Ένας πρόσφυγας από τη Συρία έχασε μια υπόθεση-ορόσημο κατά της υπηρεσίας προστασίας των συνόρων της ΕΕ, Frontex, αφού αυτός και η οικογένειά του απελάθηκαν βίαια από την Ελλάδα πριν εξεταστεί η αίτησή του για άσυλο. Η απόφαση θεωρείται σημαντικό πλήγμα στις προσπάθειες να γίνουν οι λειτουργίες της Frontex στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες πιο διαφανείς και με περισσότερη λογοδοσία προς τα κράτη μέλη που την χρησιμοποιούν.
Ο Σύρος, η σύζυγός και τα τέσσερα μικρά παιδιά του έκαναν το επικίνδυνο ταξίδι μέσω λαθρέμπορων από το κατεστραμμένο από τον πόλεμο Χαλέπι στην Ελλάδα το 2016, αλλά 11 ημέρες μετά την απόβαση στην ξηρά μεταφέρθηκαν στην Τουρκία από τη Frontex. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό του, σημειώνοντας ότι η Frontex δεν ήταν αρμόδιος οργανισμός για τις διαδικασίες ασύλου.
Σύμφωνα με το βρετανικό Μέσο, το 2016, ο άνδρας και η οικογένειά του με μικρά παιδιά ηλικίας από ενός έως επτά ετών, έφτασαν με πλοίο στη Μήλο. Αφού μετακινήθηκαν ξανά στο νησί της Λέρου, εξέφρασαν την επιθυμία τους να υποβάλουν αίτηση για διεθνή προστασία. Ωστόσο, μετά από κοινή επιχείρηση επιστροφής που πραγματοποίησαν η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής (Frontex) και η Ελλάδα, μεταφέρθηκαν στην Τουρκία. Από εκεί πήγαν στο Ιράκ, όπου διαμένουν έκτοτε, σημείωσε το δικαστήριο.
Υπεράσπιση στην υπόθεσή του είχε τη δικηγορική εταιρεία Prakken d’Oliveira και υποστηρίχθηκε από το Ολλανδικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, την οργάνωση BKB, το Sea-Watch Legal Aid Fund και τη Jungle Minds. Είπαν ότι ο Σύρος έπεσε θύμα «απώθησης» από τους Έλληνες και ισχυρίστηκαν ότι η Frontex παραβίασε τους κανόνες για τις διαδικασίες ασύλου και παραβίασε τα δικαιώματα των παιδιών χωρίζοντας τον άνδρα και τη γυναίκα του από την οικογένειά τους, συμπεριλαμβανομένου του μωρού ενός έτους, κατά την πτήση τους προς την Τουρκία.
Για λογαριασμό του ζήτησαν 96.000 ευρώ για υλική ζημιά και 40.000 ευρώ για μη υλική ζημιά, λόγω της εικαζόμενης παράνομης συμπεριφοράς της Frontex πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την επιχείρηση επιστροφής. Χρειάστηκαν τρία χρόνια για να πάρουν τα αποδεικτικά έγγραφα για το τι συνέβη από τη Frontex.
Ωστόσο, το δικαστήριο έκρινε ότι καθήκον της Frontex ήταν μόνο να παρέχει τεχνική και επιχειρησιακή υποστήριξη στα κράτη μέλη. «Είναι τα κράτη μέλη που είναι αρμόδια να αξιολογούν την ουσία των αποφάσεων επιστροφής και να εξετάζουν αιτήσεις για διεθνή προστασία», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η δικηγορική εταιρεία.
