Γυάρος: Το κολαστήριο ως ντεκόρ στο πράσινο επιχειρείν

Πράσινο μέλλον ή ιστορική μνήμη; Βιώσιμη ανάπτυξη ή κολαστήριο για το μετεμφυλιακό κράτος;
Όλα μπερδεύονται θολά στον διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για το ιστορικό κτίριο των φυλακών της Γυάρου, έναν μνημονικό τόπο για τον εμφύλιο και τη χούντα, ένα μνημείο εξόντωσης αριστερών και άλλων πολιτών με «αρνητικά» πολιτικά φρονήματα. Η βιομηχανία αλουμινίου ALUMIL τον διοργανώνει με την υποστήριξη της ΜΚΟ Aegeas του Ιδρύματος Αθανασίου & Μαρίνας Μαρτίνου προτείνοντας τη μετατροπή του κτιρίου σε «water & energy self-sufficient Hub».
Στο μικρής διάρκειας διαφημιστικό βίντεο που τρέχει στη σελίδα της Alumil στο facebook οι κραυγές των «μιασμάτων», των εκτοπισμένων και βασανισμένων από τα όργανα του καθεστώτος, μοιάζει να φτάνουν με ένα γράμμα σε ένα μπουκάλι ποτού. Σε μια παραλία, δίπλα στο κύμα. Δακρύβρεχτο και γλυκανάλατο, αφαιρετικά ουδέτερο, όπως η εικόνα του κολαστηρίου που μετασχηματίζεται σε γραμμικό σχέδιο για να προσδώσει αρχιτεκτονικό touch στο ιστορικό κτίριο που θα συμβάλει στην αειφορία, στη βιωσιμότητα και στις μηδενικές εκπομπές αερίων στη φύση η οποία αποδίδεται καλιτεχνικά με τη θάλασσα και με μια φώκια μονάχους μονάχους. Πάλι συγκίνηση και ανούσιοι συμβολισμοί. Οι εξόριστοι και οι βασανισμένοι πουθενά.
Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα: «Μια διεπιστημονική οραματική προσέγγιση για ένα βιώσιμο κτήμα μηδενικών εκπομπών στη Γυάρο των Κυκλάδων. Το ArXellence 3 είναι ένας αρχιτεκτονικός διαγωνισμός ιδεών που επιδιώκει μια ολιστική και διεπιστημονική προσέγγιση από τους συμμετέχοντες για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης και τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης».
Οι λέξεις εμφύλιος και χούντα απουσιάζουν παντελώς. Το φάντασμά τους μπορεί να το περιφέρει οργιάζοντας λεκτικά ο υπουργός Υγείας σε κάθε του αναφορά αλλά ο τόπος της ζώσας μνήμης θα χαθεί καθώς μεταβάλλεται σε «πράσινη» ανάπτυξη με απουσία του φόρου αίματος και ψυχής που κατέθεσαν οι αγωνιστές εκεί για μια δημοκρατική Ελλάδα.
Η παρουσίαση του διαγωνισμού θα γίνει στις 28 Ιουνίου στο Μέγαρο Μουσικής· επίσημα ενδύματα και τουαλέτες θα τιμήσουν το σχέδιο, το επιχειρείν· οι φωνές των εξορίστων, των τελευταίων «παραθεριστών» που επέστρεφαν από τα Γιούρα με το «Σκίρων» στο λιμάνι της Ραφήνας την επαύριο της πτώσης της χούντας, θα σβήσουν στο τσούγκρισμα της σαμπάνιας και των Aperol. Το πανό στο λιμάνι έγραφε τότε: «Δώστε τη χούντα στο λαό». Πενήντα χρόνια μετά η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη βάζει και συμβολικά ταφόπλακα στη μεταπολίτευση παραδίδοντας τη μνήμη της Γυάρου στις «πράσινες» ορέξεις της αγοράς. Θ.Κ.

Ετικέτες