Ενστάσεις και παρατηρήσεις επί του προσχεδίου του προϋπολογισμού για το 2018 παραθέτει στην σχετική έκθεσή του το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή.
Στην παραδοχή πως η «καθαρή έξοδος» της χώρας στις αγορές δεν σημαίνει τέλος της επιτήρησης προχωρά το ΓΠΚ, επαναλαμβάνοντας όσα υποστήριξε στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων ο επικεφαλής του Γραφείου, Παναγιώτης Λιαργκόβας (φωτογραφία). Ότι, δηλαδή, δεν θα πρόκειται για «μήνα του μέλιτος» μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος.
Το ΓΠΚ χαρακτηρίζει «συζητήσιμες» τις προβλέψεις για ρυθμούς μεγέθυνσης της οικονομίας, «λόγω της μερικώς υφεσιακής επίπτωσης διαφόρων μέτρων που θα εφαρμοστούν από το 2018». «Βέβαια, η αλλαγή του οικονομικού κλίματος λόγω επιτυχούς ολοκλήρωσης του προγράμματος στη λήξη του και εξόδου στις αγορές θα ενίσχυε τις αναπτυξιακές προοπτικές και θα αποκαθιστούσε την εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία» διευκρινίζεται.
Κατά το Γραφείο στο οποίο προΐσταται ο κ. Λιαργκόβας, αρκετά από τα συμφωνηθέντα με τους θεσμούς δεν υλοποιούνται. Συγκεκριμένα, σημειώνεται: «Αλλά γεγονός είναι ότι σε διάφορες περιοχές πολιτικής εμφανίζονται δυσκολίες εφαρμογής όσων έχουν συμφωνηθεί. Πρόκειται για διαχρονικό πρόβλημα που οφείλεται σε σειρά ολόκληρη παραγόντων. Π.χ. στον περιορισμό της αναδιανεμητικής στόχευσης λόγω μνημονίων, στην εντειχισμένη στο κράτος αδράνεια λόγω κατακερματισμού και ασάφειας αρμοδιοτήτων και ασαφούς νομικού καθεστώτος. Επιπροσθέτως διαπιστώνουμε ότι διάχυτες ιδέες και στάσεις είναι ασύμβατες με τις απαιτήσεις του προγράμματος!».
Επ’ αυτού, γίνεται και ιδιαίτερη μνεία στις «εσωτερικές δυσκολίες» ολοκλήρωσης μεταρρυθμίσεων. «Το ίδιο ισχύει για την οριστική λύση του προβλήματος των κόκκινων δανείων, την εφαρμογή ηλεκτρονικών τεχνολογιών στις ΣΤΑΣΥ, στις μεταφορές (ταξί), σε αποφάσεις του ΚΑΣ και, πράγμα που ενδιαφέρει την παρούσα έκθεση αμεσότερα, την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων» εξηγείται στην έκθεση.
Και επισημαίνεται πως «η επιστημονική επιτροπή του Γραφείου εκφράζει την ανησυχία της για την επίμονη επιδίωξη υψηλότερων του στόχου (και των δεσμεύσεων της χώρας) πρωτογενών πλεονασμάτων».
Αμφισβήτηση του κυβερνητικού αφηγήματος περί δημοσιονομικής και κοινωνικής δικαιοσύνης
Σύμφωνα με όσα αναγράφονται στην έκθεση, ο συνδυασμός λιτότητας και αδικίας «μειώνει τις πιθανότητες επιτυχίας ενός προγράμματος προσαρμογής», με βάση το εκπεφρασμένο από την ηγεσία του ΥΠΟΙΚ σχέδιο για «δημοσιονομική υπευθυνότητα με κοινωνική δικαιοσύνη». «Τη γενική στόχευση ως προς την κοινωνική διάσταση υπηρετεί μεν η εφαρμογή του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης, αλλά αυτήν ακριβώς αντιστρατεύονται άλλα μέτρα που προβλέπει το ίδιο το προσχέδιο (π.χ. η σαφής προτίμηση υπέρ των έμμεσων φόρων, ειδικά όσο οι έμμεσοι φόροι δεν χρηματοδοτούν αναδιανεμητικές μεταβιβάσεις, η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών στα νησιά, η μείωση του επιδόματος θέρμανσης κ.α» επεξηγείται στην έκθεση, με την επιστημονική ομάδα να καταλήγει στο εξής συμπέρασμα: «Επομένως, το ίδιο το προσχέδιο αδυνατίζει εν μέρει το σχετικό επιχείρημα».
Αλλαγή δημοσιονομικού μείγματος
Από εκεί και πέρα, το ΓΠΚ προτείνει επί της ουσίας αλλαγή του δημοσιονομικού μείγματος για να «αναλάβει ενεργότερο ρόλο στην αντιμετώπιση του κινδύνου μακροχρόνιας στασιμότητας», προτείνοντας παράλληλα μείωση φόρων και αύξηση της περιστολής δαπανών. «Επομένως, στο επόμενο διάστημα θα ήταν κρίσιμο να ενταχθεί στη γενικότερη συζήτηση η αναθεώρηση των στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα προς τα κάτω και η οριστική “διευθέτηση” του χρέους. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση μάλλον συμφωνούν στον στόχο αυτό και έχουν ως σύμμαχο το ΔΝΤ!».
Επίσης, το ΓΠΚ επισημαίνει πως «μολονότι τυχόν μειώσεις δαπανών αντί αυξήσεων φόρων θα ήταν πιθανόν περισσότερο υποστηρικτικές προς την ανάκαμψη, το σημαντικότερο είναι ότι οι αυξήσεις φόρων αποθαρρύνουν την εργασία και την επιχειρηματικότητα (από την πλευρά της προσφοράς)».
https://www.documentonews.gr/filegrid/2017/11/06/5a006cfccd3a187e2a0255e2.pdf
