Ο 48άχρονος πρώην άσος του Ολυμπιακού και της Ιντερ, μέλος πλέον του τεχνικού τιμ της εθνικής ομάδας, μιλάει στο Documento για όλους και για όλα
Μαζί με τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς συνέθεσε στον Ολυμπιακό την κορυφαία αριστερή πτέρυγα του ελληνικού ποδοσφαίρου επί μία δεκαετία. Αγωνίστηκε στην Ιντερ, όπου την πρώτη του κιόλας σεζόν αναδείχθηκε κορυφαίος αριστερός μπακ χαφ του καμπιονάτο, με τον περίφημο διεθνή Ιταλό στράικερ Κριστιάν Βιέρι να πίνει νερό στο όνομά του. Αγωνίστηκε 35 φορές στην εθνική και η κόντρα του με τον Ρεχάγκελ τού στέρησε τη συμμετοχή στο έπος της Πορτογαλίας το 2004.
Εργάστηκε στις ακαδημίες τουνΟλυμπιακού, όπου ανέδειξε σπουδαία ταλέντα όπως οι Ρέτσος, Τσιμίκας, Βρουσάι, Μανθάτης, Ανδρούτσος και άλλοι. Κατέκτησε συνολικά επτά πρωταθλήματα Ελλάδας, τρία Κύπελλα και τρία νταμπλ και λατρεύτηκε από τον κόσμο των «ερυθρολεύκων» όσο λίγοι. Ο Γρηγόρης Γεωργάτος, μέλος πλέον του τεχνικού τιμ της εθνικής ομάδας, σπάνια δίνει συνεντεύξεις. Ομως αυτήν τη φορά δέχτηκε να κάνει ποδαρικό για τη νέα χρονιά στο Documento στο οποίο μίλησε για όλους κα ιγια όλα.
Γρηγόρη πως βρέθηκες στην Εθνική Ομάδα;
Μου έγινε πρόταση από τον Κώστα Κωνσταντινίδη που γνώριζε τη δουλειά μου και έχουμε πολύ καλή φιλική σχέση, μίλησα με κάποιους ανθρώπους στην ΕΠΟ κι έτσι είπα το ΟΚ. Είναι πολύ σκληρή δουλειά καθώς καλείσαι να βρεις τη φιλοσοφία που θα πρέπει να ακολουθούν όλες οι εθνικές ομάδες, να μιλάς και να συντονίζεις πολύ κόσμο που εργάζεται σε αυτές, να φτιάξεις το πλάνο ανάπτυξης του ελληνικού ποδοσφαίρου και σίγουρα θα πρέπει να γυρνάς σε όλη την Ελλάδα. Είναι κάτι πολύ δύσκολο, αλλά ο χαρακτήρας μου είναι τέτοιος που το δύσκολο με εξιτάρει. Γι’ αυτό και ανέλαβα αυτό το πόστο.
Πόσοι εργάζεστε στο τιμ;
Στο τεχνικό τιμ κάθε τμήμα έχει τους δικούς του ανθρώπους. Από τις μικρές ηλικίες μέχρι την ελπίδων όλοι πρέπει να συμβαδίζουν με την εθνική ανδρών. Κι αν στις μικρές εθνικές τα πράγματα είναι πιο χαλαρά, στην ελπίδων που είναι και προπομπός της ανδρών η πίεση είναι μεγάλη. Πρέπει να βάλεις τα πάντα σε τάξη, να υπάρχει πειθαρχία μέσα κι έξω από τον αγωνιστικό χώρο. Οι παίκτες είναι επαγγελματίες, άλλοι παίζουν στις ομάδες τους και άλλοι όχι. Η πίεση είναι μεγάλη γιατί όλα αυτά πρέπει να τα φέρεις σε ισορροπία. Για το καλό των παιδιών αλλά και της εθνικής ανδρών αργότερα. Γιατί ο μεγάλος στόχος είναι η εθνική ανδρών.
Τον Φαν’τ Σχιπ πώς τον κρίνεις;
Είναι άνθρωπος του ποδοσφαίρου που προσπαθεί να περάσει τη φιλοσοφία του σε όλους. Σε μεγάλο βαθμό τα έχει ήδη καταφέρει, γιατί έχει φέρει ηρεμία στην ομάδα και μια ζεστασιά, ό,τι καλύτερο χρειάζεται αυτήν τη στιγμή η εθνική.
Οι σύμβουλοι της ομοσπονδίας μπερδεύονται στα πόδια σου; Σου ζητούν χάρες ή διευκολύνσεις;
Ακουγα διάφορα όσο ήμουν εκτός, αλλά μπαίνοντας μέσα είδα ότι τίποτε απ’ όσα διέδιδαν δεν ήταν αλήθεια. Οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι και θέλουν να λύσουν οποιοδήποτε πρόβλημα. Βλέπω ότι παρά τις δυσκολίες προσπαθούν για το καλύτερο. Υπάρχει τεράστια διαφορά να δουλεύεις σε σύλλογο από το να εργάζεσαι στην εθνική ομάδα. Πραγματικά ό,τι ζητάμε το έχουν κάνει, ειδικά στην εθνική ελπίδων.
Μετά την κλήρωση για τα προκριματικά του Μουντιάλ με αντιπάλους την Ισπανία και τη Σουηδία βλέπεις το Κατάρ 2022 πιο κοντά ή πιο μακριά;
Για μένα δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία αυτό όσο το να βελτιωθούμε ως εθνική. Να υπάρχουν ηρεμία και συνεργασία γύρω από την ομάδα, να υπάρχουν πλάνο και στόχος και να δουλεύουμε όσο πιο σκληρά μπορούμε. Και η μεγάλη επιτυχία θα έρθει. Είτε τώρα είτε σε δύο χρόνια είτε μετά. Ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά αν είμαστε συγκεντρωμένοι, θα έρθουν και οι επιτυχίες. Οσοι έχουν στόχο και πλάνο πετυχαίνουν. Θυμάμαι κάποτε έπαιζα στην ελπίδων εναντίον της Ισπανίας και μας έλεγαν τότε οι Ισπανοί ότι είχαν ξεκινήσει ένα τεράστιο πρότζεκτ έτσι ώστε ύστερα από 1015 χρόνια να γίνονταν παγκόσμιοι πρωταθλητές και να κυριαρχούσαν στο ποδόσφαιρο. Κι έφτασαν το 2010 να γίνουν παγκόσμιοι πρωταθλητές και για χρόνια να τα σαρώνουν όλα.
Δεν είναι λίγο ειρωνεία της τύχης να είσαι τώρα στο τιμ της εθνικής ενώ επί Ρεχάγκελ, όταν πρωταγωνιστούσες στα γήπεδα, είχες σταματήσει από την εθνική;
Τότε ήμουν ποδοσφαιριστής, τώρα έχω βγάλει από μέσα μου τον ποδοσφαιριστή και δουλεύω σε άλλο πόστο, το οποίο αγαπώ με πάθος. Δεν σκέφτομαι το τότε αλλά αυτό που κάνω τώρα και θέλω να το κάνω καλά…
Μανωλάς και Παπασταθόπουλος θα έπρεπε να είναι στην ομάδα; Το έζησες κι εσύ στο πετσί σου αυτό, να βρίσκεσαι εκτός εθνικής.
Γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά, αλλά δεν πιστεύω τίποτε απ’ αυτά. Είναι καθαρά θέμα Φαν’τ Σχιπ. Αυτός έτσι αποφάσισε, συνεπώς έτσι κι έγινε. Αν αυτός κρίνει κάποια στιγμή ότι μπορούν να βοηθήσουν και τους καλέσει, εννοείται ότι είμαστε μαζί του. Αυτός ξέρει τι πρέπει να κάνει κι αυτός παίρνει τις αποφάσεις.
Τελικά στην εθνική παίζουν οι καλύτεροι, παίζουν οι πιο φορμαρισμένοι ή παίζουν ρόλο κι άλλα πράγματα; Τον καιρό του Ρεχάγκελ πολλοί διεθνείς δεν έπαιζαν στην ομάδα τους ή δεν είχαν ομάδα κι έπαιζαν μόνο στην εθνική.
Το πιο σημαντικό είναι να παίζουν οι καλύτεροι και οι φορμαρισμένοι, αλλά κυρίως εκείνοι που κάνουν στην εθνική ομάδα. Εκείνοι που κουμπώνουν καλύτερα στη νοοτροπία και στο παιχνίδι της. Μπορεί δηλαδή να είναι κάποιος πολύ καλός ή πολύ φορμαρισμένος, αλλά με την εθνική να μην αποδίδει αυτά που προσφέρει στον σύλλογό του. Συμβαίνει στο ποδόσφαιρο, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλο τον κόσμο. Π.χ. στην Ελλάδα πόσοι παικταράδες δεν έπαιξαν στην εθνική; Είναι να κουμπώσεις στο παιχνίδι της. Εχει ανοίξει καιρό η κουβέντα Τσιμίκας ή Γιαννούλης. Ο Γιαννούλης παίζει καλύτερα στην εθνική από τον Τσιμίκα χωρίς να είναι καλύτερος από αυτόν. Και ξέρεις ότι ο Τσιμίκας είναι δικό μου παιδί. Είναι δύο παίκτες ισάξιοι.
Σας επηρεάζει στη δουλειά το προεκλογικό κλίμα στην ομοσπονδία;
Δεν μας επηρεάζει σε τίποτε. Το μόνο που με πειράζει είναι αυτή η τοξικότητα που υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο…
Ο πόλεμος των ιδιοκτητών των ΠΑΕ πόσο επηρεάζει την εθνική;
Αγωνιστικά δεν επηρεάζονται οι παίκτες και οι προπονητές, γιατί όλοι προσπαθούμε να είμαστε έξω από όλο αυτό το κλίμα.
Πιστεύεις ότι θα έρθει κάποια στιγμή που οι τέσσερις μεγάλοι θα ρίξουν νερό στο κρασί τους και θα πουν «φτάνει, ως εδώ»;
Δεν ξέρω αν θα το πουν, αλλά ελπίζω ότι θα κάποια στιγμή θα το πουν.
Υπάρχουν ακόμη ταλέντα στην Ελλάδα ή στέρεψε η πηγή;
Υπάρχουν πάντα και θα υπάρχουν. Το θέμα είναι πώς μπορείς να τα αξιοποιήσεις για να μην τα χάσεις…
Μπορούν να ανταποκριθούν στις μεγάλες ομάδες;
Οποτε τους έχουν βάλει και τους έχουμε δει δεν νομίζω να έχει πει κάποιος ότι δεν αξίζουν. Οσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο θέλουν να βλέπουν Ελληνες ποδοσφαιριστές και να δένονται μαζί τους.
Γρηγόρη, ανακάλυψες τον Τσιμίκα, τον Ρέτσο, τον Μανθάτη, τον Ανδρούτσο, τον Βρουσάι. Πώς νιώθεις όταν βλέπεις δικά σου παιδιά να κάνουν άλματα;
Είναι συγκλονιστικό, γιατί μαζί τους έζησα το όνειρό τους. Την αγωνία και το άγχος τους. Την πίεση αν θα παίξουν, αν θα επιλεγούν, πώς θα τα πάνε, τι θα ακολουθήσει. Συναισθηματικά είμαι πολύ δεμένος με αυτά τα παιδιά. Οταν πετυχαίνουν τους στόχους τους είναι σαν να έχει πετύχει το παιδί σου. Γι’ αυτό τρελαίνομαι με ομάδες που δεν δίνουν ευκαιρίες σε νεαρά παιδιά που πραγματικά αξίζουν. Οπως με τον Παναθηναϊκό, που έχει τον Μπουζούκη στο περιθώριο. Τρομερό ταλέντο, απίστευτα προσόντα. Και δεν του δίνεις ευκαιρίες γιατί πρέπει να παίζουν ο Καρλίτος και ο Μακέντα…
Από τι εξαρτάται η πορεία ενός νεαρού σε μια μεγάλη ομάδα; Τι πρέπει να γίνει για να αναδειχθεί και να βρει χώρο να παίξει;
Να έχει ταλέντο και μετά παρά πολλή δουλειά. Κι αυτά σε συνδυασμό με τον χαρακτήρα του. Να είναι προσηλωμένος στον στόχο και να μη φεύγει το μυαλό του, παίξει δεν παίξει.
Πώς κρίνεις το ότι η εθνική αναζητάει κατά καιρούς παίκτες σε κάποιες θέσεις αλλά δεν βρίσκει; Δεξί μπακ για παράδειγμα ή γκολτζή;
Υπήρχαν συγκυρίες, υπάρχουν τραυματισμοί, δεν μπορείς να φέρεις από τη μια στιγμή στην άλλη κάποιον να παίξει αμέσως. Πρέπει να ενσωματωθεί στην ομάδα, στο κλίμα, στη φιλοσοφία της. Το σημαντικό όμως είναι ότι έρχονται από πίσω παιδιά που σε δυο χρόνια θα βοηθήσουν πολύ την εθνική. Ομως είναι και θέμα συλλόγων. Αν όλοι έχουν ξένο σέντερ φορ, πώς θα βρεθεί ο Ελληνας που θα παίξει και πότε θα παίξει; Π.χ. ο Ιωαννίδης, που είναι καλός ποδοσφαιριστής, αν δεν παίζει πώς θα προοδεύσει; Ή ο Δουβίκας στον Βόλο. Αν πάει σε μεγάλη ομάδα, θα βρει χώρο να παίζει ή θα τον ψάχνουμε κι αυτόν;
Και για να κλείσουμε με την εθνική, Φορτούνης, Μάνταλος και Μπακασέτας χωρούν στην ίδια ενδεκάδα;
Δεν θέλω να μπω στην κρίση του κόουτς, σίγουρα όμως και οι τρεις είναι πολύ σημαντικοί ποδοσφαιριστές. Το αν πρέπει να παίζουν και οι τρεις ή οι δύο ή ο ένας είναι θέμα προπονητή.
Με την καραντίνα πώς περνάς;
Δύσκολα, όπως όλοι. Εχουμε τηλεσυσκέψεις, συναντιόμαστε καμιά φορά για διάφορα θέματα με τον Κωνσταντινίδη. Είναι πολύ δύσκολα, όμως, γιατί τα πλάνα έχουν πάει πολύ πίσω. Κάθε σχεδιασμός θέλει αλλαγές αλλά δεν ξέρουμε κιόλας πότε θα σταματήσει όλο αυτό για να μπορέσουμε να προγραμματίσουμε πράγματα. Ολοι έχουμε κουραστεί.
Και μια τελευταία ερώτηση: εμβόλιο θα κάνεις;
Να σου πω την αλήθεια δεν μπορείς να το αποφύγεις, αλλά ειδικά εμείς στις εθνικές ομάδες με τα τόσα ταξίδια θα πρέπει να το κάνουμε οπωσδήποτε. Σίγουρα θα το κάνω, όχι όμως με τη λογική του καταναγκασμού.
