Κάθε όριο προκλητικότητας ξεπερνά συνεχώς ο γυναικοκτόνος Μπάμπης Αναγνωστόπουλος. Την ίδια ώρα, συγκλονίζουν οι λεπτομέρειες για τον τρόπο που σκότωσε την Καρολάιν πριν από έναν χρόνο στα Γλυκά Νερά ο προκλητικός γυναικοκτόνος. Ο Αναγνωστόπουλος αναφέρθηκε μεταξύ άλλων – έπειτα από ερωτήσεις της προέδρου – και στον τρόπο που σκότωσε το σκυλί τους, ενώ μάλιστα όπως είπε χαρακτηριστικά στην απολογία του ο κατηγορούμενος μετά τη δολοφονία, δεν είχε λογική και καθαρό μυαλό.
«Κατάλαβα ότι είναι νεκρή από τους σφυγμούς και από ότι ήταν ανοιχτά τα μάτια της. Είχε αιμάτωμα. Άρχισα να κλαίω. Να κινούμαι πάνω κάτω στο δωμάτιο. Ακολούθησαν χαοτικές στιγμές. Τραβάω τα μαλλιά μου. Κλαίω, περπατάω πάνω στο δωμάτιο. Είμαι σε πλήρη σύγχυση και διάλυση» ανέφερε ο Μπαμπης Αναγνωστοπουλος.
Δείτε επίσης: Γλυκά Νερά: Προκλητικός και… συγκινημένος ο Αναγνωστόπουλος: «Τι συγγνώμη; Σημασία έχει ότι δεν θα ξαναδώ την Καρολάιν»
Απαιτήθηκαν τουλάχιστον 4 ώρες για να μπει στην επίμαχη ημέρα του εγκλήματος, ενώ χρειάστηκε μια ώρα επιπλέον για να φτάσει στη στιγμή της δολοφονίας. Περιγράφοντας μια κανονική ημέρα ενός ζευγαριού, ο κατηγορούμενος έκανε λόγο για «ένα κομμάτι που άλλαξε τη ροή της ημέρας εκείνης» με πρωταγωνίστρια την κόρη του ζευγαριού.
Φτάνοντας στα επίμαχα λεπτά, αφού προηγουμένως ανέλυσε για περισσότερη από μισή ώρα ξανά και ξανά, τι έκανε στις περιπτώσεις που η Κάρολαιν νευρίαζε, είπε:
«Στο άνοιγμα της πόρτας δεν κατάλαβε κάτι. Όταν κάθισα στο κρεβάτι δίπλα της το κατάλαβε. Κινήθηκε, γύρισε το κεφάλι. Πήγα να την πάρω αγκαλιά για να δείξω ότι τελείωσε. Πήγε να τιναχθεί και με τον αριστερό αγκώνα αντέδρασε, τυπου «μη με αγκαλιάζεις». Κατάλαβα ότι δεν ήταν θετική. Σαν να λέει «πάλι ήρθες;». Πίστευα ότι θα της είχε περάσει».
Διαβάστε επίσης: Γλυκά Νερά – Ασύλληπτοι ισχυρισμοί του γυναικοκτόνου: «Η Καρολάιν με χτυπούσε με μπουνιές και κλωτσιές»
Πρόεδρος: Το είχατε δεδομένο ότι έχει αλλάξει κάτι στην ψυχολογία της;
Κατηγορούμενος: Το θεωρούσα το ποιο πιθανό και το ήλπιζα.
Πρόεδρος: Εγώ σας ρωτώ για αν το είχατε δεδομένο. Τι άλλαξε από τις προηγούμενες φορές;
Κατηγορούμενος: Σε όλα τα περιστατικά βίας που είχαν συμβεί μετά από λίγο ηρεμούσε.
Πρόεδρος: Τι ακολούθησε; Σας είπε κάτι;
Κατηγορούμενος: Γύρισε με κοίταξε, είπε «φύγε» και «μη μου φέρεις τη μικρή». Εγώ της είπα «αγαπη μου..»
Πρόεδρος: Το «αγαπη μου» δεν δηλώνει βρασμώ ψυχικής οργής, το αγαπη μου δε δηλώνει κάτι τέτοιο.
Κατηγορούμενος:Όσο πιο έντονα έκανε κινήσεις «φύγε», η πρώτη μου κίνηση δεν θα ήταν να την πιάσω απότομα. Αρχικά πήγα να την αγκαλιάσω.
Πρόεδρος: Χρησιμοποιήσατε και τον κορμό σας;
Κατηγορούμενος:Ναι. Μετά το πρώτο χτύπημα ανέβηκα και στο κρεβάτι πάνω της.
Πρόεδρος:Γιατί ανεβήκατε πάνω της;
Κατηγορούμενος:Έτσι όπως χτυπιόταν προσπαθούσα να την αγκαλιάσω. Μη προσπαθείτε να βρείτε ιδιαίτερη λογική εκείνη τη στιγμή. Ήθελα να της πως «χτύπησες τη μικρή».
Πρόεδρος:Ναι αλλά όταν τη χτύπησα εσείς φύγατε, δεν είπατε κάτι. Είχαν περάσει 2,5 ώρες.
Κατηγορούμενος:Εκείνη την ώρα είχα ένα κράμα θυμού, θλίψης και στενοχώριας. Δεν υπάρχει ένας φόβος για το παιδί.
Πρόεδρος: Υπήρχε συμπεριφορά της μάνας μέχρι εκεινη την ημέρα που να σας φόβισε για το παιδί;
Κατηγορούμενος:Όχι ήταν η πρώτη φορά, που το ξέσπασμα της αυτό επηρέασε και το παιδί.
Πρόεδρος: Το άθελα της δίνει άλλη βαρύτητα στην πράξη σας
Κατηγορούμενος: Δεν το πήρε και το χτύπησε, θα αντιδρούσα αλλιώς, ήθελα να κατευνάσω τα πνεύματα. Ήθελα να ηρεμήσει.
Πρόεδρος: Πως θα ηρεμούσε ενώ ήσασταν από πάνω της;
Κατηγορούμενος:Η συγκεκριμένη φορά ήταν η εξαίρεση
Πρόεδρος: Η εξαίρεση που αφαιρεί τη ζωή
Κατηγορούμενος:(Με λυγμούς) το ξέρω. Ίσως έφτασα στα όρια μου. Από τις 1.000.000 την 1.000.001 αντέδρασα έτσι.
Πρόεδρος: Ποτέ νιώσατε εκτός ελέγχου;
Κατηγορούμενος:Όταν με έδιωχνε ενώ της έλεγα «κατάλαβες τι έκανες; Χτύπησες το παιδί».
Πρόεδρος: Το είχε κάνει άλλες τρεις φορές όταν ανεβήκατε ξανά και σας έδιωχνε.
Κατηγορούμενος: Στο μυαλό μου το θολωμένο δεν περίμενε ότι μετά από τόσες ώρες… περίμενα ότι θα δω μια φυσιολογική αντίδραση. Αντί της αντίδρασης που περίμενα, κάτι έστω προς το θετικό από μέρους της, συνέβη ακριβώς το αντίθετο.
Έτσι σκότωσε την Καρολάιν
«Ανέβηκα πάνω της για να μη μπορεί με ευκολία να με χτυπήσει. Της έλεγα σε παρακαλώ ηρέμησε, χτύπησες το παιδί. Μετά από αυτό το χάος. Την πίεσα με το πρόσωπο στο μαξιλάρι. Πήγαινε να μου φωνάξει. Στα πρώτα δευτερόλεπτα το κεφάλι της δεν είναι προς το στρώμα. Έλεγε «σήκω, παράτα με, φυγε». Δε θέλω να πω χειρότερα. Κάποιες από τις κοινές βρισιές. Μετά πήρα το μαξιλάρι μου και το χρησιμοποίησα πάνω στο κεφάλι της. Δεν υπήρχε σκοπός εκείνη τη στιγμή. Δεν υπήρχε λογική. Μέσα στο μυαλό μου εκείνη την ώρα… δε μπορώ ακόμα να το εξηγήσω» ανέφερε.
Πρόεδρος: Έγινε κάτι που σας ανέβασε την ένταση;
Κατηγορούμενος: Η αντίδραση της
Πρόεδρος: Τι θα έπρεπε να κάνει;
Κατηγορούμενος: Καλά έκανε. Εγώ περιγράφω τι έγινε. Ήταν τόσο θολωμένο το μυαλό μου. Με ρωτάτε τι προσπαθούσα να επιτύχω πιέζοντας το κεφάλι της γυναικας μου με το μαξιλάρι και λέγοντας «μη ξαναχτυπήσεις τη μικρή».
Πρόεδρος: Δεν καταλαβαίνατε τι θα προκαλέσετε με το μαξιλάρι; Αναφερθήκατε σε ένα πλάσμα που λατρεύατε σα να είναι παρούσα.
Κατηγορούμενος: Ακόμα τη λατρεύω. Ψάχνω να βρω λογική σε ένα σημείο που δεν υπάρχει.
Πρόεδρος: Εκείνη τη στιγμή δε σκεφτήκατε τον έρωτα σας για την κοπέλα; Δεν είχατε περίστροφο. Είναι η γυναίκα των ονείρων σας.
Κατηγορούμενος:Δε σκέφτηκα κάτι με καθαρό μυαλό. Είχα μια έκρηξη χωρίς λογική.
Πρόεδρος: Εσείς θεωρείτε ότι αυτά που μας είπατε είναι τόσο σοβαρά και τόσο σπουδαία για να οδηγηθεί ένας άνθρωπος στο έγκλημα;
Κατηγορούμενος: Αυτό που λέω είναι αυτό που έγινε.
«Κατάλαβα ότι είναι νεκρή από τους σφυγμούς και από ότι ήταν ανοιχτά τα μάτια της. Είχε αιμάτωμα. Άρχισα να κλαίω. Να κινούμαι πάνω κάτω στο δωμάτιο. Ακολούθησαν χαοτικές στιγμές. Τραβάω τα μαλλιά μου. Κλαίω, περπατάω πάνω στο δωμάτιο. Είμαι σε πλήρη σύγχυση και διάλυση. Αυτό διαρκεί κάποια λεπτά. Η πρώτη κίνηση ήταν να κατέβω τρέχοντας κάτω να δω ότι η μικρή κοιμάται καλά στον καναπέ. Είναι αδύνατο να συνειδητοποιήσω τη έχει συμβεί. Έτρεξα ξανά επάνω γιατί δε μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι έγινε.
Για περίπου μια ώρα με αρκετά πισωγυρίσματα ο 33χρονος κατηγορούμενος περίγραψε πως κίνησε η ημέρα που οδήγησε στο θάνατο την 20χρονη Κάρολαιν.
«Φτάσαμε στο σπίτι και κάναμε τη διαδικασία να φτιάξουμε το φαγητό της μικρής. Το κομμάτι που άλλαξε τη ροη μια κανονικής ημέρας ήταν ένα περιστατικό με τη μικρούλα. Στην αρχή του κιγκλιδώματος της σκάλας αφήναμε πρόχειρα ρούχα που θα περνάμε προς τα έξω. Ένα είχα πέσει κάτω και πήγα να το μαζέψω. Εκείνη τη στιγμή σηκώθηκε η μικρούλα και πήγε να πέσει και τρόμαξα και την άρπαξα άγαρμπα από το φόβο μου. Εκεί η έκλαψε και ήρθε η Κάρολαιν και μου λέει γιατί έκλαψε; Της λέω δεν έπεσε αλλά τρόμαξε. «Όχι δώσε μου την να την ηρεμήσω». Αυτό ήταν το συμβάν. Μετά νευρίασε και μου λέει κάνε ότι νομίζεις εγώ πάω πάνω να κοιμηθώ» περιέγραψε ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος.
Προεδρος: Μέχρι εδώ εγώ δε βλέπω κάποια ιδιαίτερη ένταση δεν είναι σοβαρά τα πράγματα.
Κατηγορούμενος:Ξέρω τι θα έρθει, τι ξέσπασμα έρχεται το γνώριζα. Αυτό το περιστατικό που σας περιγράψω μπορεί να έχει συμβεί άλλες 100 φορές. Κανονικά θα καθόμουν κάτω, θα ταϊζα τη μικρούλα και έπειτα από κάποια ώρα θα ηρεμούσε.
Προεδρος: Εκείνο το βράδυ τι έγινε;
Κατηγορούμενος: Ανέβηκε στο δωμάτιο. Άφησα λίγο χρόνο και μου έστειλε μήνυμα «you stupid». Μου έστειλε μετά δεύτερο μήνυμα «μη μου τη φέρεις πάνω, μη μου την αφήσεις το πρωί». Θεώρησα ότι μου έστειλε ένα μήνυμα να με πληγώσει.
Προεδρος: Την είχε πειράξει που δεν της δώσατε το παιδί να το ηρεμήσει;
Κατηγορούμενος: Ναι. Την είχε νευριάσει. Θα έπρεπε στις 12 το βράδυ – τώρα που το σκέφτομαι βέβαια- να ζητήσω από συνάδελφο να με καλύψει και να μη πάω στη δουλειά.
Ο ίδιος υποστήριξε ότι θεωρούσε πως του έστειλε το μήνυμα για να τον πικάρει και πως άφησε λίγο χρόνο να περάσει μέχρι να ανεβεί στο δωμάτιο. «Μετά τις 12 ανέβηκα με τη μικρούλα. Της είπα να γυρίσουμε να κοιμηθούμε όλοι μαζί. Ήταν νωρίς για εμάς, αλλά για τη μικρή ήταν ώρα για ύπνο. Εκείνη αρνήθηκε. Μας είπε να φύγουμε. Της λέω «τι θα κάνω το πρωί έχω πτήση» και είπε πως δεν τη νοιάζει. Έπειτα ανέβηκα με τη μικρή άλλες δυο φορές. Και η χρονική απόσταση ήταν περίπου μισή με μια ώρα. Ανεβήκαμε και έβαλα τη μικρή στο κρεβάτι. Πήγα να ανέβω κι εγώ. Αυτό την εξόργισε. Ήξερα ότι δεν έχει περάσει ο θυμός αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να ανέβουμε. Άρχισε να μου φωνάζει «Σου είπα να μη τη φέρεις». Μου είπε βρισιές αλλά δεν έχουν σημασία» ανέφερε με την Πρόεδρο να ρωτά: «Δεν είχαν σημασία για εσάς οι βρισιές δηλαδή;»
Κατηγορούμενος: Για την ψυχολογία μου ναι, αλλά δε θέλω να μιλάω άσχημα. Αν ξέρατε πόσο σημαντικός άνθρωπος είναι για μένα. Μου φώναζε και έβρισε και πάνω στην ένταση της στιγμής αφού μου έχει πει φωναχτά «Δε με νοιάζει, παρτην από εδώ, Αϊ στο διάολο».
Προεδρος: Τι διάρκεια είχε το επεισόδιο;
Κατηγορούμενος: Πέντε λεπτά
Προεδρος: Βγήκε από το δωμάτιο; Φαίνεται να διανύει βήματα…
Κατηγορούμενος: Από το δωμάτιο δε βγήκε νομίζω, ήμουν δυο ορόφους κάτω. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως αφού έκανε μια κίνηση… όχι να χτυπήσει τη μικρή… αλλά ανασηκώθηκε και είπε «σας είπα ότι δε σας θέλω εδώ». Απώθησε τη μικρή.
Η μικρή τρόμαξε.
37 ολόκληρες μέρες έπαιζε θέατρο
«Έκλαιγα, τράβαγα τα μαλλιά μου, σκεφτόμουν τι θα κάνει αυτό το παιδί. Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι θα χάσει την ίδια μέρα τους γονείς του» ανάφερε και συμπλήρωσε ότι τότε σκέφτηκε το σενάριο της ληστείας αλλά δεν πίστευε ότι θα γίνει πιστευτός
«Η αστυνομία σάς πίστεψε, κύριε κατηγορούμενε. Επικηρύχθηκαν οι ληστές με 300.000 ευρώ. Και εγώ προσωπικά σας πίστεψα» είπε η Πρόεδρος της έδρας ζητώντας του να περιγράψει ακριβώς τις κινήσεις του. Τότε ο κατηγορούμενος εξήγησε ότι σκέφτηκε πως για να τον πιστέψουν θα σκότωνε το σκυλάκι τους της Ρόξι.
Κυνικός Αναγνωστόπουλος: Σκότωσα το σκυλί γιατί έτσι θα ήμουν πιο πειστικός
«Η πρώτη μου σκέψη είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πιστέψουν τη ληστεία. Το μόνο που μπορούσε στο ηλίθιο μυαλό μου ήταν ότι δεν θα το πιστέψουν. Αν κάνω κακό και στο ζωάκι. Στην απελπισία μου επάνω ότι έχασα τη ζωή μου την κόρη μου ήταν οι ληστές να έχουν κάνει κακό και στο ζωάκι. Ήταν ηλίθια σκέψη. το σκύλο από το λουρί του και το έδεσα στο κάγκελο. Ανασηκώθηκε λίγο πάνω από το έδαφος. Δεν είδα τι έγινε. Ήταν αδύνατο να κοιτάζω τη Ροξι. Έκλαιγε. Έβγαλε έντονο ήχο, είχε διάρκεια κάποια δευτερόλεπτα» υποστήριξε και συνέχισε λέγοντας πως προκάλεσε αναστάτωση στο χώρο για να φανεί σαν ληστεία. «Ανακάτεψα λίγο τη βιβλιοθήκη, είδα τη monopoli και την άνοιξα. Δεν έκανα αλλά πράγματα ήμουν σε άθλια κατάσταση. Έβγαλα το παράθυρο και την κάμερα δε θυμάμαι τη σειρά. Έτρεχα πανικόβλητος και ότι είχα μια λογική του παραλόγου σε εκείνη τη στιγμή. Όταν είδα την καμερα σκέφτηκα να πετάξω την κάρτα. Την πέταξα σε δεύτερο χρόνο στη λεκάνη».
Πρόεδρος: Γιατί επιλέξατε να βάλτε το βρέφος πάνω στη μητέρα της;
Κατηγορούμενος: Χαίρομαι που με ρωτάτε. Θα ήταν καλύτερα στην κούνια της. Στην κατάσταση που φτάσαμε στα σκατα που φτιάξαμε ήθελα να είναι το παιδί όσο το δυνατόν καλυτερα.
Πρόεδρος: Γιατί διπλα στο παγωμένο σώμα της μαμάς του;
Κατηγορούμενος: Στα σκατά που έφτιαξα με ένοιαζε να ήταν όσο πιο ασφαλές γινοταν το παιδί. Εκεί ήταν ασφαλές, δεν μπορούσε να πέσει. Τελευταία κίνηση ήταν να δεθώ με σπαγγο. Εδεσα τα πόδια και τα χέρια μεταξύ τους και είχα δέσει τα μάτια και το στόμα μου.
Πρόεδρος: Γιατί δεν βρέθηκαν αποτυπώματα στα αντικείμενα που αγγιξατε και συνδέονται με την μετέπειτα συγκάλυψη;
Κατηγορούμενος: Κάποια στιγμή όταν έβγαλα το παράθυρο έβαλα τα γάντια της μηχανής. Ενδεχομενως και την κάμερα να την έβγαλα μέντα γάντια.Καποια στιγμή κατέβηκα στο υπόγειο πήρα τα γάντια για να κάνω τα υπόλοιπα της συγκάλυψης.
Πρόεδρος: Αμέσως μετά το μήνυμα προκύπτει ότι είσαστε στο υπόγειο. Τι δουλειά είχατε στο υπόγειο ενώ είχατε και το παιδί υπό την προστασία σας;
Πρόεδρος: Ακολούθως αναφέρετε στις αρχές τα περί ληστείας και επι 37 ημέρες αποκρύψετε το έγκλημα.Αυτο σας ήταν εύκολο;
Κατηγορουμενος: Καθόλου εύκολο. Οι 37 αυτές ημέρες για ο,τι αδικαιολόγητο έγινε δεν ήταν λιγότερο βασανιστικές.
Πρόεδρος: Αν σας βασάνιζε αυτό γιατι δεν πήγατε στις αρχές να πείτε την αλήθεια;
Κατηγορούμενος: Σκέφτομαι ότι το μωρό μου που ήταν όλη μου η ζωή όπως και η μητερα του ήμουν στον καναπέ στο πατρικό μου με αγκαλιά το μωρό μου και έκλαιγαν όταν γνώρισα τους ανθρώπους στο Ανθρωποκτονιών ειλικρινά πίστευα ότι αργά ή γρήγορα θα εύρισκαν την αλήθεια..Είχα πολλές ευκαιρίες αν ήθελα να έχω φύγει αν η βούληση μου ήταν να παρατήσω τους πιο κοντινούς ανθρώπους.
Πρόεδρος: Παραμείνετε εδώ για να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες των πράξεών σας;
Κατηγορούμενος: Εγω είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα ξαναδώ τη γυναίκα μου το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να έχω αγκαλιά την κόρη μου και ότι δεν θα την αφήσω ποτέ. Ηλπιζα ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα το κατάφερνα.
Πρόεδρος: Είχατε το ηθικό ανάστημα να μεγαλώσετε αυτό το παιδί;
Κατηγορούμενος: Εγώ ήμουν διαλυμένος και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν κάθε δευτερόλεπτο να προσπαθώ για εκείνη που δεν θα γνωρίσει τη μητέρα της εξαιτίας μου και η Καρολάιν θα έπρεπε να είναι δίπλα. Στο παιδί μου αξίζουν τα πάντα αλλά τα πάντα δεν θα τα έχει ποτέ γιατί δεν έχει τη μανούλα της , την οποία της τη στέρησαν εγώ.
Πρόεδρος: Στερήσετε από την πεθερά σας αυτό για το οποίο θρηνούσε;
Κατηγορούμενος: Θρηνούσαμε μαζί. Είστε σε μια δίκη που ο άνθρωπος που δικάζεται θρηνεί κάθε μέρα.
Πρόεδρος: Κερδίσατε την ελευθερία σας για τριάντα επτά ημέρες και μεγαλώναμε το παιδί σας.
Κατηγορούμενος: Η ζωή μου τελείωσε πέρυσι τέτοια μέτρα Όταν έχασα την Καρολάιν.
Οι πρώτες σκέψεις του Αναγνωστόπουλου για την σκηνοθετημένη ληστεία
«Στην ίδια κατάσταση συνέχισα να ειμαι πολλή ώρα κατέβηκα κάτω ξανά ανέβηκα το μόνο πράγμα πως έκανα αυτό το πράγμα, πως άφησα να γίνει αυτό το πράγμα . Το μόνο που μπορούσα να εστιάσω ήταν τι θα κάνει αυτό το παιδακι».
Πρόεδρος:Τον εαυτό σας στη φυλακή το σκεφτήκατε;
Κατηγορούμενος: Τον σκέφτηκα
Πρόεδρος: Εντός η εκτός;
Κατηγορούμενος:Είναι βέβαιο οποίος κάνει τέτοια πράξη ότι θα καταλήξει στη φυλακή. Η μόνη σκέψη ήταν το παιδί, το θα γίνει το επόμενο πρωί;
Είναι ο άνθρωπός μου απέναντι, δια της ατόπου απαγωγής, δε γίνεται ένας φυσιολογικός άνθρωπος δε μπορεί να κάνει τίποτε τέτοιο, να εξαφάνιση σορό, ο μόνος τρόπος είναι ότι κάποιος άλλος το έκανε.
Πρόεδρος: Σκεφτήκατε να παρουσιάσετε σκηνικό άγριας ληστείας;
Κατηγορούμενος: Σωστά. Τίποτε δεν είχε λογική.
Πρόεδρος:Είχε, σας θυμίζω ότι Η ΕΛΑΣ επικήρυξε τους ληστές για 300.000 ευρώ, ο ισχυρισμός σας έγινε πιστευτός, εγώ προσωπικά σας πίστεψα, το παρακολουθήσουμε όλοι αυτό το έγκλημα.
Πρόεδρος:Πώς δεθήκατε;
Κατηγορούμενος:Πήγα στην κουζίνα σκεφτόμουν πώς είναι οι δεμένοι σε ληστεία; Άνοιγα κλαίγοντας τα συρτάρια της κουζίνας. Περίεστρεφα τον καρπό μου με σπάγκο χαρταετού. Άφησα ένα κενό στο μάτι για να βλέπω το παιδί.
Πρόεδρος: Γιατί δεν βρέθηκε γενετικό υλικό κάπου; Στο κρεβάτι, στη σκάλα, στην κάμερα, στην κουζίνα;
Κατηγορούμενος: Η μετέπειτα συγκάλυψη όταν κατέβηκα στο παράθυρο και πήρα γάντια, γιατί σκέφτηκα για τα αποτυπώματα. Ίσως και την κάμερα να την έπιασα με γάντια.
