Εκδόθηκε η ιστορική κουβέντα του Μάριο Βάργας Γιόσα και του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες
Ο Μάριο Βάργας Γιόσα και ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες συναντήθηκαν για πρώτη φορά στο αεροδρόμιο του Καράκας τον Αύγουστο του 1967, λίγες μέρες μετά τον φονικό σεισμό στην πρωτεύουσα της Βενεζουέλας που άφησε πίσω του 236.000 νεκρούς και 2.000 τραυματίες. Μέχρι τότε αλληλογραφούσαν επί είκοσι μήνες και σχεδίαζαν να γράψουν μαζί ένα μυθιστόρημα, κάτι που δεν συνέβη ποτέ. Λίγο καιρό μετά την πρώτη τους συνάντηση ξαναβρέθηκαν στη Λίμα του Περού για να συμμετάσχουν σε μια εκδήλωση που διοργάνωσε ο Χοσέ Μιγκέλ Οβιέδο στο Εθνικό Πολυτεχνείο.
Ο Γιόσα θεωρούνταν ήδη βασικός εκπρόσωπος του μπουμ του λατινοαμερικανικού μυθιστορήματος, ενώ λίγους μήνες πριν από την εκδήλωση –συγκεκριμένα τον Μάιο του 1967– είχε εκδοθεί το «Εκατό χρόνια μοναξιά», το οποίο θα έκανε τον Μάρκες παγκοσμίως γνωστό και θα συνέβαλλε σημαντικά ώστε να στραφεί το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού στη Λατινική Αμερική.
Στην κουβέντα που έγινε σε δύο μέρη, στις 5 και στις 7 Σεπτεμβρίου, και την οποία παρακολούθησαν εκατοντάδες φοιτητές, ο Γιόσα έθετε ερωτήσεις στον Μάρκες με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου, το οποίο μέσα σε τρεις μήνες είχε πουλήσει 30.000 αντίτυπα (μέχρι σήμερα έχει μεταφραστεί σε 46 γλώσσες και έχει πουλήσει πάνω από 50 εκατ. αντίτυπα). «Εχω την εντύπωση πως άρχισα να είμαι συγγραφέας όταν κατάλαβα πως δεν έκανα για τίποτε» λέει ο Μάρκες, ενώ σε άλλο σημείο της συζήτησης αποκαλύπτει: «Στην αρχή μού άρεσε να γράφω γιατί δημοσίευαν τα κείμενά μου και ανακάλυψα αυτό που δήλωσα πολλές φορές μετά και που είναι στο μεγάλο μέρος του αλήθεια: γράφω για να με αγαπάνε οι φίλοι μου περισσότερο».
Οι δύο συγγραφείς μίλησαν για την κοινή θεματική τους, τη μοναξιά ως υπαρξιακό και κοινωνικό ζήτημα· τη σχέση ιστορίας, πολιτικής και λογοτεχνίας· την επίδραση του Φόκνερ στο λατινοαμερικάνικο μυθιστόρημα· τον ρεαλισμό και τα στοιχεία του εξωπραγματικού στο έργο του Μάρκες («Νομίζω πως ειδικά στο “Εκατό χρόνια μοναξιά” είμαι ρεαλιστής συγγραφέας, γιατί πιστεύω πως στη Λατινική Αμερική όλα είναι δυνατά, όλα είναι ρεαλιστικά» λέει), τους Λατινοαμερικανούς συγγραφείς που γράφουν από χόμπι διότι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αφοσιωθούν πλήρως στην τέχνη τους· τους συγγραφείς που ζουν εκτός της Λατινικής Αμερικής· την απέχθεια του Μάρκες στον Μπόρχες, τον οποίο όμως δεν μπορούσε να σταματήσει να διαβάζει. Οσα είπαν σε εκείνους τους δύο δημόσιους διαλόγους ηχογραφήθηκαν, πέρασαν από επεξεργασία και από τους δύο συγγραφείς και κυκλοφόρησαν σε βιβλίο, το οποίο εδώ και λίγες μέρες έχουμε τη χαρά να διαβάζουμε στα ελληνικά με τον τίτλο «Δύο μοναξιές: Ένας διάλογος για το λατινοαμερικάνικο μυθιστόρημα». Πενήντα έξι χρόνια πέρασαν από εκείνη τη συζήτηση του Γιόσα και του Μάρκες κι όμως είναι σαν να έγινε μόλις χτες.
INFO: Το βιβλίο «Δύο μοναξιές: Ένας διάλογος για το λατινοαμερικάνικο μυθιστόρημα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός σε μετάφραση της Μαρίας Παλαιολόγου.
