Σοκαρισμένη είναι η ιατρική κοινότητα της Πάτρας από την είδηση του ξαφνικού θανάτου του καθηγητή της νευροχειρουργικής κλινικής ΠΓΝΠ, Δημήτρη Κωνσταντίνου, ο οποίος είχε πάει για ορειβασία στις Άνδεις και έχασε τη ζωή του σε ύψος 6.900μ. πιθανότατα από καρδιακή ανακοπή.
Ο γνωστός νευροχειρουργός βρισκόταν σε διακοπές στην Αργεντινή και είχε πάει για ορειβασία στο όρος Aconcagua, όταν αισθάνθηκε ξαφνική αδιαθεσία και λιποθύμησε. Παρά τις προσπάθειες των συνοδοιπόρων του δεν ανέκτησε ποτέ τις αισθήσεις του και άφησε εκεί την τελευταία του πνοή σε ηλικία μόλις 59 ετών.
Όπως αναφέρουν τα τοπικά ΜΜΕ, στο σημείο έφθασε ελικόπτερο το οποίο τον παρέλαβε όμως δεν πρόλαβε να τον μεταφέρει εγκαίρως σε νοσοκομείο της Αργεντινής.
Αυτά τα ρεπορτάζ όμως έρχεται να αμφισβητήσει ο αρχηγός της ορειβατικής αποστολής και συνοδοιπόρος του άτυχου νευροχειρουργού, Παναγιώτης Κοτρωνάρος, ο οποίος με ανάρτησή του στο Facebook, δίνει μία διαφορετική πτυχή της τραγωδίας.
Ο κ. Κοτρωνάρος κάνει λόγο για προσπάθεια συγκάλυψης από τα ΜΜΕ της Αργεντινής του γεγονότος πως «παρόντες στο περιστατικό ήταν τουλάχιστον 10-12 ακόμα ορειβάτες μέλη των διεθνών αποστολών Aconcagua Vision και Inca Expeditiones με οδηγούς βουνού UIAGM οι οποίοι παρά τις εκκλήσεις μου για βοήθεια, λόγω της επερχόμενης κακοκαιρίας, μας αγνόησαν παντελώς».
Επίσης αρνείται τις πληροφορίες για ελικόπτερο που ήρθε και παρέλαβε τον άτυχο Δημήτρη Κωνσταντίνου αλλά ισχυρίζεται πως έμεινε μόνος του στο σημείο προσπαθώντας να τον επαναφέρει στη ζωή χωρίς αποτέλεσμα. «Στη συνέχεια προσπάθησα να τον μεταφέρω χαμηλότερα καταναλώνοντας πολλές δυνάμεις, αλλά ήταν αδύνατον σε αυτό το υψόμετρο. Όταν άφησα τον Δημήτρη τους πρόλαβα στην κατάβαση να ψάχνουν μέσα στην ομίχλη την διαδρομή για το Camp Cholera όπου είχαν στήσει τα αντίσκηνα τους και τους διόρθωσα καθώς είχα καταγράψει την πορεία της ανόδου με το GPS. Από εκεί συνέχισα μόνος την κατάβαση ως το Camp Nido Condores (5.600m) όπου επιβεβαίωσα το συμβάν στους Rangers και την αστυνομία βουνού οι οποίοι είχαν ήδη ενημερωθεί».
Όπως αναφέρει ο κ. Κοτρωνάρος, η σορός του άτυχου γιατρού βρίσκεται ακόμα εκεί στα 6.900μ. κι εκείνος είναι έτοιμος να επιστρέψει εκεί μαζί με την ομάδα διακομιδής για να τον κατεβάσουν στα 5.600μ. όπου είναι το υψηλότερο σημείο που μπορεί να φτάσει ελικόπτερο, κάτι όμως που του αρνούνται οι αρχές της Αργεντινής.
Συγκεκριμένα, ο Παναγιώτης Κοτρωνάρος γράφει στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook:
«ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΩ ΠΙΣΩ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ
Στις 14 Ιανουαρίου 2018 στις 3.30μμ ο συνορειβάτης μου Δημήτριος Κωνσταντίνου άφησε την τελευταία του πνοή, πιθανότατα από καρδιακή ανακοπή, στα 6.900m κάτω από την κορυφή του όρους Aconcagua των Άνδεων. Αυτά που γράφουν τα ξένα site περι νοσοκομείου και βοήθειας από μέλη άλλων αποστολών είναι ψευδέστατα. Προσπαθούν να συγκαλύψουν το γεγονός ότι παρόντες στο περιστατικό ήταν τουλάχιστον 10-12 ακόμα ορειβάτες μέλη των διεθνών αποστολών Aconcagua Vision και Inca Expeditiones με οδηγούς βουνού UIAGM οι οποίοι παρά τις εκκλήσεις μου για βοήθεια, λόγω της επερχόμενης κακοκαιρίας, μας αγνόησαν παντελώς. Παρέμεινα μόνος μου με τον Δημήτρη κάνοντας του ΚΑΡΠΑ για περίπου 20 λεπτά αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Στη συνέχεια προσπάθησα να τον μεταφέρω χαμηλότερα καταναλώνοντας πολλές δυνάμεις, αλλά ήταν αδύνατον σε αυτό το υψόμετρο. Όταν άφησα τον Δημήτρη τους πρόλαβα στην κατάβαση να ψάχνουν μέσα στην ομίχλη την διαδρομή για το Camp Cholera όπου είχαν στήσει τα αντίσκηνα τους και τους διόρθωσα καθώς είχα καταγράψει την πορεία της ανόδου με το GPS. Από εκεί συνέχισα μόνος την κατάβαση ως το Camp Nido Condores (5.600m) όπου επιβεβαίωσα το συμβάν στους Rangers και την αστυνομία βουνού οι οποίοι είχαν ήδη ενημερωθεί. Η σωρός του Δημήτρη είναι ακόμα στα 6.900m. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην Μεντόζα και χαίρω Άκρας Υγείας, πολύ καλά εγκλιματισμένος και έτοιμος να ξανά ανέβω στην κορυφή συμμετέχοντας στην ομάδα διακομιδής και κατάβασης της σωρού από το βουνό. Θέλω να ευχαριστήσω τους υπεύθυνους της Ελληνικής Πρεσβείας στο Bouenos Aires, την ΕΟΟΑ και το ΣΕΟΒ που κάνουν σημαντική προσπάθεια ώστε να μπορέσω να συμμετέχω στην επιχείρηση διακομιδής της σωρού του φίλου και συνορειβάτη μου Δ.Κωνσταντίνου από τα 6.900m στα 5.600m όπου είναι το υψηλότερο σημείο που μπορεί να φτάσει ελικόπτερο, κάτι το οποίο μου αρνούνται οι αρχές της Αργεντινής. Είναι η ελάχιστη ηθική προσφορά τόσο για μένα όσο και για την οικογένεια του εκλιπόντος. Βρίσκομαι στη Μεντόζα πολύ καλά εγκλιματισμένος και έτοιμος να ανέβω ξανά στην κορυφή. Έχω επιχειρήσει σε βουνά 2.000m υψηλότερα από την κορυφή των Άνδεων (Everest 8.848m, ChoOyu 8.201m, Daulagiri 8.167m, Sishapangma 8.046m) και επί επτά χρόνια ήμουν εκπαιδευτής της ΕΜΑΚ στο χειμερινό βουνό και τη διάσωση. Για περισσότερα από 10 χρόνια ο Δημήτρης Κωνσταντίνου και η σύζυγός του Ασπασία με τίμησαν με την επιλογή τους να συμμετέχουν σε ορειβατικές αποστολές όπως στο Mont Blanc, το Kilimanjaro, το Ararat, το Monte Roza, το Elbrus κ.α. Θέλω να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος και θα κάνω ότι είναι δυνατόν για να απαλύνω τον πόνο της απώλειας του αγαπημένου τους. Στη μνήμη του Δημήτρη παραθέτώ ένα μικρό video από την προσπάθεια του στις Άνδεις. Π.Κοτρωνάρος, Mentoza, Argentina».
Ποιος ήταν ο Δημήτρης Κωνσταντίνου
O Δημήτρης Κωνσταντίνου του Θρασυβούλου, γεννήθηκε στην Πάτρα (1-1-1959) και αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1983).
Ολοκλήρωσε την εξειδίκευσή του στην Πανεπιστημιακή Νευροχειρουργική Κλινική του Π.Γ.Ν.Π και είναι Διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών (1993). Εξειδικεύθηκε στην χειρουργική σπονδυλικής στήλης στο Phoenix – Arizona των ΗΠΑ και είναι μέλος της American Association of Neurological Session (AANS), Congress of Neurological Session (CNS).
Ήταν Διευθυντής των Εκπαιδευτικών Σεμιναρίων του Ελληνικού Προγράμματος ATLS (Advance Trauma Life Support) του American College of Surgeon.
Ήταν υπεύθυνος του εκπαιδευτικού προγράμματος ιατρών και φοιτητών, που ασκούνται στην Πανεπιστημιακή Νευροχειρουργική Κλινική και είναι επιβλέπων σε τέσσερις (4) διδακτορικές διατριβές, που είναι σε εξέλιξη.
Από τον Αύγουστο του 2009 έως σήμερα, ήταν Διευθυντής της Πανεπιστημιακής Νευροχειρουργικής Κλινικής του ΠΓΝΠ.
Δίδασκε στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Πληροφορική Επιστημών Ζωής» του Πανεπιστημίου Πατρών καθώς και στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Διαχείριση Κρίσεων Υγείας» του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Είχε 34 δημοσιεύσεις σε περιοδικά με κριτές. Το ερευνητικό του έργο, εστιάζεται στην διερεύνηση το οξειδωτικού στρες και αιματο-εγκεφαλικού φραγμού (πειραματικές εργασίες σε συνεργασία με τη Νευρολογική Κλινική και το Τμήμα Βιολογίας), αριθμός δημοσιεύσεων οκτώ (8).
Ήταν παντρεμένος με την παιδίατρο, Ασπασία Μούρτου.
