποία έπληξε την Ασία, την Αφρική και τη βόρεια Αμερική. Η ετυμολογία της λέξης «dengue» δεν είναι ξεκάθαρη. Πιθανολογείται ότι προέρχεται από τη φράση «ka-dinga pepo» στα σουαχίλι, η οποία σημαίνει «ασθένεια που προκαλείται από κακό πνεύμα».
