Ένα συγκινητικό και παράλληλα ανθρώπινο γράμμα που σκιαγραφεί ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας έφτασε στα γραφεία του Documento.
Μέσα σε λίγες παραγράφους ο Γιώργος, σκιαγραφεί την ελληνική πραγματικότητα των τελευταίων 80 χρόνων με αποκορύφωμα το ρόλο του Τύπου και των ΜΜΕ τους τελευταίους 10 μήνες της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Από την Ελλάδα της φτώχειας στην Ελλάδα της πλύσης εγκεφάλου από τα Μέσα Ενημέρωσης.
Από την Ελλάδα του ’40 έως το σήμερα μέσα από τον πατέρα του, Στέφανο …
Διαβάστε το:
«Να σας συστήσω τον πατέρα μου το Στέφανο. Γεννημένος στα τέλη της δεκαετίας του 40, με λιγοστή μόρφωση αφού τέλειωσε μόλις το δημοτικό. Άλλωστε, την εποχή εκείνη υπήρχε μεγαλύτερη ανάγκη για χέρια στα χωράφια παρά για “επένδυση” στα γράμματα. Έφυγε για την πρωτεύουσα στα 20 του και ασχολήθηκε με το εμπόριο. Και τα κατάφερε εξαιρετικά, αφού μας μεγάλωσε εμένα και την αδελφή μου χωρίς να μας λείψει τίποτα από την παιδική και εφηβική μας ηλικία, τη μόρφωση, τις σπουδές, τις εκδρομές, τα παιχνίδια, τα κινητά μας.
Ο Στέφανος είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του μέσου ηλικιωμένου. Ως άνθρωπος της παλιάς γενιάς, δεν έχει καμιά σχέση με το ίντερνετ. Με πολύ κόπο τον έμαθα τα βασικά: να περνάει τις επαφές του στο τηλέφωνο, να απαντάει στο viber για να κάνουμε καμιά βιντεοκλήση. Τι άλλο να χρειάζεται άλλωστε; Η ενημέρωσή του γίνεται αποκλειστικά από την τηλεόραση, με πρώτο και καλύτερο το ΣΚΑΪ, από το ραδιόφωνο όταν οδηγεί και από τις εφημερίδες. Όχι όλες τις εφημερίδες φυσικά. Διαβάζει καθημερινά τα ΝΕΑ και τις Κυριακές τρέχει με ανυπομονησία να πάρει το ΒΗΜΑ. Ας μη γελιόμαστε. Δε θα έπαιρνε ποτέ του το Documento. Και με τα δίκια του. Ο Βαξεβάνης κατά τον Στέφανο είναι αυτός που “συκοφάντησε αυτή την κακομοίρα τη γυναίκα του Μητσοτάκη για τα πόθεν έσχες”, άσχετα αν δεν έμαθε ποτέ του πώς κατέληξε. Κι εδώ που τα λέμε, το Documento πληρωνει ένα τίμημα. Δυστυχώς έχει ταυτιστεί στα μάτια πολλών με σκληρή κομματική εφημερίδα. Κι ας είναι από τις λίγες δημοσιογραφικές ομάδες με αποκαλύψεις και ερεύνα.
Ο Στέφανος έχει τις αντιλήψεις του, τις αρχές του και τις απόψεις του. Δεν τον κατηγορώ, εγώ λέω πως είναι ένα προϊόν της εποχής του που προσπαθεί να προλάβει να πιάσει ότι μπορεί από μια εποχή που καλπάζει. Είτε αυτό λέγεται τεχνολογία, είτε νέα τάξη πραγμάτων. “Ας κάνουν ό,τι θελουν”, είπε αποδεχόμενος με μια δόση αποδοκιμασίας στη φωνή του, όταν ψηφίστηκε το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών να θεωρούνται νόμιμο ζευγάρι.
Στα οικογενειακά τραπέζια δε χάνουμε την ευκαιρία να λογομαχήσουμε για τα πολιτικά, ακόμα κι αν βρισκόμαστε -ένεκα της απόστασης- τρεις με τέσσερις φορές το χρόνο. Κάθε φορά, με τη μητέρα μου να τον σκουντάει για να του θυμίσει να αποφεύγει τέτοιες κουβέντες, αλλά μάταια. Είμαστε και οι δυο πολιτικοποιημένοι, οπότε, βλακωδώς ίσως, προτιμάμε να περνάμε τις λίγες οικογενειακές μας στιγμές με ένταση.
Δε σας είπα το πιο σημαντικό: Ο Στέφανος είναι ένας φανατικός Παπανδρεϊκός, οπότε ψηφίζει ΚΙΝΑΛ (ή όπου κάνει κόμμα ο Υιός). Είναι από αυτούς που βλέπουν στο Γιώργο κάτι που εμείς δε μπορούμε, από αυτούς που το συναίσθημα νικάει τη λογική στο πρόσωπο του υιού Παπανδρέου. Τα χρόνια της χούντας, η άφιξη του Ανδρέα, η βελτίωση της ζωής του και η ιδεολογία δεν του επιτρέπουν να δει κάτι άλλο. Θυμάμαι ακόμα που μας πήγαινε και μας σήκωνε στους ώμους στις συγκεντρώσεις του Ανδρέα. Ακόμα και σήμερα, τον ευχαριστώ γι αυτό κι ας έχω αχνές μνήμες από τις συγκεντρώσεις. “Τον έχω δει από κοντά”, λέω με καμάρι καμιά φορά σε συζητήσεις με φίλους.
Με το Στέφανο λοιπόν είχαμε μια από τις συνήθεις έντονες συζητήσεις μας, αλλά είχα ένα σκοπό: Να επιβεβαιώσω ποσό καλά λειτουργεί το σύστημα της ΝΔ του Μητσοτάκη με την πελατειακή σχέση που έχει με τον Τύπο. Για αυτό υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην απαντάω σε αυτά που μου λέει για να μη χαθεί ο στόχος και καταλήξουμε να λογομαχούμε
Ακολουθεί ένας διάλογος αποτυπωμένος όπως ακριβώς έγινε, κάνοντας του συγκεκριμένες ερωτήσεις. :
– Έμαθες για το μικρό Ραφαήλ και την επέμβαση που έπρεπε να κάνει τι έγινε;
– Φυσικά, ο Κικίλιας το στήριξε και το έστειλε για θεραπεία το παιδάκι, ζωή να’χει.
– Με τη συμφωνία των Πρεσπών ο Μητσοτάκης τα πήρε όλα πίσω, τώρα συγχαίρει και καλωσορίζει τη Βόρεια Μακεδονία και τιμά τη συμφωνία.
-Δεν είδα τίποτα τέτοιο, η ζημιά έγινε επί ΣΥΡΙΖΑ και ο Μητσοτάκης δεν τη δέχεται.
– Με τα voucher των επιστημόνων και τα ΚΕΚ έμαθες τι έγινε;
– Σιγά τι έγινε, είχε λέει κάποια τυπογραφικά και τα απόσυραν. Για αυτό έκανε τόσο ντόρο ο ΣΥΡΙΖΑ (γέλια ειρωνικά).
– Δεν έπρεπε να πάρουν δηλαδή το βοήθημα απευθείας;
– Ήταν καλύτερο έτσι γιατί επιμορφώνονταν κιόλας.
– Τι ακούς για τους πρόσφυγες, έρχονται λιγότεροι τώρα;
– Δεν ακούω κάθε μέρα να μπαίνουν, οπότε έρχονται λιγότεροι σίγουρα. Και ευτυχώς τους σταματήσανε στον Έβρο, επί Συριζα θα είχαν κάνει πάρτι.
– Με την κατάργηση της κοινωνιολογίας και την αναβάθμιση των θρησκευτικών τι ακούς;
– Ήταν ένα άχρηστο μάθημα που δεν προσέφερε, αυτή είναι η αλήθεια.
-Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για την κρίση το άκουσες;
– Ναι, ήταν όπως πάντα άλλα αντί άλλων, μη κοστολογημένο.
– Ναι αλλά το άκουσες, το διάβασες;
– Ναι σου λέω, το είπαν στις ειδήσεις.
– Γιατί έδωσαν 20 εκατομμύρια στα ΜΜΕ ενώ θα έπρεπε να προβάλουν τις διαφημίσεις για τον κορονοϊό δωρεάν;
– Αυτά είναι παραμύθια, σιγά μην έδωσαν 20 εκατομμύρια. Εξάλλου, τι δωρεάν; Οι διαφημίσεις θα πρέπει να πληρώνονται.
Αν και δεν είχα κάνει ούτε το 1/3 των ερωτήσεων μου, εκείνη την ώρα μπαίνει η σύζυγος μου με τη μικρή μας Μελίνα, 2 ετών. Παίρνοντας την αγκαλιά, τον ρωτάω:
– Το Νίκο Γεωργιάδη τον ξέρεις;
– Τον Άδωνι εννοείς;
– Όχι, καμιά σχέση. Το Νίκο.
– Όχι, ποιος είναι αυτός;
Σταματήσαμε χωρίς να πούμε κάτι παραπάνω. Ήρθε και η εγγονή, οπότε δεν είχε μάτια για αλλά ο παππούς. “Άστα αυτά τώρα. Έχουμε να δούμε 5 μήνες το κορίτσι μας, για πολιτικά θα μιλάμε τώρα;” μου είπε χαρακτηριστικά.
Δε μπορώ να πω ότι εξεπλάγην: Ο παππούς έχει μαύρα μεσάνυχτα, μετατρέπεται σε υποστηρικτή του Μητσοτάκη χωρίς να το έχει καταλάβει. Η πλύση εγκεφάλου, η απόκρυψη των γεγονότων που είναι επικίνδυνα για την κρίση του ενεργού πολίτη δουλεύει καλά. Και αν πάτε να μάθετε το ίντερνετ και τις νέες πηγές, θα υπάρχει μια Σια να σας πει μην τα διαβάζετε αυτά. Είναι ψέματα. Εμάς θα ακούτε.
Δεν έχω αυταπάτες. Ο Στέφανος είναι κομματικοποιημένος και δεν θα ψήφιζε κάτι άλλο, ακόμα κι αν ήξερε τα πάντα. Πολλοί άλλοι της γενιάς του όμως, έχουν κρίση, γνώμη και την ουδέτερη ματιά να δουν και λίγο παραπέρα. Μόνο που αυτή η δυνατότητα έχει μπει σε ύπνωση. Κάθε μέρα που ξυπνάνε, πάνε για ύπνο στην τηλεόραση. Υπάρχει άραγε ελπίδα να τους ξυπνήσουμε; Όχι τους Στέφανους, τους άλλους.
ΥΓ. Τη μητέρα μου την αφήνω έξω από το κάδρο, καθώς προτιμάει να συμφωνεί διπλωματικά με όλους. Όχι ότι δεν υφίσταται την ίδια πλύση εγκεφάλου, απλώς βάζει πάνω από όλα την οικογενειακή ευτυχία και τις στιγμές που περνάμε μαζί. Κάτι θα ξέρει η κυρία Ελένη…»
