Πρώτος μάρτυρας στην δίκη του γυναικοκτόνου Μπάμπη Αναγνωστόπουλου ο οποίος κάθισε σήμερα στο εδώλιο ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου ο αστυνομικός, ο οποίος μαζί με τους συναδέλφους του μπήκε πρώτος στο σπίτι στα Γλυκά Νερά. Ο μάρτυρας περιέγραψε την περίεργη συμπεριφορά του κατηγορούμενου από την πρώτη στιγμή που οι αστυνομικοί μπήκαν στο σπίτι, τονίζοντας πως θεώρησε αρχικά ότι ο 34χρονος πιλότος είτε είναι πολύ σοκαρισμένος είτε πολύ ψύχραιμος.
Ο μάρτυρας περιέγραψε τις πρώτες αντιδράσεις του κατηγορούμενου, κάνοντας λόγο για «κακή σκηνοθεσία». «Αν εμένα μου είχε συμβεί αυτό, θα είχα ανέβει στη συκιά. Δεν θα καθόμουν και θα πάρω σε λίγο τηλέφωνο, και θα δω… Είναι μια κρίση καθαρά υποκειμενική», είπε.
«Η γυναίκα ήταν δεμένη πισθάγκωνα με ένα γκρι σαν κασκόλ και είχε περασμένο στο λαιμό της ένα δεύτερο ύφασμα. Της έλυσα τα δεσμά και πήρα το μωρό από πάνω της. Λύθηκε ο κατηγορούμενος και κάθισε στην άκρη του κρεβατιού και άρχισε να σκουντάει τη γυναίκα αν είναι καλά «είσαι καλά αγάπη μου» έλεγε. Τον ενημερώσαμε ότι είναι νεκρή και έκανε ενέργειες ότι ήταν σε σοκ και μου ζήτησε να πάρει αγκαλιά το μωρό. Του το έδωσα αλλά επειδή ήταν άγαρμπες οι κινήσεις του, φαινόταν σε κατάσταση θρήνου κι του πήρα το μωρό» είπε και πρόσθεσε: «Ήταν λίγο περίεργο. Το συζητήσαμε. Είτε ότι είναι πολύ σοκαρισμένος ή ότι είναι πολύ ψύχραιμος».
Πρόεδρος: «Είδατε μια συμπεριφορά ακραία;»
Μάρτυρας: «Είναι μια συμπεριφορά … έχουμε ξαναβρεθεί σε τέτοιες καταστάσεις και δεν την έχουμε δει αυτή την αντίδραση. Ότι δεν καταλάβαινε τί έχει συμβεί. Να κλάψω; Να μην κλάψω; Να ανησυχήσω;»
Πρόεδρος: «Ουσιαστικά είχε μια αμηχανία.»
Μάρτυρας: «Kάπως έτσι. Το μωρό τελικά το κράτησα εγώ και μας έκανε εντύπωση. Θεωρήσαμε ότι ήταν σε σοκ και για αυτό το κρατούσα εγώ. Μετά αφού έφυγε, συζητήσαμε με τους συναδέλφους ότι μας έκανε εντύπωση. Στο παράθυρο δεν υπήρχαν ίχνη παραβίασης σαν να ήταν βγαλμένο και ακουμπισμένο στο πάτωμα. Δεν ήταν ούτε σπασμένο το τζάμι. Στο ισόγειο υπήρχε κάμερα που ήταν βγαλμένη και σπασμένη στο πάτωμα. Συνηθίζεται σε τέτοιες ενέργειες.»
Εισαγγελέας: «Aν δεν ήταν αυτή η συνθήκη, δεν θα αφήνατε το χώρο ανέγγιχτο μέχρι να έρθει η αρμόδια υπηρεσία!;»
Μάρτυρας: «Δεν πειράξαμε το χώρο. Απλά λύσαμε τον κατηγορούμενο και πήραμε το μωρό. Και στην Κάρολαϊν της σήκωσα το κεφάλι και έβγαλα το ύφασμα αλλά ήταν νεκρή. Φορούσα γάντια. Δεν μολύνεται ο χώρος με το να σηκώσω λίγο το θύμα.»
Εισαγγελέας: «Μας περιγράφετε έναν άνθρωπο που χρήζει βοήθειας και με απασχολεί η περιγραφή του κατηγορούμενου την ώρα που τον λύνετε. Αναρωτιέμαι σας φάνηκε πειστικός;»
Μάρτυρας: «Όχι. Μας φάνηκε περίεργο ότι προσπαθούσε να πάρει τηλέφωνο με τη μύτη και ήταν δεμένος πισθάγκωνα, αφού ήταν δεμένος με τα χέρια μπροστά. Κυρίως, εγώ που είχα εμπλακεί συναισθηματικά λόγω της επαφής με το παιδί δεν κατάλαβα τίποτα. Ήταν τρεις δράστες, μας τους περιέγραψε, τον έδεσαν, έχασε τις αισθήσεις του και δεν θυμάται τί έγινε μετά.»
Σύμφωνα με τον μάρτυρα, αφού ολοκληρώθηκε το περιστατικό, σε συζητήσεις που είχε με συναδέλφους του κατέληξαν ότι ήταν ένα κακό θέατρο από την πλευρά του κατηγορούμενου.
Εισαγγελέας: «Θεωρώ κρίσιμη την παρατήρηση σας ότι ήταν σε κατάσταση σοκ και έκανε άγαρμπες κινήσεις. Αλλά μετά λέτε ότι είχε παγωμένο βλέμμα…»
Μάρτυρας: «Θυμάμαι να τον λύνουμε και εκείνος ταρακουνάει τη γυναίκα του να δει αν είναι νεκρή. Εκείνη τη στιγμή ήταν σαν κάποιος να παίζει θέατρο, αυτό το συζητήσαμε μετά. Εκείνη τη στιγμή βλέπαμε έναν άνθρωπο σε σοκ αλλά μετά όταν συνδέσαμε τα κομμάτια, ειδικά ο συνοδός μου είπε ότι κάτι δεν πάει καλά, από τις αντιδράσεις του ότι μας έλεγε πως ήταν δεμένος πισθάγκωνα, ενώ ήταν μπροστά.»
Πρόεδρος: «Μας περιγράφετε πώς έκανε όταν του είπατε ότι είναι νεκρή;»
Μάρτυρας: «Τότε μου ζήτησε το μωρό. Και φάνηκε σε σοκ αλλά δεν έχυσε δάκρυ.»
Πολιτική αγωγή: «Πήγε το μυαλό σας ότι μπορεί να είναι ύποπτος;»
Μάρτυρας: «Εφόσον ξεπέρασα την αρχική εικόνα που ήταν πολύ δυνατή για μένα όσον αφορά στο παιδί, ήταν κακά σκηνοθετημένο και ερασιτεχνικά. Αυτό φάνηκε από τις συζητήσεις μας λίγα λεπτά μετά. Και στα υποκριτικά ταλέντα του κατηγορούμενου που προσπαθούσε να μας παραπλανήσει. Εγώ δεν μπορούσα να δεκτώ ότι ο πατέρας του παιδιού σκότωσε τη μάνα… Δεν μπορούσα να το δεχτώ οι άλλοι έλεγαν ότι “μυρίζει”.
Προς έκπληξη όλων, ο καθ΄ομολογιάν δολοφόνος της Καρολάιν πήρε τον λόγο και ρώτησε σχετικά τον μάρτυρα.
Κατηγορούμενος: Με στεναχωρεί που λέτε ότι μετά το συμβάν πήρα την κόρη μου αγκαλιά με είδατε να τρέμω. Σας έδωσα το παιδί να κατέβουμε με ασφάλεια τη σκάλα και για τις επόμενες ώρες είχα την κόρη μου αγκαλιά και μέχρι να έρθουν οι γονείς μου εσείς κρατήσατε το παιδί για ένα δύο λεπτά. Μου έκανε εντύπωση που το λέτε αυτό.
Μάρτυρας: Το περιστατικό είναι γραμμένο σε υψηλή ανάλυση στο κεφάλι μου. Εγώ είμαι αυτός που σας έφερα κάτι να βάλετε για να μην κρυώνετε και σας έφερα τα παπούτσια σας και σας έδωσα το τηλέφωνο για τους γονείς σας. Το μωρό δεν το πήρατε καθόλου στην αγκαλιά σας. Μετά ήρθε το ΕΚΑΒ αλλά δεν θυμάμαι ποιος το παρέδωσε.
Κατηγορούμενος: Όταν ήρθε το ΕΚΑΒ ήμουν στο περιπολικό με το παιδί. Κατεβαίνοντας στις σκάλες και στρίβοντας το τελευταίο κομμάτι είπατε ότι δεν είχα καμία αντίδραση όταν είδα το σκυλάκι. Είτε δεν με είδατε είτε ήταν άλλος συνάδελφος γιατί όταν το είδα το σκυλάκι μου με συγκράτησε. Περιγράφετε μια απάθεια που δεν ήταν έτσι.
Μάρτυρας: Δεν είδα κάποια αντίδραση από εσάς. Εγώ δηλώνω την απάθεια και τη ψυχρότητα σε ένα τέτοιο σκηνικό και υποκειμενικά πως θα αντιδρούσα εγώ με ένα νεκρό σκύλο, τη νεκρή γυναίκα και το μωρό επάνω της.
Κατηγορούμενος: Αν αυτός ο άνθρωπος που είδατε ήταν σε κατάσταση σοκ που μόλις διαλύθηκε η ζωή μπροστά του…Επειδή εξ αρχής ο μάρτυρας είπε ότι ήταν είτε σε κατάσταση σοκ ή σε ψύχραιμη κατάσταση.
Πρόεδρος: Το αιτιολόγησε το συμπέρασμα του με το αποτέλεσμα της εξέλιξης των πραγμάτων. Κατέστη σαφές.
Πρόεδρος: «Θυμάστε πόση χρονική διάρκεια κρατήσατε το παιδί;»
Μάρτυρας: «Το θυμάμαι. Ήσασταν μόνο με το εσώρουχο και χωρίς παπούτσια και καθόσασταν στην κεντρική σκάλα. Εγώ ήμουν αυτός που σας έφερα τα παπούτσια σας και έδωσα λίγο το μωρό να φύγει από εκεί. Όσο μπορώ να θυμηθώ δεν το πήρατε καθόλου στην αγκαλιά σας, τουλάχιστον την πρώτη μισή ώρα. Μετά που ήρθε το ΕΚΑΒ είχε περάσει ώρα και δεν θυμάμαι ποιος το παρέδωσε.»
Σε ερώτηση της πολιτικής αγωγής, ο μάρτυρας υποστήριξε ότι ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον για τον θάνατο του σκυλιού.
Πολιτική αγωγή: «Πώς αντέδρασε ότι έμαθε ότι είχε σκοτωθεί το σκυλί της οικογένειας;»
Μάρτυρας: «Δεν υπήρξε καμία αντίδραση για το σκυλί. Το προσπεράσαμε σαν να μην υπήρχε. Ούτε ρώτησε ποτέ τι έγινε..»
Κατηγορούμενος: «Είτε δεν με είδατε ή δεν ήσασταν κοντά μου. Είδα το σκυλάκι μου και πήγα να πέσω από τις σκάλες. Το θυμάστε;»
Μάρτυρας: «Όχι. Δεν είδα κάποια αντίδραση από εσάς. Τώρα δεν ξέρω αν έγινε κάτι και δεν το είδα…»
Κατηγορούμενος: «Αν δεν είδατε κάτι δεν σημαίνει ότι δεν συνέβαινε. Αυτό δεν σημαίνει ότι υπήρχε απάθεια…»
Τι επισημαίνει ο δεύτερος αστυνομικός
Επόμενος στο βήμα του μάρτυρα ανέβηκε ο δεύτερος αστυνομικός, ο οποίος βρέθηκε επίσης στον τόπο του εγκλήματος μετά την κλήση του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου στην άμεση δράση.
«Η αντίδραση του κατηγορουμένου όταν του είπε ο άλλος αστυνομικός «άστο τελείωσε» για τη γυναίκα του, ήταν σα να μη κατάλαβε τι έχει γίνει. Μας είπε κάποια στιγμή «γιατί τη σκότωσαν αφού τους έδωσα τα λεφτά». Από τις ερωτήσεις που μας έκανε κατάλαβε ότι είχε πεθάνει, αλλά η αντίδραση του ήταν τέτοια σαν να μην είχε πεθάνει η γυναίκα του. Η πρώτη αντίδραση ήταν σα να μη κατάλαβε, αλλά μετά είχε καταλάβει αλλά η συμπεριφορά του ήταν περίεργη. Ήταν ψύχραιμος σε σημείο που δε μπορούσα να το πιστέψω. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια ηρεμία, τόση ψυχραιμία, είχε μια γαλήνη σε φάση που δεν το έχω ξαναδεί αυτό. Ήρθαν πολλές υπηρεσίες και σε όλες έλεγε την ιστορία σαν να μην έχει συμβεί κάτι σε αυτόν. Αν μου είχε συμβεί εμένα θα έλεγα «ρε παιδιά τα έχω πει πέντε φορές, πόσες φορές να τα πω» κατέθεσε ο μάρτυρας.
Ο ίδιος στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος υποστήριξε πως αναγνώρισε το όπλο των ληστών. «Μας είπε ότι οι ληστές είχαν όπλα και μάλιστα είπε ότι είχαν ένα όπλο σαν το δικό μου, γεγονός που μας έκανε εντύπωση γιατί ένα θύμα εκείνη τη στιγμή δεν παρατηρεί το είδος του όπλου. Μας προβλημάτισε επίσης το παράθυρο, ο τρόπος που αντιδρούσε ο κατηγορούμενος, το χτύπημα στο μέτωπο του για το οποίο απάντησε ότι δεν είχε χτυπηθεί, ήταν ψύχραιμος. Μάλιστα ρώτησε κάποιος από τον ασύρματο κι εκείνος απάντησε. Ήταν τόσο ψύχραιμος, δεν έχω συναντήσει ξανά τόση ψυχραιμία».
Πρόεδρος: Σας έκανε εντύπωση ότι υπήρχε απουσία συναισθήματος;
Μάρτυρας: Ήμασταν τόσοι άνθρωποι κάτω και δεν μπορούσαμε να συνέλθουμε, δε μιλούσαμε και εκείνος ήταν ψύχραιμος. Ο πρώτος πανικός που επικράτησε στο σπίτι, ακολουθήθηκε από ηρεμία. Ήταν σα να είπε «ότι έγινε, έγινε». Μόλις είπα «πάμε κάτω να μείνει καθαρός ο χώρος», ήταν σαν να τελείωσαν όλα.
Όταν ερωτήθηκε αν ο 33χρονος αντέδρασε βλέποντας το σκυλί, ο μάρτυρας απάντησε πως δεν υπήρχε καμία αντίδραση.
Εισαγγελέας: Πως μέτρησε το χρόνο για να δέσει το λαιμό του;
Μάρτυρας: Θεωρώ ότι το δεν παίρνω ανάσα και πεθαίνω δεν ήταν αληθές. Ήταν σφιχτά δεμένο αλλά δεν ήταν σε τέτοια κατάσταση.
Από τη στιγμή που λύθηκε και μετά ήταν τρομερά ψύχραιμος, ήταν σαν να μην είχα πεθάνει η γυναίκα του. Ήμασταν μαζί 3-4 ώρες και δε μου είπε μια φορά «τι έπαθα! Έχασα τη γυναίκα μου». Πρώτη φορά στα 20 χρόνια είδα θύμα να έχει τέτοια ψυχραιμία.
Διαβάστε επίσης
