Η πρώτη κίνηση του Γιώργου Πρίντεζη τη μέρα της επιστροφής του στο ευλογημένο για τον ίδιο και τον Ολυμπιακό γήπεδο «Σινάν Ερντέμ» της Κωνσταντινούπολης θα είναι να πλησιάσει το σημείο απ’ όπου πέτυχε το σημαντικότερο καλάθι της καριέρας του και να ξετυλίξει το γαϊτανάκι των αναμνήσεων.
Άλλος στη θέση του θα έσκυβε να φιλήσει το παρκέ! Ο υπαρχηγός του Ολυμπιακού, όμως, αποστρέφεται τα μεγάλα λόγια και τις ηχηρές πράξεις. Το «πεταχτάρι» που του άλλαξε τη ζωή, στον τελικό του 2012 απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, το ξέχασε, λέει, μέσα σε τρεις ημέρες. «Γυρίσαμε στην Ελλάδα και μας περίμενε ο Παναθηναϊκός, με όσα αυτό συνεπάγεται. Έτσι είναι η ζωή του αθλητή, δεν προλαβαίνει να ζήσει για πολύ ούτε τις χαρές ούτε τις λύπες…».
Το συμβόλαιο του Πρίντεζη με τον Ολυμπιακό τελειώνει σε 1,5 μήνα. Στα μέσα του Αυγούστου, τον περιμένει «συμβόλαιο ζωής», αφού η σύντροφός του θα φέρει στον κόσμο την κορούλα τους. «Άλλαξαν τα πάντα στο μυαλό μου, μέσα σε μία στιγμή», ομολογεί ο 32άχρονος άσος, μέλος της κορυφαίας πεντάδας της φετινής Euroleague. Η νέα σεζόν θα τον βρει ξανά στο λιμάνι, εκτός αν…
-Θα συναντήσετε στην Πόλη την ΤΣΣΚΑ, για 4ο φάιναλ-φορ. Τη νικήσατε σε δύο ημιτελικούς και σε έναν τελικό. Πιστεύεις ότι οι παίκτες της θα βλέπουν φαντάσματα;
Γ.Π.: «Την αρνούμαι αυτή τη θεωρία. Αντιμετωπίζω την ΤΣΣΚΑ με τεράστιο σεβασμό, ιδίως τώρα που είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης. Έπαιξε ίσως το ωραιότερο μπάσκετ, πέρυσι στο Βερολίνο. Ίσως ήμασταν πιο τυχεροί όταν τη νικήσαμε. Είναι έμπειρη ομάδα και ασφαλώς θα αισθάνεται πιο άνετα, από τη στιγμή που κατάφερε να κατακτήσει τον τίτλο».
-Πώς μπορεί να νικηθεί αυτή η ομάδα;
Γ.Π.: «Δεν αρκεί να κάνεις μόνο ένα πράγμα καλά, για να τη βάλεις κάτω. Χρειάζεται να πλησιάσουμε το 100% για να αποκτήσουμε, έστω, πιθανότητες. Η χημεία της είναι σπουδαία. Διαθέτει δύο έμπειρους και ταλαντούχους γκαρντ που κινούν τα νήματα, τους Τεόντοσιτς και Ντε Κολό, αλλά και έναν ψηλό με ξεχωριστό χαρακτήρα, τον Χάινς. Δεν πρέπει να αφήσουμε τίποτα στην τύχη. Ούτε τα ριμπάουντ, ούτε τις επιστροφές, τίποτε…».
-Έχει όμως και ο Ολυμπιακός τα πλεονεκτήματά του.
Γ.Π.: «Θα ποντάρουμε στην άμυνά μας, ώστε να διαχειριστούμε σωστά τις δυσκολίες του ημιτελικού. Θα κοιτάξουμε να τρέξουμε σε κάθε ευκαιρία. Είναι όμως λάθος η γενίκευση. Σε ένα ματς, σε σαράντα λεπτά, μπορεί το αρνητικό σημείο μίας ομάδας να γίνει θετικό. Για παράδειγμα, πέντε τρίποντα παραπάνω ίσως κάνουν τη διαφορά».
-Θα νικήσει όποιος πετύχει πάνω από 80 πόντους ή όποιος δεχθεί κάτω από 70;
Γ.Π.: «Στα φάιναλ-φορ υπάρχει άγχος, οπότε το σκορ μένει συνήθως χαμηλά. Εάν βάλουμε 80-85 πόντους, πιστεύω ότι θα κερδίσουμε. Χρειάζεται βέβαια και τύχη. Είναι ψεύτης όποιος ισχυριστεί ότι κέρδισε ευρωπαϊκό τρόπαιο χωρίς τη βοήθεια της τύχης».
-Και αν παίξουν όλες οι ομάδες στο 100% των δυνατοτήτων τους; Ποιος έχει πιο ψηλό ταβάνι;
Γ.Π.: «Η ΤΣΣΚΑ είναι το ξεκάθαρο φαβορί για τον δικό μας ημιτελικό και η Φενέρ, μάλλον, για τον τίτλο. Και το δικό μας ταβάνι, όμως, βρίσκεται ψηλά. Είμαστε ομάδα ενστίκτου, ικανοί να νικήσουμε οποιονδήποτε στην καλή της μέρα. Ή και να χάσουμε από οποιονδήποτε…».
-Δεν βλέπω ιδιαίτερη αισιοδοξία…
Γ.Π.: «Το φετινό φάιναλ-φορ είναι το πιο δύσκολο. Θα πάμε όμως με το χαμόγελο στα χείλη, πιο χαλαροί από άλλες χρονιές. Οι άλλοι θα έχουν το άγχος, εμείς τη χαρά. Θα κοιτάξουμε να το ευχαριστηθούμε και όπου μας βγάλει».
-Προκρίθηκαν, τελικά, οι τέσσερις ομάδες που είχαν σταθερό κορμό τα τελευταία χρόνια. Το μοντέλο του Παναθηναϊκού…
Γ.Π.: «Δεν ξέρω αν το ακολουθήσαμε βάσει σχεδίου, αλλά ο Παναθηναϊκός είχε τρομερή ομάδα χάρη στον ελληνικό του πυρήνα. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με άλλες ομάδες, όπως η Ρεάλ. Στις δύσκολες βραδιές το οικογενειακό κλίμα μας συσπείρωνε, ενώ στις εύκολες μας κρατούσε προσγειωμένους. Βοήθησαν πολύ ο προπονητής, ο γυμναστής, όλοι. Όταν γνωρίζεις καλά τον συμπαίκτη σου, βγαίνουν και αυτοματισμοί στο παρκέ. Δεν είχαμε σκαμπανεβάσματα φέτος και δεν κάναμε κοιλιά. Μετά από κάθε απρόσμενη ήττα, βγάζαμε ένα σπουδαίο διπλό που μας ξανάφερνε στον ίσιο δρόμο».
-Η Φενέρμπαχτσε θα έχει το πλεονέκτημα της έδρας. Μετράει αυτό ή γίνεται μπούμερανγκ;
Γ.Π.: «Θέλει και ρώτημα; Είναι ό,τι καλύτερο, να παίζεις μπροστά στο κοινό σου. Θα ήταν πολύ διαφορετικός ο τελικός του 2015 στη Μαδρίτη, εάν είχαμε εμείς 6.000 κόσμο στο πλευρό μας και όχι η Ρεάλ».
-Το φετινό θα είναι το 5ο φάιναλ-φορ της καριέρας σου. Τι έχει να διδάξει ο παλιός σε έναν πρωτάρη;
Γ.Π.: «Ό,τι και αν προσπαθήσω να του εξηγήσω, δεν θα το συλλάβει ο εγκέφαλός του. Θα το ζήσουν και θα το καταλάβουν μόνοι τους όταν αισθανθούν όλα τα βλέμματα στραμμένα πάνω τους. Πήραν άλλωστε μία πρώτη γεύση, μόλις είδαν τη διαφορά ανάμεσα στην κανονική περίοδο και τα πλέι-οφ».
-Το κορμί, όμως, αντέχει; Το νέο σύστημα μοιάζει εξοντωτικό.
Γ.Π.: «Περισσότεροι αγώνες, περισσότερα ταξίδια, ανεβασμένο επίπεδο… Οι καλές ομάδες δεν είχαν φέτος την πολυτέλεια να κάνουν συντήρηση μέσα στα χρονιά. Από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάιο, όλα τα παιχνίδια είναι κρίσιμα».
-Η ΤΣΣΚΑ θεωρείται χαϊδεμένο παιδί της διαιτησίας.
Γ.Π.: «Ειλικρινά σου λέω, δεν έχω ασχοληθεί ούτε ένα δευτερόλεπτο στην καριέρα μου με διαιτητές. Ούτε πιστεύω σε τέτοιες θεωρίες. Εάν πιστέψεις ότι έχασες ένα ματς εξαιτίας της διαιτησίας, δεν θα μάθεις ποτέ από τα λάθη σου και δεν θα γίνεις ποτέ καλύτερος».
-Επιστρέφεις στον ‘τόπο του εγκλήματος’, πέντε χρόνια μετά τον θρίαμβο του 2012.
Γ.Π.: «Ήταν μία παράξενη χρονιά, αφού κερδίσαμε το ευρωπαϊκό τρόπαιο χωρίς να προηγηθούν κατακτήσεις πρωταθλημάτων εντός των τειχών. Κανονικά, είναι οι εγχώριοι τίτλοι αυτοί που χτίζουν χαρακτήρα. Εμείς το κάναμε ανάποδα. Άλλες ομάδες παλεύουν χρόνια και δεν φτάνουν ποτέ στον μεγάλο τους στόχο. Το δικό μου καλάθι ήταν η ολοκλήρωση μίας ομαδικής προσπάθειας. Ασφαλώς παραμένει χαραγμένο στο μυαλό μου, ασφαλώς το αναπολώ, αλλά ο πρωταθλητισμός τρέχει και δεν επιτρέπει ονειροπολήσεις και στιγμές. Περισσότερο καμαρώνω επειδή αναδείχθηκα πρωταθλητής Ευρώπης παρά ότι έβαλα το νικητήριο σουτ».
-Περιμένεις το πρώτο σου παιδί, είσαι σε χρονιά συμβολαίου και έχεις μπροστά σου την πρόκληση της Εθνικής ομάδας. Τι βλέπεις στην κρυστάλλινη σφαίρα για το τετράμηνο που έρχεται;
Γ.Π.: «Πάνω απ’όλα, να γεννηθεί η κορούλα μου και να είναι υγιής. Θα ζητήσω μερικές μέρες άδεια τον Αύγουστο από τον νέο Ομοσπονδιακό, αλλά θα παίξω κανονικά και με χαρά στην Εθνική ομάδα, όπως πάντα».
-Πολλοί φοβήθηκαν ότι θα ζητούσες εξαίρεση, για οικογενειακούς λόγους.
Γ.Π.: «Όχι, δεν βάζω ηλικιακό πλαφόν, ούτε σκοπεύω να σταματήσω από την Εθνική στα 32 ή στα 34. Δεν με βρίσκει σύμφωνο αυτή η λογική. Πιστεύω, όμως, ότι ο αθλητής έχει δικαίωμα να απουσιάσει ένα καλοκαίρι για να ξεκουραστεί. Εγώ βέβαια δεν έπαιξα πέρυσι λόγω τραυματισμού, ενώ για το 2018 δεν υπάρχουν υποχρεώσεις».
-Και το επαγγελματικό σου μέλλον; Το συμβόλαιό σου τελειώνει το καλοκαίρι.
Γ.Π.: «Ελπίζω ότι θα μείνω στον Πειραιά και θα κλείσω την καριέρα μου στον Ολυμπιακό. Είμαι υποχρεωμένος να εξετάζω όλα τα ενδεχόμενα, αλλά δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι, ότι μπορεί να φύγω…».