Είναι τύπος, όμως, δεν μπορείς να πεις. Με την ειδικότητα, το ταλέντο, την ικανότητα που λίγοι διανοούμενοι διαθέτουν: να παρουσιάζει τα ξινά ως γλυκίσματα, τις αθλιότητες ως ηρωισμούς, τη μαυρίλα ως μεταρρύθμιση και το κράτος ενός ανδρός –και των παρατρεχάμενων– ως επιτελικό, σύγχρονο και βεβαίως αποτελεσματικό.
Ο Γιώργος Γεραπετρίτης, από την άποψη αυτή, δεν είναι απλώς ένα πρόσωπο με κεντρικό ρόλο στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Είναι ένα πρότυπο αριστείας, που είναι σε θέση να διυλίζει τον κώνωπα του Τσίπρα, και του κάθε Τσίπρα, αλλά να επιχειρηματολογεί ταυτόχρονα για τη θρεπτική αξία που έχει η κάμηλος του Κυριάκου.
Περί αριστείας ουδεμία αμφιβολία. Εβαλε στη θέση του τον Κατρούγκαλο, που τόλμησε πέρυσι στους Δελφούς να αμφισβητήσει τα θέσφατα μιας κοινωνίας οργανωμένης με την κανονικότητα της ανισότητας: οι άριστοι και ο κατιμάς. Αριστος ο ίδιος, με τίτλους σπουδών και θέση καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου στο Καποδιστριακό, είναι σε θέση και να κρίνει και να αξιολογεί και να δικαιολογεί τους αρίστους και τα άριστα έργα τους. Η εμπάθεια που υποβόσκει κάτω από το μειλίχιο ύφος του ωστόσο έχει αρχίσει να διαφαίνεται, παρά τις φιλότιμες συνταγματικές του προσπάθειες. Το «χιούμορ» του εις βάρος του Τσίπρα κατά τη συζήτηση του επιτελικού κράτους του είναι χαρακτηριστικό.
Η κατά Διονύση Σαββόπουλο στομάχα παραμένει εντούτοις το χαρακτηριστικό του. Χώνεψε δουλειές με την Επιτροπή Ανταγωνισμού, το αντισυνταγματικό πραξικόπημα κατά της Θάνου, τις συμβουλές σε διάφορους σωτήρες της χώρας, τις μυριάδες των μετακλητών υπό τη διεύθυνσή του, τις ανοησίες του Μητσοτάκη, τη βάναυση πειθάρχηση της ΕΡΤ, την απάτη του σεκιουριτά διοικητή της ΕΥΠ, τα των Σκέρτσου και Δημητριάδη έργα, τα του Ζούλα τρόπαια. Και είναι σίγουρο, όπως προκύπτει από τη διαδρομή του, ότι υπάρχει χώρος για να χωνέψει κι άλλα. Και να τα αποδώσει απλόχερα για να τα μηρυκάσει το κοινό που θεωρεί τον Μητσοτάκη γόη της πολιτικής, τον Σαμαρά θύμα του λαϊκισμού και τον ίδιο φανερό αντικείμενο του πόθου της αριστείας.
Θα κάνει τον κύκλο του κι αυτός, όπως κι άλλοι πριν από αυτόν. Η πραγματική εξουσία του απορρέει από την εμπιστοσύνη του Κυριάκου και υπηρετεί τον Κυριάκο. Το να παρουσιάζεις ως φοβερές μεταρρυθμίσεις τη διευκόλυνση των απολύσεων, τα μικρά καθημερινά εγκλήματα, τις νυχτερινές τροπολογίες της συμφοράς και το κράτος της μητσοτακικής χαράς, θα σ’ την προκαλέσει στο τέλος τη βαρυστομαχιά. Και τότε οι διάφοροι κωλοπετσωμένοι δεξιοί μνηστήρες, που βλέπουν στο Μαξίμου το μάξιμουμ των φιλοδοξιών τους, θα σ’ την κάνουν την κουτσουκέλα. Γιατί οι διανοούμενοι του είδους της γεραπετρίτειας αριστείας έχουν άλλη μια ιδιότητα. Αναπόφευκτη και μοιραία: είναι μίας χρήσεως.
