Γιώργος Χατζηπαύλου: “Και οι μεγάλοι είμαστε παιχνιδιάρηδες” [Συνέντευξη]

Νομίζετε ότι το stand-up comedy είναι μόνο για ενήλικες; Κάνετε λάθος! Eγώ το κατάλαβα καλά την προηγούμενη Κυριακή, όταν βρέθηκα να γελάω μέχρι δακρύων με τα ίδια αστεία με τα οποία γελούσαν δίπλα μου ένα αγόρι 10 και ένα κορίτσι 6 χρόνων. 

Πάνω στη σκηνή –ένας και μοναδικός– ο Γιώργος Χατζηπαύλου μιλούσε για θέματα που απασχολούν τα παιδιά: από τη σχέση τους με τους γονείς, το σχολείο και τους φίλους τους μέχρι τα χόμπι και το μέλλον τους.Το «Comedy club για παιδιά» είναι μια πρωτότυπη παράσταση που αντιμετωπίζει τους ενήλικες σαν παιδιά αλλά και τα παιδιά ως ίσα προς τους γονείς τους.

Πώς προέκυψε η ιδέα του stand-up comedy για παιδιά; Πρόκειται για ένα είδος το οποίος είχαμε συνηθίσει να απευθύνεται σε ενήλικο κοινό.

Hξερα ότι αυτό το είδος αναπτύχθηκε στην Αγγλία τα τελευταία χρόνια, μου άρεσε η ιδέα, πήγα, το είδα και σκόπευα να το προσπαθήσω και εδώ. Στο μεταξύ γεννήθηκε ο γιος μου και συζητούσαμε με τη γυναίκα μου σε ποια ηλικία θα φτάσει το παιδί μας για να με δει να παρουσιάζω το stand-up για ενήλικες που κάνω. Υπολογίζαμε γύρω στα δεκαπέντε και έτσι σκέφτηκα να το επισπεύσω, ώστε να ξέρει το παιδί τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς του!

Έκανες έρευνα με παιδιά για να ξέρεις πώς να τους απευθυνθείς;

Ναι, και ήταν χρονοβόρα διαδικασία. Εκανα μεγάλη έρευνα –τόσο θεωρητική όσο και πρακτική– καθώς η κωμωδία για παιδιά ήταν εντελώς αχαρτογράφητη περιοχή για μένα. Μίλησα με παιδοψυχολόγο, ρώτησα ανθρώπους που κάνουν παιδικό θέατρο ώστε να έχω συνολική γνώση για τη δομή μιας παράστασης, πώς συμπεριφέρονται τα παιδιά ως θεατές, τι τους κεντρίζει το ενδιαφέρον, πόση διάρκεια πρέπει να έχει. Εκανα δοκιμές –υπό μορφή παράστασης–, είδα τις αντιδράσεις των παιδιών και συζήτησα μαζί τους. Πλέον εμπλουτίζω συνεχώς την παράσταση με καινούργια πράγματα, νέες ιδέες. Μάλιστα κάνω και workshops σε παιδιά για τη stand-up κωμωδία.

Έχουν χιούμορ οι γονείς ή έχουν ξεχάσει να είναι παιδιά;

Οι γονείς όταν είναι με τα παιδιά τους είναι και οι ίδιοι παιδιά. Οι αναμνήσεις είναι εκεί. Το ότι κάποιος είναι μεγάλος δεν σημαίνει ότι δεν είναι θετικός στο παιχνίδι, στη ζαβολιά, τη δράση. Ετσι κι αλλιώς στην παράσταση δεν υπάρχει άλλη επιλογή, κατευθύνεται έτσι από μένα. Σκοπός μου είναι να εξηγήσω στα παιδιά ότι κι εμείς οι μεγάλοι ήμασταν κάποτε παιδιά – κι ας μη μας φαίνεται. Και οι μεγάλοι είμαστε παιχνιδιάρηδες!

Πώς καταφέρνεις να κάνεις γονείς και παιδιά να γελούν με τα ίδια αστεία;

Αυτή είναι η κεντρική ιδέα. Πάω τα παιδιά μερικά χρόνια μπροστά και τους γονείς πίσω, οι μεν συναντούν τους δε κάπου στη μέση και έτσι αλληλεπιδρούν. Είναι μια παράσταση που λειτουργεί μόνο όταν είναι και οι γονείς μαζί με τα παιδιά. Δεν θέλω οι γονείς να κάθονται απέξω και να πίνουν τον καφέ τους.

Σου έχει εντυπωθεί κάποια ατάκα παιδιού από αυτά τα δύο χρόνια παραστάσεων;

Ναι. Στην ερώτησή μου «τι θα συμβούλευες τους γονείς σου ώστε να είναι πιο χαρούμενοι» ένα παιδί απάντησε: «να μην είναι τόσο γονείς».

INFO Χυτήριο, Ιερά Οδός 44, Γκάζι.

Κάθε Κυριακή έως και 11 Φεβρουαρίου στις 15.00

*Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Documento

Η τραγουδίστρια των Pink Martini µιλά αποκλειστικά στο Docville του Documento